Αρχική Αντιμετώπιση νέων μορφών βίας κατά των γυναικών –Ενσωμάτωση της Οδηγίας (ΕΕ) 2024/1385 – Πρόσθετες ρυθμίσεις στον νόμο περί ενδοοικογενειακής βίας –Αναδιοργάνωση των ιατροδικαστικών υπηρεσιών...ΜΕΡΟΣ Α’ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΝΕΩΝ ΜΟΡΦΩΝ ΒΙΑΣ ΚΑΤΑ ΓΥΝΑΙΚΩΝ – ΕΝΣΩΜΑΤΩΣΗ ΤΗΣ ΟΔΗΓΙΑΣ 2024/1385 ΠΡΟΣΘΕΤΕΣ ΡΥΘΜΙΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΝΔΟΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΗ ΒΙΑ ΚΕΦΑΛΑΙΟ Α’ ΣΚΟΠΟΣ-ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΟ (Άρθρα 1-21)Σχόλιο του χρήστη Δαφνη | 4 Ιανουαρίου 2025, 12:51
  • Σχόλιο του χρήστη 'Δαφνη' | 4 Ιανουαρίου 2025, 12:51

    Οι σεξιστικές αντιλήψεις που επικρατούν σε πλατιά στρώματα της κοινωνίας, αποτελούν σημαντική τροχοπέδη για τα θύματα ενδοοικογενειακής βίας στο να αναζητήσουν τρόπους διαφυγής. Παρά τα προχωρήματα που έχουν γίνει στη συνείδηση, υπάρχουν ακόμα μεγάλα στρώματα της κοινωνίας που θεωρούν την ενδοοικογενειακή βία «φυσιολογική», ιδιωτική υπόθεση ή ακόμα και πως η ευθύνη μοιράζεται στον άντρα και τη γυναίκα, με τη συμπεριφορά της γυναίκας να είναι αυτή που δήθεν προκαλεί τη βία του άντρα. Παράλληλα, σύμφωνα με αυτές τις αντιλήψεις, εφόσον ο βασικός στόχος της γυναίκας είναι η δημιουργία οικογένειας και η αυτοθυσία στο όνομα αυτής θεωρείται καθήκον της, το να επιλέξει να δραπετεύσει από έναν κακοποιητικό γάμο ή σχέση, ειδικά εάν υπάρχουν παιδιά, θεωρείται «εγωιστική» πράξη που έρχεται σε κόντρα με τους βασικούς της ρόλους. Για να περιοριστούν αυτές οι αντιλήψεις, τόσο στα ίδια τα θύματα όσο και συνολικά στην κοινωνία, χρειάζονται πλατιές εκστρατείες ενημέρωσης για την έμφυλη βία, όχι μόνο από φεμινιστικές ομάδες που τα τελευταία χρόνια κινούνται σε αυτήν την κατεύθυνση, αλλά και με επίσημο τρόπο από το κράτος, τους δήμους, τις περιφέρειες κοκ. Να περιλαμβάνουν χρηστικά στοιχεία όπως πχ πού μπορεί ένα θύμα βίας να απευθυνθεί για βοήθεια και ταυτόχρονα να σπάνε όλες τις παραπάνω αντιλήψεις, να αφαιρούν κάθε άλλοθι από τους θύτες και κάθε αίσθημα ενοχής από το θύμα. Τέτοιες εκστρατείες θα μπορούσαν να περιλαμβάνουν δράσεις όπως: Ευρεία καμπάνια ενημέρωσης στα ΜΜΕ και το διαδίκτυο για το πού μπορεί να απευθυνθεί κάθε γυναίκα θύμα κακοποίησης (σήμερα υπάρχουν κάποια τηλεοπτικά σποτ, τα οποία όμως προβάλλονται μόνο τις ώρες χαμηλής τηλεθέασης-και αν…) Σε κάθε κεντρικό σημείο των δήμων (Δημαρχείο, υπηρεσίες, πλατείες) αλλά και στις γειτονιές, να υπάρχουν αφίσες που να ενημερώνουν για τα τηλέφωνα και τις υπηρεσίες που μπορούν να απευθυνθούν τα θύματα βίας. - Να υπάρχουν επίσης αφίσες και ενημερωτικά φυλλάδια που να απαντάνε σε όλες τις σεξιστικές αντιλήψεις γύρω από την έμφυλη βία και να στέλνουν μήνυμα μηδενικής ανοχής στους δράστες και πλήρους υποστήριξης στα θύματα. -Οι δήμοι να διοργανώνουν εκδηλώσεις, όπως πχ συζητήσεις που να ενημερώνουν τόσο για την ενδοοικογενειακή βία σαν φαινόμενο όσο και για πρακτικά ζητήματα. Αυτές οι εκδηλώσεις να γίνονται με τη συμμετοχή γυναικείων και φεμινιστικών οργανώσεων, πρώην θυμάτων κλπ και να πραγματοποιούνται σε τακτά χρονικά διαστήματα. Οι σημαντικές ημερομηνίες για το γυναικείο ζήτημα (όπως πχ η 25η Νοέμβρη-ημέρα ενάντια στη βία κατά των γυναικών και η 8η Μάρτη-παγκόσμια ημέρα της γυναίκας) να αποτελούν ημέρες κορύφωσης αυτών των δράσεων και να μην είναι οι μοναδικές ημέρες που κάτι ψελλίζεται στα κανάλια, τους πολιτικούς του συστήματος κοκ. -Να υπάρξουν αντισεξιστικά μαθήματα σε κάθε βαθμίδα της εκπαίδευσης, που να διδάσκουν την ισότητα των φύλων, τον σεβασμό σε κάθε φύλο, σεξουαλικό προσανατολισμό κλπ, την έννοια της συναίνεσης και να καταρρίπτουν στην πράξη τα στερεότυπα για τα φύλα