• Σχόλιο του χρήστη 'ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΑΝΕΛΛΟΠΟΥΛΟΣ' | 8 Ιουλίου 2025, 01:57

    Σχόλιο επί του άρθρου 248. Τα ακίνητα που διαχειρίζονται εταιρείες για βραχυχρόνιες μισθώσεις δεν μπορούν να χαρακτηρίζονται ως υποκαταστήματα για πολλούς λόγους. Για να θεωρηθεί ένας χώρος «υποκατάστημα», σύμφωνα με το άρθρο 4 του Κώδικα Φορολογικής Διαδικασίας και τις οδηγίες της ΑΑΔΕ, πρέπει να έχει: Διαρκή εγκατάσταση και Αυτόνομη οικονομική δραστηριότητα (π.χ. εξυπηρέτηση πελατών, είσπραξη εσόδων, προσωπικό).Ένα ακίνητο που διατίθεται μέσω Airbnb ή παρόμοιων πλατφορμών δεν πληροί αυτές τις προϋποθέσεις: Δεν λειτουργεί αυτόνομα (όλα γίνονται online). Δεν υπάρχει ταμείο, προσωπικό ή φυσική επαφή με τον πελάτη στο χώρο. Η διαχείριση γίνεται από την έδρα ή εξωτερικά. Ο Ν. 4446/2016, άρθρο 111, ρυθμίζει ειδικά τις βραχυχρόνιες μισθώσεις ως: Αστικές συμβάσεις, χωρίς παροχή υπηρεσιών ξενοδοχείου, Με δήλωση στην πλατφόρμα της ΑΑΔΕ (Μητρώο Ακινήτων Βραχυχρόνιας Διαμονής), Χωρίς να απαιτείται λειτουργική άδεια τουριστικού καταλύματος. Η αναγνώριση του ακινήτου ως υποκατάστημα αναιρεί τον νομοθετικό σκοπό αυτής της ρύθμισης. Γενικά η ρύθμιση του άρθρου 248 είναι απαράδεκτη, θα οδηγήσει πολλές εταιρείες σε κλείσιμο με αποτέλεσμα να προκληθούν χιλιάδες απολύσεις εργαζομένων και συντριπτική μείωση εσόδων για το κράτος που πλέον αγγίζει το 1 δις ευρώ. Παραβιάζεται κάθε αρχή αναλογικότητας από την στιγμή που οι εταιρείες θα καλούνται να πληρώνουν σε φόρους το 80%-90% του κέρδους τους. Τέλος το Β΄ Τμήμα του ΣτΕ έχει ήδη κρίνει (απόφαση 602/2025) ότι: «Η απλή παραχώρηση ακινήτου προς βραχυχρόνια μίσθωση δεν συνεπάγεται συναλλακτική ή παραγωγική δραστηριότητα εντός του ακινήτου. Επομένως, δεν μπορεί να θεωρηθεί υποκατάστημα».