Αρχική Δημόσια ηλεκτρονική διαβούλευση για το σχέδιο νόμου του Υπουργείου Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών με τίτλο: «ΕΘΝΙΚΟΣ ΤΕΛΩΝΕΙΑΚΟΣ ΚΩΔΙΚΑΣ ΚΑΙ ΑΛΛΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ – ΣΥΝΤΑΞΙΟΔΟΤΙΚΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ»ΜΕΡΟΣ Β΄ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ ΓΕΝΙΚΗΣ ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΑΣ ΦΟΡΟΛΟΓΙΚΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ (Άρθρα 206-266)Σχόλιο του χρήστη Σπυρος Μιχαλακάκης | 7 Ιουλίου 2025, 10:06
  • Σχόλιο του χρήστη 'Σπυρος Μιχαλακάκης' | 7 Ιουλίου 2025, 10:06

    Σχόλιο επί του Άρθρου 248 - Αντισυνταγματικότητα και νομική ακυρότητα της προβλεπόμενης ρύθμισης 1. Το Β΄ Τμήμα του ΣτΕ έχει ήδη κρίνει (απόφαση 602/2025) ότι: «Η απλή παραχώρηση ακινήτου προς βραχυχρόνια μίσθωση […] δεν συνεπάγεται συναλλακτική ή παραγωγική δραστηριότητα εντός του ακινήτου. Επομένως, δεν μπορεί να θεωρηθεί υποκατάστημα». Η απόφαση, αν και παραπέμφθηκε στην Ολομέλεια, εκφράζει σαφή νομική κρίση, που ο νομοθέτης δεν μπορεί να προκαταλάβει ή ακυρώσει τεχνητά μέσω νομοθετικής «επιβεβαίωσης» αντίθετης ρύθμισης. Αυτό θα ισοδυναμούσε με απαράδεκτη παρέμβαση στην απονομή δικαιοσύνης και παραβίαση της διάκρισης των εξουσιών (άρθρο 26 Συντάγματος). 2. Η θεμελίωση φορολογικής επιβάρυνσης σε νομική έννοια όπως το "υποκατάστημα" απαιτεί σαφή και τεκμηριωμένο προσδιορισμό. Αντίθετα, η νέα ρύθμιση: • επεκτείνει καταχρηστικά την έννοια του υποκαταστήματος πέρα από τη νομολογιακά παγιωμένη ερμηνεία (ΣτΕ 3464/1990, 459/2020) • επιβάλλει τεκμαρτή φορολόγηση χωρίς σύνδεση με πραγματική επιχειρησιακή παρουσία ή παραγωγική/συναλλακτική δραστηριότητα. Η αυθαίρετη ένταξη οποιουδήποτε ακινήτου στον ορισμό του υποκαταστήματος στερεί από τον φορολογούμενο κάθε δυνατότητα πρόβλεψης και προσαρμογής, κατά παράβαση των άρθρων 25 παρ. 1 και 78 του Συντάγματος. 3. Υποκατάστημα ≠ Μίσθιο χωρίς διοικητική ή συναλλακτική λειτουργία Η νέα ρύθμιση εξομοιώνει μονομερώς ένα κενό ακίνητο χωρίς προσωπικό και σύμβαση επιτόπου, με ένα λειτουργικό υποκατάστημα τράπεζας, σούπερ μάρκετ ή ξενοδοχείου. Καταλήγει έτσι σε λογικό άλμα και κανονιστική αυθαιρεσία, πλήρως αντίθετη με την πάγια ερμηνεία της έννοιας του υποκαταστήματος από το ΣτΕ. 4. Η επιβολή 600€ ανά ακίνητο ετησίως για χρήση ως μίσθιο (χωρίς επιτόπια δραστηριότητα) οδηγεί σε: • πλήρη ανατροπή της αρχής της αναλογικότητας στη φορολόγηση, • πολλαπλάσια επιβάρυνση από την πραγματική φοροδοτική ικανότητα μικρών εταιρειών ή startups, • δικαστικά αμφισβητήσιμες βεβαιώσεις με σοβαρότατο ρίσκο επιστροφών, ακυρώσεων και αναδρομικών ενδικοφανών προσφυγών. Συμπέρασμα Η εν λόγω πρόβλεψη δεν αποτελεί απλώς υπέρβαση της νομολογίας, αλλά κατάφωρη περιφρόνησή της. Πριν ακόμα κριθεί οριστικά από την Ολομέλεια του ΣτΕ, ο νομοθέτης επιδιώκει να προκαταλάβει την κρίση του Ανώτατου Δικαστηρίου, θεσπίζοντας ρύθμιση: • Αντισυνταγματική, • Αντισυμβατική ως προς τις αρχές δικαίου της Ε.Ε. • και πρακτικά ανεφάρμοστη με τεράστιο διοικητικό και νομικό κόστος. Ζητείται η πλήρης απόσυρση ή ριζική αναδιατύπωση του άρθρου 248.