Υπουργείο Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών

Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων

• Σχόλιο του χρήστη 'Christian' | 8 Ιουλίου 2025, 04:56

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  Διαβάζοντας τη ρύθμιση στο Άρθρο 248, μας φαίνεται πως προσπαθεί να παρακάμψει τη σημαντική απόφαση του ΣτΕ σχετικά με το τέλος επιτηδεύματος και τη βραχυχρόνια μίσθωση. Δηλαδή, προσπαθεί να θεωρήσει κάθε ακίνητο που νοικιάζεται για λίγες μέρες σαν να είναι "υποκατάστημα" επιχείρησης. Κατά τη γνώμη μας, αυτό δημιουργεί πολλά προβλήματα – και νομικά και πρακτικά. Το πρόβλημα με τη ρύθμιση Η νέα διάταξη λέει πως κάθε ακίνητο που νοικιάζεται βραχυχρόνια θεωρείται αυτόματα υποκατάστημα. Αυτό πάει αντίθετα όχι μόνο με το Σύνταγμα, αλλά και με τη νομολογία του ΣτΕ, και δεν φαίνεται να βασίζεται σε πραγματικά δεδομένα λειτουργίας ή επιχειρηματικής δραστηριότητας. 1. Η απόφαση του ΣτΕ είναι ξεκάθαρη Το ΣτΕ έχει πει ήδη (απόφαση 602/2025) πως απλώς το να νοικιάζεις ένα σπίτι για λίγες μέρες δεν σημαίνει ότι υπάρχει επιχείρηση μέσα στο ακίνητο. Άρα δεν είναι σωστό να θεωρείται "υποκατάστημα". Το ότι αυτή η απόφαση δεν είναι ακόμα τελεσίδικη δεν δίνει το δικαίωμα στον νομοθέτη να την ακυρώσει εκ των προτέρων. Αυτό φαίνεται σαν προσπάθεια να επηρεαστεί η δικαιοσύνη – κάτι που απαγορεύεται από το ίδιο το Σύνταγμα. 2. Το "υποκατάστημα" δεν είναι κάτι τόσο αόριστο Η φορολογία πρέπει να είναι ξεκάθαρη. Αν το κράτος θέλει να φορολογεί κάτι, πρέπει να το ορίζει με σαφήνεια. Το να λέμε ότι ένα απλό ακίνητο είναι "υποκατάστημα" χωρίς να υπάρχει δραστηριότητα εκεί μέσα, δημιουργεί σύγχυση. Είναι δύσκολο για τους πολίτες και τις μικρές επιχειρήσεις να προβλέψουν τι τους περιμένει. 3. Δημιουργείται ανισότητα Το να πληρώνουν μόνο νομικά πρόσωπα ή φυσικά πρόσωπα με 3+ ακίνητα, χωρίς να λαμβάνεται υπόψη το μέγεθος ή η λειτουργία της δραστηριότητας, δεν είναι δίκαιο. Υπάρχουν περιπτώσεις όπου κάποιος με δύο σπίτια έχει μεγαλύτερο εισόδημα από κάποιον με τρία, αλλά ο πρώτος δεν πληρώνει τίποτα και ο δεύτερος πληρώνει πολύ. 4. Δεν είναι όλα τα ακίνητα "υποκαταστήματα" Δεν μπορείς να βάζεις στην ίδια κατηγορία ένα σπίτι που νοικιάζεται με ένα κατάστημα ή τραπεζικό υποκατάστημα. Δεν υπάρχει ούτε προσωπικό, ούτε φυσική παρουσία επιχείρησης. Είναι άλλο πράγμα τελείως. 5. Έλλειψη φορολογικής ασφάλειας Το ποσό των 600€ ανά ακίνητο κάθε χρόνο είναι μεγάλο για πολλές μικρές εταιρείες ή νέες επιχειρήσεις (startups). Αυτή η ρύθμιση μπορεί να φέρει σωρευτικά χρέη και πολλές ενστάσεις ή προσφυγές στα δικαστήρια, κάτι που κοστίζει σε όλους – πολίτες και διοίκηση. Συμπέρασμα Η ρύθμιση στο άρθρο 248 δεν είναι απλώς προβληματική – είναι άδικη, αντισυνταγματική και δύσκολη να εφαρμοστεί στην πράξη. Αντί να δημιουργεί σταθερότητα, δημιουργεί νομική και φορολογική ανασφάλεια. Προτείνουμε είτε να αποσυρθεί τελείως είτε να ξαναγραφτεί από την αρχή, με σεβασμό στη νομολογία, στο Σύνταγμα και στους πολίτες που προσπαθούν να είναι νόμιμοι αλλά και βιώσιμοι.