Αρχική Παρεμβάσεις στον Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας - Τροποποιήσεις σχετικά με τη δημοσίευση διαθηκών - Τροποποιήσεις στο ρυθμιστικό πλαίσιο των ανακοπών…ΜΕΡΟΣ Α΄ ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ ΣΤΟΝ ΚΩΔΙΚΑ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΔΙΚΟΝΟΜΙΑΣ – ΤΡΟΠΟΠΟΙΗΣΕΙΣ ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΗ ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΔΙΑΘΗΚΩΝ – ΣΥΣΤΑΣΗ ΜΗΤΡΩΟΥ ΔΙΑΘΗΚΩΝ ΚΕΦΑΛΑΙΟ Γ΄ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΣΤΑ ΠΡΩΤΟΒΑΘΜΙΑ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΑ – ΤΡΟΠΟΠΟΙΗΣΗ ΔΕΥΤΕΡΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ ΚΩΔΙΚΑ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΔΙΚΟΝΟΜΙΑΣ (Άρθρα 23-42)Σχόλιο του χρήστη Γιώργος | 27 Ιουνίου 2025, 17:32
  • Σχόλιο του χρήστη 'Γιώργος' | 27 Ιουνίου 2025, 17:32

    Το ζήτημα είναι εάν και στις ανακοπές, όπου οι περισσότεροι λόγοι είναι αόριστοι και συνήθως ο ανακόπτων απλά επιδιώκει να κερδίσει χρόνο με την άσκησή της, θα εφαρμοστεί κατ' άρθρο 585 παρ. 1 ΚΠολΔ η διάταξη του εδ. α΄ της παρ. 1 του άρθρου 227 ΚΠολΔ, που επιβάλλει στον δικαστή αυτεπάγγελτα -και μόνο, αφού στις ανακοπές ο καθ' ου καταθέτει προτάσεις κατά τη συζήτηση-, εφόσον διαπιστώσει ότι οι λόγοι είναι αόριστοι, να ζητήσει τη συμπλήρωση των αόριστων λόγων. Το ζήτημα αυτό αποκτά πρακτική σημασία στην περίπτωση που εκδοθεί μεν διάταξη, ο ανακόπτων συμπληρώσει την αοριστία με τις προτάσεις του και ο δικαστής κατά τη σύνταξη της απόφασης διαπιστώσει ότι και κάποιος από τους υπόλοιπους -πολλούς- λόγους είναι αόριστος, οπότε στην περίπτωση αυτή ο ανακόπτων θα μπορεί να ασκήσει έφεση με βάση το εδ. γ΄ της παρ. 1 του άρθρου 227 ΚΠολΔ κατά της απόφασης, ενώ υπό άλλες συνθήκες ενδεχομένως να μην το έκανε (αφού εδώ θα έχει τουλάχιστον έναν βάσιμο λόγο έφεσης), και να ζητήσει παράλληλα την αναστολή της εκτέλεσης από το δευτεροβάθμιο δικαστήριο. Στην περίπτωση αυτή θα επιβαρύνεται και ο δεύτερος βαθμός. Ουσιαστικά ο δικαστής στις περιπτώσεις των ανακοπών με πολλούς λόγους, που τις περισσότερες φορές είναι αόριστοι και για πολλούς λόγους ο καθένας, θα πρέπει να εκδίδει μια διάταξη αιτιολογημένη, όπου θα εκθέτει για κάθε λόγο γιατί είναι αόριστος (π.χ. δεν αναφέρει πως επιδρά ο επικαλούμενος ως καταχρηστικός ΓΟΣ στη σύμβαση, δεν προσδιορίζει ποσά που αφορούν τις επικαλούμενες κατά τον ανακόπτοντα με βάση τους καταχρηστικούς ΓΟΣ παράνομες χρεώσεις κ.ο.κ.), οπότε ουσιαστικά θα κάνει διπλή δουλειά. Και αυτό με το δεδομένο ότι ο ανακόπτων είναι πολύ πιθανό να μην ενδιαφέρεται για την έκβαση της ανακοπής του. Δεν αποκλείεται παράλληλα να γίνεται συνειδητά επίκληση αόριστων λόγων ώστε να επιβαρύνεται ο δικαστής με τον επιπλέον φόρτο έκδοσης διατάξεων για τη συμπλήρωση της αοριστίας πολλών ανακοπών με πολλούς λόγους που ο καθένας είναι αόριστος επίσης για πολλούς λόγους, ώστε να καθυστερεί έτσι στην έκδοση αποφάσεων εν όψει πλειστηριασμού που επίκειται. Οπότε εδώ ο ανακόπτων, εφόσον καθυστερεί ο δικαστής την έκδοση απόφασης, θα μπορεί να ζητά με προσωρινή διαταγή την αναστολή εκτέλεσης, επικαλούμενος ότι δεν έχει εκδοθεί ακόμα απόφαση επί της ανακοπής του. Φοβάμαι ότι ο δικαστής θα επιλέγει να απορρίπτει αόριστους λόγους ως νόμω αβάσιμους ή στην ουσία τους για να αποφύγει την έκδοση μιας διάταξης, όπου θα αναλύει γιατί ο κάθε λόγος -από τους πολλούς- της ανακοπής είναι αόριστος. Και αν τελικά το εφετείο κρίνει τους λόγους αόριστους, παρέχεται στον ανακόπτοντα το δικαίωμα να επικαλεστεί ότι από βαριά αμέλεια ο δικαστής δεν εξέδωσε διάταξη και να ζητήσει την πειθαρχική του ευθύνη; Επίσης, εάν ο δικαστής τελικά εκδώσει μία διάταξη που θα ζητάει τη συμπλήρωση της αοριστίας των πολλών λόγων, αφιερώνοντας πολύτιμο χρόνο σε αυτό, και ο ανακόπτων δεν παρασταθεί κατά τη συζήτηση, πως επιτυγχάνεται η επιτάχυνση απονομής της δικαιοσύνης σε αυτήν την περίπτωση; Σε ένα πινάκιο με 25 ανακοπές εκ των οποίων η κάθε μια έχει τουλάχιστον 10 λόγους, από τους οποίους οι 5 τουλάχιστον είναι αόριστοι, προϋποθέτει την έκδοση 25 διατάξεων με ανάλυση για καθένα από τους 5 λόγους γιατί είναι αόριστος. Και όλα αυτά με την επισήμανση ότι ο δικαστής οφείλει να εκδίδει τις αποφάσεις στις ανακοπές μέσα σε 2 μήνες.