• Σχόλιο του χρήστη 'Λινα' | 4 Ιανουαρίου 2025, 12:05

    Κατά κανόνα όταν τα θύματα καταγγέλλουν τους κακοποιητές τους, εξακολουθούν να κινδυνεύουν αφού αναγκάζονται να επιστρέφουν στο σπίτι τους, με τον δράστη να κυκλοφορεί ελεύθερος. Όσο για ξενώνες φιλοξενίας, σύμφωνα με το «Reporters United», σήμερα στην Ελλάδα ο αριθμός των κρεβατιών σε τέτοιους ξενώνες ανέρχεται σε μόλις 400, ενώ σύμφωνα με τη Σύμβαση της Κωνσταντινούπολης που έχει υπογράψει η χώρα, θα όφειλε να παρέχει 1072 κρεβάτια. Μάλιστα, αυτά τα 400 κρεβάτια δεν προορίζονται μόνο για τις γυναίκες αλλά και για τα παιδιά τους, κάτι που σημαίνει ότι οι δυνατότητες φιλοξενίας θυμάτων έμφυλης βίας είναι ακόμα πιο περιορισμένες. Αυτά τα στοιχεία, σε συνδυασμό με την τεράστια γραφειοκρατία που πρέπει να περάσει μια γυναίκα για να φιλοξενηθεί σε έναν τέτοιον ξενώνα, έχουν σαν αποτέλεσμα να υπάρχουν «ουρές» και αναμονή μέχρι να μπορέσει να βρει καταφύγιο ένα θύμα βίας. Είναι κοινή λογική πως τα θύματα βίας, όταν αποφασίσουν να εγκαταλείψουν το σπίτι τους, χρειάζονται άμεσα έναν χώρο φιλοξενίας, δεν υπάρχει περιθώριο λίστας αναμονής Να υπάρχουν ειδικές δομές στους δήμους και τις δημοτικές κοινότητες που να μπορούν τα θύματα βίας να απευθυνθούν. Οι δομές αυτές να παρέχουν ψυχολόγους, κοινωνικούς λειτουργούς και νομικούς συμβούλους που να συνοδεύουν και να βοηθούν το θύμα να αποταθεί σε αστυνομικό τμήμα για να κάνει καταγγελία και να προστατεύουν και να υπερασπίζονται τα δικαιώματα του θύματος απέναντι σε μια αδιάφορη ή/και εχθρική αστυνομική Αρχή – μια στάση που είναι συνηθισμένη. Να προσληφθούν άμεσα ιατροδικαστές, έτσι ώστε να υπάρχει επαρκής αριθμός, σε 24ωρη βάση, σε όλη την Ελλάδα. Σε πολλές περιοχές της Ελλάδας τα θύματα έμφυλης βίας πρέπει να ταξιδέψουν σε άλλο νομό για εξεταστούν από ιατροδικαστή, ενώ ακόμα και σε πόλεις όπως η Αθήνα μπορεί να χρειαστεί να περιμένουν μέρες. Να δημιουργηθούν άμεσα ξενώνες φιλοξενίας, σε κάθε δήμο, βάσει όχι μόνο της Σύμβασης της Κωνσταντινούπολης, αλλά των πραγματικών αναγκών φιλοξενίας. Ένας αριθμός από αυτούς πρέπει να είναι ξενώνες άμεσης φιλοξενίας, χωρίς γραφειοκρατικές διαδικασίες, ώστε μια γυναίκα που καταγγέλλει την κακοποίησή της να έχει άμεσα έναν χώρο φιλοξενίας για την ίδια και τα παιδιά της. Πάρα πολλά θύματα κακοποίησης δεν έχουν ούτε τον χρόνο, ούτε την ψυχραιμία να μαζέψουν τα χαρτιά τους ή οτιδήποτε άλλο πριν φύγουν από το σπίτι. Πρέπει λοιπόν να μπορούν να φιλοξενούνται κάπου στην πρώτη ευκαιρία που θα καταφέρουν να φύγουν και να μην υποχρεώνονται να επιστρέψουν στο σπίτι για να μαζέψουν δικαιολογητικά ή μέχρι να ολοκληρωθεί μια χρονοβόρα διαδικασία. Να παρέχεται δωρεάν νομική, ιατρική και ψυχολογική υποστήριξη τόσο στην καταγγέλλουσα όσο και στα παιδιά της για όσο χρονικό διάστημα χρειάζεται. Η επόμενη ημέρα Η οικονομική εξάρτηση ή και η άσκηση οικονομικής βίας από τον θύτη (πχ να της στερεί τον μισθό της κλπ) είναι ένα πολύ συχνό φαινόμενο σε περιπτώσεις έμφυλης βίας. Έτσι, το κράτος πρέπει να εξασφαλίζει όχι μόνο την ασφάλεια του θύματος μετά την καταγγελία, αλλά και πως οι γυναίκες που θα εγκαταλείψουν τους συντρόφους που τις κακοποιούν θα μπορέσουν στη συνέχεια να βρουν εργασία για να σταθούν στα πόδια τους, ούσες οικονομικά ανεξάρτητες. Να δημιουργηθούν δημόσια προγράμματα κατάρτισης και επιμόρφωσης για τα θύματα ενδοοικογενειακής βίας (και άλλες ευάλωτες ομάδες), ώστε να είναι πιο εύκολο να βρουν εργασία. Να υπάρξουν ειδικά προγράμματα απασχόλησης θυμάτων βίας σε δημόσιες/δημοτικές υπηρεσίες.