Αρχική Παρεμβάσεις στον Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας - Τροποποιήσεις σχετικά με τη δημοσίευση διαθηκών - Τροποποιήσεις στο ρυθμιστικό πλαίσιο των ανακοπών…ΜΕΡΟΣ Α΄ ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ ΣΤΟΝ ΚΩΔΙΚΑ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΔΙΚΟΝΟΜΙΑΣ – ΤΡΟΠΟΠΟΙΗΣΕΙΣ ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΗ ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΔΙΑΘΗΚΩΝ – ΣΥΣΤΑΣΗ ΜΗΤΡΩΟΥ ΔΙΑΘΗΚΩΝ ΚΕΦΑΛΑΙΟ Γ΄ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΣΤΑ ΠΡΩΤΟΒΑΘΜΙΑ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΑ – ΤΡΟΠΟΠΟΙΗΣΗ ΔΕΥΤΕΡΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ ΚΩΔΙΚΑ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΔΙΚΟΝΟΜΙΑΣ (Άρθρα 23-42)Σχόλιο του χρήστη I.Μ. | 30 Ιουνίου 2025, 21:08
  • Σχόλιο του χρήστη 'I.Μ.' | 30 Ιουνίου 2025, 21:08

    Καλησπέρα. Άρθρο 237 παρ. 3: Για να διαπιστωθεί εάν: α) η αγωγή είναι αόριστη, ή αν υφίστανται ορισμένοι άλλοι λόγοι απαραδέκτου (όπως λ.χ. δεδικασμένο) β) για την πληρέστερη εκδίκαση της διαφοράς απαιτείται η εξέταση μαρτύρων ή διαδίκων ή η διενέργεια αυτοψίας ή πραγματογνωμοσύνης, γ) απαιτείται η ένωση ή συνεκδίκαση περισσοτέρων δικών, ο χωρισμός ή η διαδοχική εξέταση αιτήσεων, ή η αναστολή της δίκης, αντίστοιχα κατά τα άρθρα 246 έως 250, στην πλειονότητα των περιπτώσεων απαιτείται πλήρης επεξεργασία της δικογραφίας και δη έρευνα του παραδεκτού (πολλές προϋποθέσεις), του νόμω βάσιμου της αγωγής (πολλά αιτήματα), αναζήτηση σχετικής νομολογίας και κατόπιν εκτίμηση του συνόλου των ισχυρισμών του εναγόμενου (παραδεκτό και νόμω βάσιμο) και των αποδεικτικών μέσων που εισφέρουν οι διάδικοι στη δίκη, ώστε να διαπιστωθεί αν αυτά (αποδεικτικά μέσα), τα οποία πολύ συχνά είναι εκατοντάδες έγγραφα, είναι παραδεκτά και νόμιμα και επαρκούν για το σχηματισμό δικανικής πεποίθησης (λαμβανομένου υπόψη του ότι συχνά είναι αντικρουόμενα ή έχουν μεταξύ τους διαφορετική αποδεικτική ισχύ). Τα παραπάνω αντιστοιχούν, στην πλειονότητα των περιπτώσεων τέτοιων υποθέσεων (υπό α’, β’ γ’), στο 60% - 90% και της συνολικής «δουλειάς» του δικαστή που θα εκδώσει την απόφαση, η «συγγραφή» της οποίας μπορεί πολλές φορές να διαρκέσει ελάχιστο χρόνο σε σχέση με τις ώρες (ή και μέρες) που αφιερώθηκαν για τα παραπάνω. Αξίζει να σημειωθεί ότι πολλές από τις παραπάνω ελλείψεις ή ανάγκες, συχνά διαπιστώνονται στο στάδιο της συγγραφής της απόφασης, όταν και αποκαλύπτονται αποδεικτικά προβλήματα που κρύβονται στις πολύ μικρές «λεπτομέρειες». Επιπλέον, ο δικαστής δεν εκδίδει αποφάσεις «κατά προσέγγιση», αλλά πρέπει να σχηματίσει πλήρη δικανική πεποίθηση και να μελετήσει με προσοχή όλο το αποδεικτικό υλικό πριν διαπιστώσει τις ελλείψεις του. Η νέα ρύθμιση πρακτικά σημαίνει ότι ο δικαστής, στις πρώτες τριάντα ημέρες από τη χρέωση, θα πρέπει να έχει κάνει όλη την παραπάνω επεξεργασία στο σύνολο των υποθέσεων που χρεώθηκε (ιδίως τα υπό β’ και γ’ στοιχεία); Δηλαδή, εάν ένας δικαστής, εντός του μήνα χρεωθεί 20-30 αστικές υποθέσεις (που συχνά συμβαίνει να είναι περισσότερες), θα πρέπει μέχρι τον επόμενο μήνα να τις έχει επεξεργαστεί σε τέτοιο βαθμό, που ισοδυναμεί με σχεδόν περάτωσή τους; Πολύ προβληματική η εν λόγω διάταξη, ειδικά εάν αναλογιστεί κανείς και τα λοιπά καθήκοντα του δικαστή (μελέτη ποινικών υποθέσεων, ποινικές έδρες, συγγραφή ποινικών αποφάσεων, αστικές έδρες, συμμετοχή σε δικαστικά συμβούλια, κ.λπ.).