• Σχόλιο του χρήστη 'Ιωάννης Μιιντουράκης' | 13 Οκτωβρίου 2025, 13:40

    Το προτεινόμενο άρθρο 45 του υπό διαβούλευση νομοσχεδίου, με το οποίο τροποποιείται η παράγραφος 3 του άρθρου 9 του ν. 4354/2015, εμφανίζει σοβαρή νομική ασυνέπεια ως προς τον τρόπο που αντιμετωπίζει τον ενιαίο και αδιάσπαστο τίτλο σπουδών μεταπτυχιακού επιπέδου (Integrated Master) των Διπλωματούχων Μηχανικών. 1. Νομική φύση του Integrated Master Ο τίτλος Integrated Master δεν αποτελεί μεταπτυχιακό δίπλωμα που αποκτάται μετά τη λήψη του βασικού πτυχίου, αλλά χαρακτηριστικό του ίδιου του βασικού τίτλου σπουδών πενταετούς διάρκειας. Είναι ενιαίος και αδιάσπαστος κύκλος σπουδών (άρθρο 46 ν. 4485/2017 και άρθρο 78 ν. 4957/2022), ο οποίος απονέμεται με ακαδημαϊκό επίπεδο EQF 7, όπως και το Μεταπτυχιακό Δίπλωμα Ειδίκευσης, χωρίς όμως να έχει τη φύση πρόσθετου ή εξειδικευτικού τίτλου. Η τοποθέτησή του στο άρθρο 9 του ν. 4354/2015, που αφορά πρόσθετους μεταπτυχιακούς τίτλους, συνιστά επομένως νομοτεχνική και εννοιολογική αστοχία. 2. Η προβληματική φράση της υποπαραγράφου αα Η νέα διατύπωση προβλέπει ότι το +2 ΜΚ θα χορηγείται μόνο σε όσους «δεν κατέχουν διακριτό μεταπτυχιακό τίτλο σπουδών». Αυτό σημαίνει ότι, αν κάποιος κάτοχος Integrated Master διαθέτει και Μεταπτυχιακό Δίπλωμα Ειδίκευσης ή Διδακτορικό, αποκλείεται από τη μισθολογική προώθηση λόγω IM. Η ρύθμιση εισάγει αντιφατική και άνιση μεταχείριση: Ο Integrated Master αντιμετωπίζεται ως “εναλλακτικός” μεταπτυχιακός τίτλος, ενώ είναι μέρος του βασικού πτυχίου. Η ωφέλεια του IM εξαρτάται από την απουσία άλλου μεταπτυχιακού τίτλου, γεγονός αντίθετο με την ακαδημαϊκή και νομική του φύση. 3. Σύγκρουση με το εδάφιο δ) της ίδιας παραγράφου Το εδάφιο δ) του άρθρου 9 ορίζει ότι, σε περίπτωση πολλαπλών τίτλων, εφαρμόζεται μόνο ο ανώτερος. Έτσι, το IM θα συμψηφίζεται με ΜΔΕ/ΔΔ, στερώντας την αυτοτελή του αναγνώριση. Η σύγκρουση αυτή καθιστά τη ρύθμιση ανεφάρμοστη και οδηγεί σε ανισότητα εις βάρος των Διπλωματούχων Μηχανικών που κατέχουν πρόσθετα ακαδημαϊκά προσόντα. 4. Παραβίαση αρχών ισότητας και αναλογικότητας Αρχή ισότητας (άρθρο 4 Συντάγματος): Οι κάτοχοι του ίδιου τίτλου (IM) αντιμετωπίζονται διαφορετικά ανάλογα με το αν έχουν επιπλέον ΜΔΕ/ΔΔ. Αυτό συνιστά αδικαιολόγητη διάκριση μεταξύ υπαλλήλων ίσης εκπαιδευτικής στάθμης. Αρχή αναλογικότητας: Δεν εξυπηρετείται κανένας θεμιτός σκοπός με τον συμψηφισμό· αντίθετα, υπονομεύεται η διάκριση των 5ετών σπουδών από τα 4ετή προγράμματα. Ασφάλεια δικαίου: Οι ήδη κατοχυρωμένες διατάξεις για το IM (ν. 4485/2017 και ν. 4957/2022) ορίζουν σαφώς τον χαρακτήρα του τίτλου· η παρούσα ρύθμιση τον αναιρεί έμμεσα, προκαλώντας σύγχυση και άνιση εφαρμογή. 5. Νομοτεχνική ανακολουθία Το άρθρο 45, στο τέλος, καταργεί την εφαρμογή της παρ. 4 του άρθρου 78 του ν. 4957/2022 για το προσωπικό του ν. 4354/2015, χωρίς να εισάγει αντίστοιχη αυτοτελή ρύθμιση για το IM. Έτσι, καταργείται ειδική και σαφής διάταξη υπέρ της μισθολογικής αναγνώρισης των IM και αντικαθίσταται από γενική διάταξη μειωμένης εμβέλειας, γεγονός νομικά ασύμβατο και διοικητικά δυσλειτουργικό. 6. Προτεινόμενη διορθωτική λύση Για να αρθεί η νομική ασυνέπεια, προτείνεται: Απαλοιφή της φράσης «οι οποίοι δεν κατέχουν διακριτό μεταπτυχιακό τίτλο σπουδών ετήσιας τουλάχιστον φοίτησης μετά τη λήψη του πτυχίου…» Αναδιατύπωση της υποπαραγράφου αα ως εξής: «Οι κάτοχοι του ενιαίου και αδιάσπαστου τίτλου σπουδών μεταπτυχιακού επιπέδου του άρθρου 46 του ν. 4485/2017 και του άρθρου 78 του ν. 4957/2022 προωθούνται κατά δύο (2) μισθολογικά κλιμάκια. Η προώθηση αυτή δεν συμψηφίζεται με τυχόν αναγνώριση άλλων μεταπτυχιακών ή διδακτορικών τίτλων.» Με εκτίμηση,