Υπουργείο Δικαιοσύνης

Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων

• Σχόλιο του χρήστη 'Υπατία' | 6 Ιανουαρίου 2025, 21:55

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  Παρακάτω αναπτύσσονται οι κύριες ενστάσεις, με ιδιαίτερη έμφαση στα δικαιώματα του παιδιού, τις ψευδείς καταγγελίες και την ανάγκη για ισορροπημένη εκπροσώπηση όλων των πλευρών: 1. Η Βία ως Καθολικό Πρόβλημα Η βία, ανεξαρτήτως φύλου, πρέπει να καταδικάζεται με κοινά αποδεκτό και δίκαιο τρόπο, εντός του γενικού πλαισίου της ποινικής νομοθεσίας. Η αντιμετώπιση της βίας δεν πρέπει να κατηγοριοποιείται με όρους που προκαλούν διχασμό, αλλά να επικεντρώνεται στην προάσπιση της ανθρώπινης αξιοπρέπειας και την προστασία όλων των θυμάτων. Η κοινωνία χρειάζεται ένα νομικό πλαίσιο που: Εφαρμόζει ίσα μέτρα για κάθε μορφή βίας, ανεξαρτήτως του φύλου του θύματος ή του θύτη. Προάγει την κοινωνική ενότητα και την αμοιβαία κατανόηση. Εστιάζει στην πρόληψη μέσω εκπαίδευσης και ευαισθητοποίησης σε όλες τις ηλικιακές ομάδες. 2. Δικαιώματα του Παιδιού Η Σύμβαση της Κωνσταντινούπολης, αν και επικεντρώνεται κυρίως στη βία κατά των γυναικών, επηρεάζει και ζητήματα σχετικά με τα παιδιά, καθώς αυτά συχνά εμπλέκονται σε καταστάσεις ενδοοικογενειακής βίας. Είναι κρίσιμο: Να ακούγεται η φωνή του παιδιού κατά τη δικαστική διαδικασία, σύμφωνα με τις αρχές της Σύμβασης για τα Δικαιώματα του Παιδιού (ΟΗΕ). Να εκπροσωπούνται οργανώσεις από όλες τις πλευρές (γονείς, ψυχολόγοι, παιδοψυχίατροι), ώστε να εξασφαλίζεται η πολυφωνία και η αντικειμενικότητα. Να προωθείται η αμεροληψία των δικαστικών αποφάσεων, αναγνωρίζοντας ότι τα παιδιά χρειάζονται και τους δύο γονείς για τη σωστή ψυχοκοινωνική τους ανάπτυξη, όπου αυτό είναι προς το συμφέρον τους. 3. Αναγνώριση της Γονεϊκής Αποξένωσης ως Κακοποίηση Η γονεϊκή αποξένωση, δηλαδή η σκόπιμη απομάκρυνση ενός γονέα από το παιδί μέσω χειραγώγησης ή αρνητικής επιρροής, αποτελεί μορφή ψυχολογικής κακοποίησης. Το νομοσχέδιο πρέπει να περιλαμβάνει: Αναγνώριση της γονεϊκής αποξένωσης ως κακοποίηση, καθώς προκαλεί σοβαρές ψυχολογικές επιπτώσεις στο παιδί. Σαφή νομική προστασία κατά της γονεϊκής αποξένωσης, με κυρώσεις για τους υπεύθυνους. Διασφάλιση της επικοινωνίας του παιδιού με αμφότερους τους γονείς, εκτός αν υπάρχει τεκμηριωμένος κίνδυνος για το παιδί. 4. Ψευδείς Καταγγελίες: Μορφή Κατάχρησης Οι ψευδείς καταγγελίες είναι από τις πιο καταστροφικές μορφές κατάχρησης. Εκτός από τη βλάβη που προκαλούν στο θύμα της καταγγελίας, υπονομεύουν την αξιοπιστία του συστήματος δικαιοσύνης και μειώνουν την αποτελεσματικότητα στην προστασία πραγματικών θυμάτων. Προτείνεται: Αυστηροποίηση των ποινών για όσους υποβάλλουν ψευδείς καταγγελίες. Άμεση διερεύνηση των υποθέσεων, ώστε να αποφεύγονται αδικαιολόγητες καθυστερήσεις και στιγματισμός των αθώων. Εκπαίδευση των αρχών για την αναγνώριση και τον χειρισμό τέτοιων περιπτώσεων. 5. Σεβασμός Δικαιωμάτων Πατέρα Η Ελλάδα έχει καταδικαστεί από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (ΕΣΔΑ) σε περιπτώσεις που δεν σεβάστηκε τα δικαιώματα των πατέρων στη σχέση τους με τα παιδιά τους. Ενδεικτικά: Απόφαση Ιωάννης Κοντός κατά Ελλάδας: Καταδίκη για αδικαιολόγητη καθυστέρηση στην απονομή δικαιοσύνης σχετικά με την επιμέλεια τέκνου. Απόφαση Σαββίδης κατά Ελλάδας: Μη τήρηση των δικαστικών αποφάσεων που διασφάλιζαν το δικαίωμα επικοινωνίας πατέρα-παιδιού. Το νομοσχέδιο πρέπει να διασφαλίζει την ισορροπία δικαιωμάτων και να λαμβάνει υπόψη τις παραπάνω αποφάσεις, ώστε να αποφεύγονται περαιτέρω καταδίκες της χώρας. 6. Προτάσεις Βελτίωσης Συμμετοχή οργανώσεων από όλες τις πλευρές για διαφάνεια και ισορροπία. Αναγνώριση και εφαρμογή των αποφάσεων του ΕΣΔΑ για σεβασμό των δικαιωμάτων των γονέων και των παιδιών. Παράταση της δημόσιας διαβούλευσης, ώστε να δοθεί επαρκής χρόνος για ουσιαστική συμβολή της κοινωνίας των πολιτών. Η ενίσχυση της δικαιοσύνης και η προώθηση της κοινωνικής ενότητας προϋποθέτουν την ισότιμη αντιμετώπιση όλων των εμπλεκομένων.