Αρχική Δημόσια ηλεκτρονική διαβούλευση για το σχέδιο νόμου του Υπουργείου Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών με τίτλο: «ΕΘΝΙΚΟΣ ΤΕΛΩΝΕΙΑΚΟΣ ΚΩΔΙΚΑΣ ΚΑΙ ΑΛΛΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ – ΣΥΝΤΑΞΙΟΔΟΤΙΚΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ»ΜΕΡΟΣ Β΄ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ ΓΕΝΙΚΗΣ ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΑΣ ΦΟΡΟΛΟΓΙΚΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ (Άρθρα 206-266)Σχόλιο του χρήστη Γιώργος | 7 Ιουλίου 2025, 20:49
  • Σχόλιο του χρήστη 'Γιώργος' | 7 Ιουλίου 2025, 20:49

    ChatGPT Log in You said: Ανάλυσε αυτό το κείμενο με διαφορετικό τρόπο αλλά με το ίδιο ακριβώς νοημα: Αγαπητά μέλη του συνδέσμου και παραλήπτες του newsletter μας Είναι κρίσιμο μέχρι την Τρίτη 8 Ιουλίου να σχολιάσουμε μαζικά στη δημόσια διαβούλεση το νομοσχέδιο που αντισυνταγματικά επιχειρεί να νομοθετήσει το Τέλος Επιτηδεύματος των 600,00 € ανά κατάλυμα. LINK ΣΧΟΛΙΑΣΜΟΥ ΕΔΩ Πως σχολιάζουμε Από το παρακάτω κείμενο παίρνετε κομμάτια που θέλετε και αναδιατυπώνετε το εδάφιο μέσω (ChatGPT ή άλλο). Είναι κρίσμο τα σχόλια να είναι διαφορετικά και να μην εμφανίζονται ως copy/paste. ΠΡΟΣΟΧΗ: ΜΗ ΒΑΖΕΤΕ ΟΛΟΚΛΗΡΟ ΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ To κείμενο Σχόλιο επί του Άρθρου 248 - Αντισυνταγματικότητα και νομική ακυρότητα της προβλεπόμενης ρύθμισης Η προτεινόμενη ρύθμιση του άρθρου 248 επιδιώκει να παρακάμψει την κρίσιμη νομολογιακή θέση του ΣτΕ σχετικά με τη μη θεμελίωση του τέλους επιτηδεύματος σε κάθε ακίνητο που διατίθεται για βραχυχρόνια μίσθωση. Η προσπάθεια του νομοθέτη να θεσπίσει γενική τεκμαρτή υπαγωγή των ακινήτων αυτών στην έννοια του υποκαταστήματος προσκρούει σε πολλαπλά συνταγματικά εμπόδια και δημιουργεί σοβαρούς κινδύνους νομικής ακυρότητας, διοικητικής σύγχυσης και φορολογικής αστάθειας. Η προτεινόμενη ρύθμιση του άρθρου 248, σύμφωνα με την οποία κάθε ακίνητο που εκμισθώνεται ή υπεκμισθώνεται για βραχυχρόνια διαμονή θεωρείται αυτοδικαίως υποκατάστημα για την εφαρμογή του τέλους επιτηδεύματος, αντιστρατεύεται ευθέως το Σύνταγμα, τη νομολογία του Συμβουλίου της Επικρατείας και θεμελιώδεις αρχές του φορολογικού δικαίου. 1. Παραβίαση της νομολογίας του ΣτΕ (602/2025 - μη τελεσίδικη, αλλά δεσμευτικά αιτιολογημένη) Το Β΄ Τμήμα του ΣτΕ έχει ήδη κρίνει (απόφαση 602/2025) ότι: «Η απλή παραχώρηση ακινήτου προς βραχυχρόνια μίσθωση […] δεν συνεπάγεται συναλλακτική ή παραγωγική δραστηριότητα εντός του ακινήτου. Επομένως, δεν μπορεί να θεωρηθεί υποκατάστημα». Η απόφαση, αν και παραπέμφθηκε στην Ολομέλεια, εκφράζει σαφή νομική κρίση, που ο νομοθέτης δεν μπορεί να προκαταλάβει ή ακυρώσει τεχνητά μέσω νομοθετικής «επιβεβαίωσης» αντίθετης ρύθμισης. Αυτό θα ισοδυναμούσε με απαράδεκτη παρέμβαση στην απονομή δικαιοσύνης και παραβίαση της διάκρισης των εξουσιών (άρθρο 26 Συντάγματος). 2. Παραβίαση της αρχής της βεβαιότητας και της νομιμότητας του φόρου (άρθρα 78 §1, 25 §1 Συντάγματος) Η θεμελίωση φορολογικής επιβάρυνσης σε νομική έννοια όπως το "υποκατάστημα" απαιτεί σαφή και τεκμηριωμένο προσδιορισμό. Αντίθετα, η νέα ρύθμιση: επεκτείνει καταχρηστικά την έννοια του υποκαταστήματος πέρα από τη νομολογιακά παγιωμένη ερμηνεία (ΣτΕ 3464/1990, 459/2020) επιβάλλει τεκμαρτή φορολόγηση χωρίς σύνδεση με πραγματική επιχειρησιακή παρουσία ή παραγωγική/συναλλακτική δραστηριότητα. Η αυθαίρετη ένταξη οποιουδήποτε ακινήτου στον ορισμό του υποκαταστήματος στερεί από τον φορολογούμενο κάθε δυνατότητα πρόβλεψης και προσαρμογής, κατά παράβαση των άρθρων 25 παρ. 1 και 78 του Συντάγματος. 3. Ανισότητα και διακριτική μεταχείριση νομικών προσώπων Η επιβολή τέλους αποκλειστικά σε νομικά πρόσωπα, ή φυσικά πρόσωπα με 3+ ακίνητα, χωρίς οποιαδήποτε διαφοροποίηση ανάλογα με τον όγκο, τη φύση ή το χαρακτήρα της δραστηριότητας, δημιουργεί φορολογική ανισότητα και παραβιάζει την αρχή της αναλογικότητας. Ομοειδείς περιπτώσεις (π.χ. διαχείριση από φυσικό πρόσωπο με 2 ακίνητα) εξαιρούνται πλήρως, παρότι η πραγματική φοροδοτική τους ικανότητα μπορεί να είναι ίση ή ανώτερη. 4. Υποκατάστημα ≠ Μίσθιο χωρίς διοικητική ή συναλλακτική λειτουργία Η νέα ρύθμιση εξομοιώνει μονομερώς ένα κενό ακίνητο χωρίς προσωπικό και σύμβαση επιτόπου, με ένα λειτουργικό υποκατάστημα τράπεζας, σούπερ μάρκετ ή ξενοδοχείου. Καταλήγει έτσι σε λογικό άλμα και κανονιστική αυθαιρεσία, πλήρως αντίθετη με την πάγια ερμηνεία της έννοιας του υποκαταστήματος από το ΣτΕ. 5. Απώλεια φορολογικής ασφάλειας – Κίνδυνος σωρευτικών χρεώσεων και ακυρότητας Η επιβολή 600€ ανά ακίνητο ετησίως για χρήση ως μίσθιο (χωρίς επιτόπια δραστηριότητα) οδηγεί σε: πλήρη ανατροπή της αρχής της αναλογικότητας στη φορολόγηση, πολλαπλάσια επιβάρυνση από την πραγματική φοροδοτική ικανότητα μικρών εταιρειών ή startups, δικαστικά αμφισβητήσιμες βεβαιώσεις με σοβαρότατο ρίσκο επιστροφών, ακυρώσεων και αναδρομικών ενδικοφανών προσφυγών. Συμπέρασμα Η εν λόγω πρόβλεψη δεν αποτελεί απλώς υπέρβαση της νομολογίας, αλλά κατάφωρη περιφρόνησή της. Πριν ακόμα κριθεί οριστικά από την Ολομέλεια του ΣτΕ, ο νομοθέτης επιδιώκει να προκαταλάβει την κρίση του Ανώτατου Δικαστηρίου, θεσπίζοντας ρύθμιση: Αντισυνταγματική, Αντισυμβατική ως προς τις αρχές δικαίου της Ε.Ε. και πρακτικά ανεφάρμοστη με τεράστιο διοικητικό και νομικό κόστος. Ζητείται η πλήρης απόσυρση ή ριζική αναδιατύπωση του άρθρου 248. ChatGPT said: Βεβαίως! Ακολουθεί μια αναδιατύπωση του αρχικού κειμένου με διατήρηση του ίδιου νοήματος, αλλά διαφορετική δομή και διατύπωση, ώστε να μην θεωρείται αντιγραφή: Αγαπητά μέλη και αναγνώστες του ενημερωτικού μας δελτίου, Μέχρι την Τρίτη 8 Ιουλίου είναι ζωτικής σημασίας να συμμετάσχουμε ενεργά στη δημόσια διαβούλευση και να εκφράσουμε μαζικά την αντίθεσή μας στο σχέδιο νόμου που επιχειρεί, κατά παράβαση του Συντάγματος, να θεσπίσει Τέλος Επιτηδεύματος ύψους 600 ευρώ ανά τουριστικό κατάλυμα. 🔗 Σύνδεσμος σχολιασμού ΕΔΩ Οδηγίες για τον σχολιασμό: Μπορείτε να αντλήσετε σημεία από το παρακάτω κείμενο και να τα διατυπώσετε με δικά σας λόγια (με τη βοήθεια του ChatGPT ή άλλου εργαλείου). Είναι απαραίτητο κάθε σχόλιο να είναι μοναδικό, ώστε να μην απορριφθεί ως επαναλαμβανόμενο. ❗ Μην αντιγράφετε το κείμενο αυτούσιο. Εναλλακτική διατύπωση του σχολίου για το Άρθρο 248: Το άρθρο 248 του νομοσχεδίου εισάγει ρύθμιση η οποία αντιβαίνει στις αρχές της συνταγματικότητας και της νομικής ασφάλειας, καθώς καταργεί επί της ουσίας τη νομολογία του Συμβουλίου της Επικρατείας (ΣτΕ), που έχει ήδη αποφανθεί ότι η εκμετάλλευση ακινήτου για βραχυχρόνια μίσθωση δεν συνιστά λειτουργία υποκαταστήματος. Η προσπάθεια να επιβληθεί οριζόντια και τεκμαρτά το Τέλος Επιτηδεύματος σε κάθε τέτοια δραστηριότητα παραβιάζει: Το άρθρο 26 του Συντάγματος περί διάκρισης των εξουσιών, αφού ο νομοθέτης προσπαθεί να προκαταλάβει τη δικαστική κρίση της Ολομέλειας του ΣτΕ. Τις αρχές της φορολογικής νομιμότητας και βεβαιότητας (άρθρο 78 §1 και 25 §1 Σ), αφού η έννοια του «υποκαταστήματος» διαστρεβλώνεται και χρησιμοποιείται καταχρηστικά. Την αρχή της ισότητας, εφόσον το μέτρο στοχεύει επιλεκτικά φυσικά και νομικά πρόσωπα με τρία ή περισσότερα ακίνητα, ανεξαρτήτως του όγκου ή της φύσης της δραστηριότητας, προκαλώντας σοβαρές στρεβλώσεις και φορολογικές αδικίες. Το μέτρο οδηγεί σε ανασφάλεια δικαίου, καθώς: Δεν υπάρχει σαφής επιχειρησιακή παρουσία στα μισθωμένα ακίνητα που να δικαιολογεί τέτοιο τέλος, Δημιουργεί υπέρογκα βάρη, ιδιαίτερα για μικρές επιχειρήσεις ή νεοφυείς εταιρείες (startups), Ενέχει κινδύνους νομικής ακυρότητας, μαζικών προσφυγών και πιθανών επιστροφών φόρου. Η προτεινόμενη διάταξη δεν ανταποκρίνεται στις αρχές της αναλογικότητας, ούτε μπορεί να θεωρηθεί εφαρμόσιμη στην πράξη, καθώς εξομοιώνει αυθαίρετα ένα ακίνητο που απλώς ενοικιάζεται με ένα πλήρως λειτουργικό επιχειρησιακό υποκατάστημα. Συμπέρασμα: Το άρθρο 248 πρέπει να αποσυρθεί άμεσα ή να τροποποιηθεί ριζικά, ώστε να εναρμονίζεται με τις συνταγματικές επιταγές, τις αποφάσεις των ανώτατων δικαστηρίων και τις βασικές αρχές της φορολογικής δικαιοσύνης.