Αρχική Αντιμετώπιση νέων μορφών βίας κατά των γυναικών –Ενσωμάτωση της Οδηγίας (ΕΕ) 2024/1385 – Πρόσθετες ρυθμίσεις στον νόμο περί ενδοοικογενειακής βίας –Αναδιοργάνωση των ιατροδικαστικών υπηρεσιών...ΜΕΡΟΣ Α’ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΝΕΩΝ ΜΟΡΦΩΝ ΒΙΑΣ ΚΑΤΑ ΓΥΝΑΙΚΩΝ – ΕΝΣΩΜΑΤΩΣΗ ΤΗΣ ΟΔΗΓΙΑΣ 2024/1385 ΠΡΟΣΘΕΤΕΣ ΡΥΘΜΙΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΝΔΟΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΗ ΒΙΑ ΚΕΦΑΛΑΙΟ Α’ ΣΚΟΠΟΣ-ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΟ (Άρθρα 1-21)Σχόλιο του χρήστη Σάμου Στέλλα | 7 Ιανουαρίου 2025, 18:37
Στο άρθρο 3 του σχεδίου περιγράφεται το έγκλημα του ακρωτηριασμού των γυναικείων γεννητικών οργάνων, κατά τρόπο που συνάδει μεν ως προς την περιγραφή του αδικήματος με την Οδηγία με την οποία επιδιώκει να εναρμονίσει την εθνική νομοθεσία, όμως δύο είναι τα σημεία προς τα οποία διατυπώνουμε τις ενστάσεις μας: Πρώτον, η οδηγία προβλέπει ποινή φυλάκισης τουλάχιστον πέντε ετών, ήτοι ακόμη και κάθειρξη, ενώ στο εν λόγω σχέδιο νόμου προβλέπεται ποινή φυλάκισης δύο ετών. Ας σημειωθεί ότι σύμφωνα με το ίδιο σχέδιο νόμου, οι ποινές φυλάκισης έως δύο ετών εξαγοράζονται ή αναστέλλονται, συνεπώς η ποινική απάντηση στο έγκλημα αυτό είναι μηδαμινή. Άλλωστε και η Σύμβαση της Κωνσταντινούπολης επιβάλλει τη μέγιστη προστασία των δικαιωμάτων των γυναικών. Στο εν λόγω σχέδιο νόμου ο ακρωτηριασμός δεν θεωρείται σοβαρή σωματική βλάβη, εξού και προβλέπεται η τελευταία ως επιβαρυντική περίσταση. Συνεπώς, σύμφωνα με το σκεπτικό του σχεδίου, η διά βίου αποστέρηση μίας γυναίκας από σημαντικά της όργανα και τις συναφείς σεξουαλικές λειτουργίες της θεωρείται ήσσονος σημασίας. Πολύ δε περισσότερο, όταν η ίδια κυβέρνηση έχει νομοθετήσει, αναφορικά με τα ζώα συντροφιάς, ότι ο ακρωτηριασμός τους τιμωρείται με κάθειρξη μέχρι δέκα έτη. Δεύτερον (ν.4830/2021, αρθρ. 34), η οδηγία προβλέπει όσον αφορά τη διεθνή δωσιδικία του κάθε κράτους μέλους, ότι αυτή υπάρχει ακόμη και όταν το θύμα έχει τη συνήθη διαμονή του στο κράτος μέλος και η πράξη έχει διαπραχθεί στο εξωτερικό, ενώ το σχέδιο προστατεύει μόνο τις Ελληνίδες υπηκόους όταν η πράξη τελείται σε βάρος τους στο εξωτερικό ή κάθε γυναίκα εφόσον ο δράστης είναι Έλληνας ή το έγκλημα τελέστηκε στην Ελλάδα. Στην ουσία μένει εκτός ρύθμισης το ζήτημα των μεταναστριών στις οποίες γίνεται ακρωτηριασμός στη χώρα καταγωγής και υπηκοότητάς τους, οι οποίες όμως είναι η μόνη ομάδα που υφίσταται τέτοιες απάνθρωπες πράξεις. Ζητάμε να χαρακτηρισθεί σεξουαλικό έγκλημα η μερική ή πλήρης αφαίρεση των εξωτερικών γυναικείων οργάνων με ποινές όχι λιγότερο των πέντε ετών. Ο ακρωτηριασμός γυναικείων οργάνων να χαρακτηρίζεται αντίστοιχο έγκλημα του βιασμού. Τέλος, σε αντίθεση με τα προβλεπόμενα στην οδηγία (άρθρο 13 παρ. 2 «όταν το θύμα είναι παιδί, η προθεσμία παραγραφής για τα αδικήματα του άρθρου 3 αρχίζει να τρέχει το νωρίτερο όταν το θύμα συμπληρώσει το 18ο έτος της ηλικίας του») το σχέδιο δεν προβλέπει διευρυμένη παραγραφή από την ενηλικίωση, στην περίπτωση ανήλικου θύματος.