• Σχόλιο του χρήστη 'ΖΩΗ ΓΕΩΡΓΙΟΥ' | 6 Ιανουαρίου 2025, 19:20

    Η Ευρωπαϊκή Οδηγία 1385 ήρθε Μάιο 2024. Γιατί τόση βιασύνη και μάλιστα με διαβούλευση ολίγων ημερών μέσα στις γιορτές και χωρίς νομικοπαρασκευαστική επιτροπή; Διαβάζοντας, διαπιστώνουμε ότι το νομοσχέδιο επιλεκτικά ενσωματώνει, και με λάθος τρόπο, κάποια άρθρα της οδηγίας ενώ όλα τα υπόλοιπα που απηχούν το πραγματικό της πνεύμα ή τα παραλείπει ή τα τσουβαλιάζει ως ήδη υπάρχοντα σε υφιστάμενη νομοθεσία. Επίσης παρατηρούμε πολλά επαναλαμβανόμενα και ασαφή σημεία -ουσιαστικά ένα χάος- που η νομική επιστήμη δεν μπορεί να τα εφαρμόσει, Ακόμα και τα λίγα θετικά του σημεία (όπως αυτό της επιτάχυνσης της δικαστικής διαδικασίας ) με τι εφαρμοστικό νόμο και τί υποδομές θα υλοποιηθούν; Άρα θα μείνουν στα λόγια. Πού είναι τα υπόλοιπα συναρμόδια υπουργεία και οι εποπτευόμενοι φορείς; Για παράδειγμα: τα πιο σημαντικά άρθρα της Οδηγίας (14, 16, 17, 18, 25, 26, 27 και 30), αναφέρονται στο φλέγον θέμα της επαναθυματοποίησης. Το ζούμε καθημερινά: δολοφονίες και κακοποιήσεις επέρχονται μετά από χρόνια συμβάντα και καταγγελλίες των γυναικών. Κανένα άλλο έγκλημα δεν είναι τόσο προαναγγελθέν και όμως δεν προλαμβάνεται. Γι αυτό η Οδηγία 1385 περιλαμβάνει στα ανωτέρω άρθρα εξαιρετικά μέτρα ενθάρρυνσης της καταγγελίας, της ανάληψης των περιστατικών από αρχές με εμπειρία και τεχνογνωσία, της ατομικής αξιολόγησης των αναγκών για λήψη των επαρκών μέτρων προστασίας και υποστήριξης του κάθε θύματος και της ανάγκης λειτουργίας επαρκών κέντρων υποδοχής. Κι όμως αυτήν την ουσία της πρόληψης και αποκατάστασης το νομοσχέδιο την παραπέμπει στον ανεπαρκή και υποτυπώδη νόμο 3500/2006 που τροποποιήθηκε με το ν. 5090 του 2024. Δεύτερο παράδειγμα: άλλα άρθρα της Οδηγίας παραλείπονται πλήρως, όπως το άρθρο 22 που αναφέρεται στη συμβολή των εθνικών φορέων με τη συνεργασία της κοινωνίας των πολιτών, δηλαδή τις οργανώσεις του φεμινιστικού κινήματος που η κυβέρνηση δεν επιθυμεί σε καμία περίπτωση να εμπλέξει. Άρα η επίκληση της Οδηγίας είναι κραυγαλέα προσχηματική και αποπροσανατολιστική. Καλύπτει πιο πολύ τους θύτες παρά τα θύματα. Παράδειγμα το ζήτημα της υποτροπής: με την συνήθη καθυστέρηση της ποινικής διαδικασίας που φτάνει πολλές φορές και ώς 5-6 έτη πρωτόδικα και όχι οριστικά και αμετάκλητα, όταν υποπέσει πάλι σε αδίκημα, δεν θα κρίνεται υπότροπος αφού θα έχουν παρέλθει τα 5 έτη που προβλέπονται από το νομοσχέδιο για να κριθεί υπότροπος. Το ίδιο ισχύει και αν έχει καταγγελθεί ήδη αλλά δεν έχει προσδιοριστεί καν δικάσιμος και στο διάστημα αυτό διαπράττει συνέχει αδικήματα για τα οποία δεν έχει καταδικαστεί.. Πρέπει λοιπόν να αποσυρθεί το νομοσχέδιο και να τεθεί εξ ολοκλήρου σε ορθές διαδικαστικές και ουσιαστικές βάσεις