Αρχική Φορολογική μεταρρύθμιση για το δημογραφικό και τη μεσαία τάξη – Μέτρα στήριξης για την κοινωνία και την οικονομίαΆρθρο 45 Μισθολογική προώθηση κατόχων του ενιαίου και αδιάσπαστου τίτλου σπουδών μεταπτυχιακού επιπέδου – Τροποποίηση παρ. 3 άρθρου 9 ν. 4354/2015Σχόλιο του χρήστη ΣΑΒΒΑΣ ΔΗΜΗΤΡΗΣ | 19 Οκτωβρίου 2025, 20:55
  • Σχόλιο του χρήστη 'ΣΑΒΒΑΣ ΔΗΜΗΤΡΗΣ' | 19 Οκτωβρίου 2025, 20:55

    Προσθήκη στο από 17 Οκτ. 2025 σχόλιο μου. Κύριοι Υπουργοί, Αναφερόμενος στο σημείο του προγενέστερου σχολίου μου σχετικά με την άνιση μεταχείρηση να συμπεριλάβετε στις διατάξεις του ν. 4485/17 τους ισότιμους και αντίστοιχους διπλωματούχους μηχανικούς του εξωτερικού που έχει ως συνέπεια την παραβίαση του αρ. 4 παρ 1 του Συντάγματος θέτω υπόψη σας ότι η Συνταγματική διάταξη αυτή καθιερώνει όχι μόνο την ισότητα των πολιτών απέναντι στο νόμο αλλά και την ισότητα του νόμου έναντι αυτών. Σχετική είναι η αρ. 104/25 απόφαση του Αρείου Πάγου η οποία αναφέρει τα εξής: Με τη διάταξη του άρθρου 4 παρ. 1 του ισχύοντος Συντάγματος ορίζεται ότι οι`Ελληνες είναι ίσοι ενώπιον του νόμου. Η διάταξη αυτή καθιερώνει όχι μόνο την ισότητα των Ελλήνων πολιτών έναντι του νόμου, αλλά και την ισότητα του νόμου, έναντι αυτών και, συνεπώς, δεσμεύει και υποχρεώνει τον κοινό νομοθέτη, όταν πρόκειται να ρυθμίσει ουσιωδώς όμοια πράγματα, σχέσεις ή καταστάσεις και κατηγορίες προσώπων, να μην μεταχειρίζεται κατά τρόπο ανόμοιο τις περιπτώσεις αυτές, εισάγοντας εξαιρέσεις και κάνοντας διακρίσεις, εκτός αν αυτό επιβάλλεται από λόγους γενικότερου κοινωνικού ή δημοσίου συμφέροντος, η συνδρομή των οποίων υπόκειται στον έλεγχο των δικαστηρίων. Επομένως, αν γίνει από το νόμο ειδική ρύθμιση για ορισμένη κατηγορία προσώπων και αποκλείεται από τη ρύθμιση αυτή, κατ` αδικαιολόγητη δυσμενή διάκριση, άλλη κατηγορία προσώπων, για την οποία συντρέχει ο ίδιος λόγος, που επιβάλλει την αυτή ειδική μεταχείριση, η διάταξη αυτή, που εισάγει την αδικαιολόγητη δυσμενή μεταχείριση είναι ανίσχυρη, ως αντισυνταγματική. Το ίδιο ισχύει και όταν η ειδική νομοθετική ρύθμιση αφορά μισθό, σύνταξη ή άλλη παροχή προς δημόσιο λειτουργό ή υπάλληλο και γενικώς μισθωτό. Στην περίπτωση αυτή, προς αποκατάσταση της συνταγματικής αρχής της ισότητας εφαρμόζεται από το δικαστήριο η διάταξη που ισχύει για τη κατηγορία, υπέρ της οποίας θεσπίσθηκε ειδικά και για εκείνη την κατηγορία, που αδικαιολόγητα αποκλείσθηκε από την εφαρμογή της, διότι μόνο με τον τρόπο αυτό αίρεται η κατάσταση που δημιουργήθηκε από την παραβίαση της ανωτέρω συνταγματικής αρχής και, κατά συνέπεια, το δικαστήριο επιδικάζει τη παροχή αυτή και σε εκείνους που αδικαιολόγητα έχουν εξαιρεθεί, χωρίς η επιδίκαση αυτή να παραβιάζει την αρχή της διάκρισης των λειτουργιών, που θεσπίζεται από τις διατάξεις των άρθρων 1, 26, 73 επ. και 87 επ. του Συντάγματος (ΟλΑΠ 3/2013, 16/2015). Δεν συντρέχει όμως τοιαύτη περίπτωση επί συγκεκριμένης, βάσει διάταξης νόμου, παροχής προς ορισμένη κατηγορία μισθωτών, που κατά τη σχετική ρύθμιση πρέπει να συγκεντρώνει ορισμένες ιδιότητες, σε σχέση με άλλη κατηγορία μισθωτών, που δεν συγκεντρώνουν τις ιδιότητες αυτές (ΑΠ 102/2023, 1936/2022,357/2016). Συνεπώς Κύριοι Υπουργοί η συνεχιζόμενη παράλειψη να συμπεριλάβεται στον νόμο τους ισότιμους και αντίστοιχους κατόχους όμοιων προσόντων του εξωτερικού (όπως εγώ) και η περεταίρω δυσμενής μεταχέιρηση θα καταστήσει την διάταξη που συζητούμε ανύσχυρη ως αντισυνταγματική όταν ψηφιστεί.