Αρχική Φορολογική μεταρρύθμιση για το δημογραφικό και τη μεσαία τάξη – Μέτρα στήριξης για την κοινωνία και την οικονομίαΆρθρο 40 Επίδομα ιδιαίτερων καθηκόντων στο προσωπικό των Σωφρονιστικών Καταστημάτων και των Ιδρυμάτων Αγωγής Ανηλίκων του Υπουργείου Προστασίας του ΠολίτηΣχόλιο του χρήστη ΣΤΑΘΟΠΟΥΛΟΣ ΠΑΡΗΣ | 10 Οκτωβρίου 2025, 08:18
  • Σχόλιο του χρήστη 'ΣΤΑΘΟΠΟΥΛΟΣ ΠΑΡΗΣ' | 10 Οκτωβρίου 2025, 08:18

    Ανάγκη ένταξης των σωφρονιστικών υπαλλήλων σε ειδικό μισθολόγιο – σώμα ασφαλείας Η ελληνική σωφρονιστική υπηρεσία αποτελεί κρίσιμο πυλώνα της εσωτερικής ασφάλειας του κράτους, με αποστολή τη διαχείριση και φύλαξη του εγκλεισμένου πληθυσμού, την πρόληψη αποδράσεων, τη διατήρηση της τάξης εντός των καταστημάτων κράτησης και τη συμβολή στην κοινωνική επανένταξη των κρατουμένων. Παρ’ όλα αυτά, οι σωφρονιστικοί υπάλληλοι παραμένουν εκτός των ειδικών μισθολογίων που ισχύουν για τα σώματα ασφαλείας, παρά το γεγονός ότι το έργο τους έχει σαφώς επικίνδυνο και ιδιαίτερο χαρακτήρα. 1. Επικινδυνότητα και ιδιαιτερότητα του έργου Οι σωφρονιστικοί υπάλληλοι, ανεξαρτήτως κλάδου (φύλακες, εξωτερική φρουρά, διοικητικοί), εργάζονται καθημερινά σε περιβάλλον υψηλού κινδύνου. Οι κίνδυνοι δεν περιορίζονται μόνο σε σωματικές επιθέσεις, εξεγέρσεις ή απόπειρες απόδρασης, αλλά περιλαμβάνουν και ψυχολογική φθορά, επαφή με επικίνδυνους κρατουμένους, μολυσματικές ασθένειες και συνθήκες έντονου στρες. Οι διοικητικοί υπάλληλοι, αν και δεν βρίσκονται στην πρώτη γραμμή φύλαξης, εργάζονται εντός του ίδιου επικίνδυνου περιβάλλοντος, αντιμετωπίζοντας τους ίδιους κινδύνους κατά τη διεκπεραίωση υπηρεσιακών υποθέσεων, την εξυπηρέτηση κρατουμένων και τη διαχείριση ευαίσθητων φακέλων και πληροφοριών. 2. Ανισότητα σε σχέση με άλλα Σώματα Ενώ οι εργαζόμενοι σε αστυνομία, πυροσβεστική και λιμενικό έχουν ενταχθεί σε ειδικά μισθολόγια που αντανακλούν τη φύση του έργου τους, οι σωφρονιστικοί υπάλληλοι παραμένουν ενταγμένοι σε καθεστώς πολιτικών δημοσίων υπαλλήλων. Αυτή η διάκριση δημιουργεί θεσμική και μισθολογική αδικία, καθώς οι συνθήκες επικινδυνότητας και ευθύνης είναι αντίστοιχες – και σε πολλές περιπτώσεις, μεγαλύτερες. Η μη καταβολή επιδόματος επικινδυνότητας και επιδόματος ειδικών συνθηκών εργασίας αποτελεί κραυγαλέα ανισότητα σε ένα χώρο όπου η επαγγελματική εξουθένωση, η έλλειψη προσωπικού και η διαρκής έκθεση σε κινδύνους είναι καθημερινότητα. 3. Αναγκαιότητα θεσμικής και μισθολογικής θωράκισης Η ένταξη των σωφρονιστικών υπαλλήλων σε ειδικό μισθολόγιο Σωμάτων Ασφαλείας ή η δημιουργία αυτοτελούς Σωφρονιστικού Σώματος, θα εξασφάλιζε: Την παροχή του επιδόματος επικινδυνότητας σε όλους ανεξαιρέτως τους υπαλλήλους που υπηρετούν εντός των καταστημάτων κράτησης, συμπεριλαμβανομένων των διοικητικών. Την αναγνώριση των ειδικών συνθηκών εργασίας και των περιορισμών που επιβάλλει η υπηρεσία (βάρδιες, εφημερίες, έκτακτες καταστάσεις). Την ενίσχυση του κύρους και της επαγγελματικής ταυτότητας του σωφρονιστικού προσωπικού, ως αναπόσπαστου μέρους του μηχανισμού ασφάλειας του κράτους. Τη διατήρηση και προσέλκυση προσωπικού, περιορίζοντας τη διαρροή έμπειρων υπαλλήλων και τη δυσκολία στελέχωσης. 4. Διεθνή πρότυπα Σε πολλά κράτη της Ευρώπης, όπως η Γαλλία, η Ιταλία, η Ισπανία και η Πορτογαλία, οι σωφρονιστικοί υπάλληλοι έχουν καθεστώς ένστολου προσωπικού σωμάτων ασφαλείας και αμείβονται με ειδικά επιδόματα κινδύνου. Η Ελλάδα οφείλει να ευθυγραμμιστεί με αυτές τις πρακτικές, αναγνωρίζοντας εμπράκτως τη σημασία και την επικινδυνότητα του έργου των σωφρονιστικών υπαλλήλων. Συμπέρασμα Η ένταξη των σωφρονιστικών υπαλλήλων σε ειδικό μισθολόγιο – σώμα ασφαλείας δεν αποτελεί απλώς οικονομικό αίτημα, αλλά θεσμική αναγκαιότητα. Μόνο με αυτόν τον τρόπο μπορεί να αποκατασταθεί η ισονομία με τα λοιπά σώματα ασφαλείας, να κατοχυρωθεί το δικαίωμα των διοικητικών υπαλλήλων σε επίδομα επικινδυνότητας και ειδικών συνθηκών, και να διασφαλιστεί η βιωσιμότητα και η αποτελεσματικότητα της σωφρονιστικής υπηρεσίας.