• Σχόλιο του χρήστη 'Χρύσα Συρέλλη' | 4 Ιουλίου 2025, 18:36

    Άρθρο 248 – βασικά προβλήματα 1. Παραβίαση νομολογίας και διαχωρισμού εξουσιών o Αγνοεί τη νεότερη απόφαση ΣτΕ 602/2025, η οποία δέχεται ότι απλή βραχυχρόνια εκμίσθωση δεν συνιστά «υποκατάστημα». o Ο νομοθέτης προκαταλαμβάνει την επικείμενη κρίση της Ολομέλειας. 2. Αρχές φορολογικής νομιμότητας & βεβαιότητας (άρθρ. 78 §1, 25 §1 Σ) o Επεκτείνει αυθαίρετα τον όρο «υποκατάστημα», χωρίς πραγματική επιχειρησιακή παρουσία. Με την ίδια λογική όλες οι εταιρείες που διαχειρίζονται κοινόχρηστα για πολυκατοικίες θα πρέπει να θεωρηθεί ότι έχουν επιχειρηματική δραστηριότητα σε κάθε πολυκατοικία που διαχειρίζονται και να ανοίξουν υποκατάστημα για κάθε πολυκατοικία. o Επιβάλλει τεκμαρτή φορολόγηση 600 € ανά ακίνητο, ανεξάρτητα από δραστηριότητα. 3. Ισότητα & αναλογικότητα o Στοχοποιεί νομικά πρόσωπα και ιδιώτες με > 2 ακίνητα, αφήνοντας όμοιες περιπτώσεις εκτός φορολογίας. o Η επιβάρυνση δεν συνδέεται με πραγματική φοροδοτική ικανότητα. 4. Υποκατάστημα ≠ απλό μίσθιο o Εξομοιώνει ένα κενό ή παθητικό ακίνητο με ενεργά καταστήματα (τράπεζες, σούπερ-μάρκετ κ.λπ.), αντίθετα με πάγια νομολογία (ΣτΕ 3464/1990, 459/2020). 5. Νομική και διοικητική αστάθεια o Δυνητικές σωρευτικές χρεώσεις, κύμα προσφυγών, κίνδυνος ακυρώσεων και αναδρομικών επιστροφών. Που θα επιβαρύνουν το σύνολο της κοινωνίας και του ήδη βεβαρημένου συστήματος δικαιοσύνης. Συμπέρασμα Η ρύθμιση αντίκειται στο Σύνταγμα, στο ενωσιακό δίκαιο και στη δογματική του φορολογικού δικαίου· είναι πρακτικά ανεφάρμοστη και υψηλού κόστους. Απαιτείται πλήρης απόσυρση ή ριζική αναδιατύπωση του άρθρου 248.