Υπουργείο Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών

Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων

• Σχόλιο του χρήστη 'ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΑΝΕΛΛΟΠΟΥΛΟΣ' | 8 Ιουλίου 2025, 02:29

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  Η προτεινόμενη διάταξη του άρθρου 248, σύμφωνα με την οποία κάθε ακίνητο που μισθώνεται ή υπεκμισθώνεται για βραχυχρόνια διαμονή θεωρείται αυτομάτως υποκατάστημα για την επιβολή του τέλους επιτηδεύματος, αντιβαίνει άμεσα στο Σύνταγμα, στις αποφάσεις του Συμβουλίου της Επικρατείας και σε θεμελιώδεις αρχές του φορολογικού δικαίου. Παράβαση της νομολογίας του ΣτΕ (602/2025 – μη τελεσίδικη, αλλά αιτιολογημένη απόφαση) Το Β΄ Τμήμα του ΣτΕ έχει ήδη αποφανθεί (με την απόφαση 602/2025) ότι: «Η απλή παραχώρηση ακινήτου για βραχυχρόνια μίσθωση δεν συνεπάγεται δραστηριότητα εντός του ακινήτου που να συνιστά συναλλακτική ή παραγωγική πράξη. Συνεπώς, δεν μπορεί να χαρακτηριστεί ως υποκατάστημα». Αν και η απόφαση έχει παραπεμφθεί στην Ολομέλεια, εκφράζει σαφή νομική θέση, την οποία ο νομοθέτης δεν μπορεί να ανατρέψει ή να παρακάμψει τεχνητά μέσω μιας νομοθετικής "επικύρωσης" με αντίθετη διάταξη. Τέτοια ενέργεια θα συνιστούσε αδικαιολόγητη παρέμβαση στην απονομή δικαιοσύνης και παραβίαση της αρχής της διάκρισης των εξουσιών (άρθρο 26 του Συντάγματος). Παράβαση της αρχής της βεβαιότητας και της νομιμότητας του φόρου (άρθρα 78 §1, 25 §1 Συντάγματος) Η επιβολή φορολογικής επιβάρυνσης βάσει ενός νομικού όρου, όπως ο όρος «υποκατάστημα», απαιτεί έναν σαφή και τεκμηριωμένο ορισμό. Αντιθέτως, η νέα ρύθμιση: Επεκτείνει καταχρηστικά τον ορισμό του υποκαταστήματος πέρα από την ερμηνεία που έχει καθιερωθεί μέσω νομολογίας (ΣτΕ 3464/1990, 459/2020). Εφαρμόζει τεκμαρτό φόρο χωρίς να υπάρχει πραγματική επιχειρηματική παρουσία ή παραγωγική/συναλλακτική δραστηριότητα. Η αυθαίρετη ένταξη οποιουδήποτε ακινήτου στην κατηγορία του υποκαταστήματος στερεί από τον φορολογούμενο την δυνατότητα πρόβλεψης και προσαρμογής, παραβιάζοντας τα άρθρα 25 παρ. 1 και 78 του Συντάγματος.