Αρχική Παρεμβάσεις στον Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας - Τροποποιήσεις σχετικά με τη δημοσίευση διαθηκών - Τροποποιήσεις στο ρυθμιστικό πλαίσιο των ανακοπών…ΜΕΡΟΣ Α΄ ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ ΣΤΟΝ ΚΩΔΙΚΑ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΔΙΚΟΝΟΜΙΑΣ – ΤΡΟΠΟΠΟΙΗΣΕΙΣ ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΗ ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΔΙΑΘΗΚΩΝ – ΣΥΣΤΑΣΗ ΜΗΤΡΩΟΥ ΔΙΑΘΗΚΩΝ ΚΕΦΑΛΑΙΟ Γ΄ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΣΤΑ ΠΡΩΤΟΒΑΘΜΙΑ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΑ – ΤΡΟΠΟΠΟΙΗΣΗ ΔΕΥΤΕΡΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ ΚΩΔΙΚΑ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΔΙΚΟΝΟΜΙΑΣ (Άρθρα 23-42)Σχόλιο του χρήστη Αντώνης Μιχελόγγονας - Δικηγόρος | 8 Ιουλίου 2025, 01:34
  • Σχόλιο του χρήστη 'Αντώνης Μιχελόγγονας - Δικηγόρος' | 8 Ιουλίου 2025, 01:34

    Καταρχήν, αναγνωρίζεται ότι αποτελεί θετική νομοθετική επιλογή η εκ βάθρων τροποποίηση των άρθρων 215, 237 και 238 ΚΠολΔ (σε συνδυασμό και με την επααφορά του 269 ΚΠολΔ), καθότι μετά από 10 χρόνια εφαρμογής της νέας τακτικής διαδικασίας του Ν. 4335/2015, αποτελεί αντικειμενικό δεδομένο ότι το σύστημα που εισήγαγε απέτυχε. Οι δε επιμέρους τροποποιήσεις που μεσολάβησαν έκαναν την κατάσταση χειρότερη, με την εισαγωγή διαφορετικών προθεσμιών χωρίς ενιαία λογική. Ο απευθείας προσδιορισμός δικασίμου, συνδυαστικά με την αξιοποίηση της προδικασίας, θεωρητικά μπορούν να οδηγήσουν σε επιτάχυνση, υπό την αναγκαία προυπόθεση ότι θα συνοδευθούν από περαιτέρω ψηφιοποίηση του συστήματος και από αριθμητική ενίσχυση των δικαστών. Στην κατεύθυνση αυτή βοηθάει και η αποσυμφόρηση των δικαστηρίων με την ανάθεση δικαστικών διαφορών σε δικηγόρους και συμβολαιογράφους. Υπάρχουν ωστόσο νομοτεχνικές βελτιώσεις απολύτως αναγκαίες για την αποτελεσματική λειτουργία του συστήματος: 1. Διατηρείται η σύνδεση της προθεσμίας κατάθεσης προτάσεων με τη λήξη της προθεσμίας επίδοσης της αγωγής, σύνδεση που δεν εξυπηρετεί κάποια προφανή σκοπιμότητα, αντιθέτως δημιουργεί ερμηνευτικό ζήτημα αν η παράταση της προθεσμίας επίδοσης (πχ όταν η τελευταία ημέρα είναι μη εργάσιμη) παρατείνει και την προθεσμία των προτάσεων. Ορθότερη λύση θα ήταν η προθεσμία των προτάσεων να ορίζεται απευθείας βάσει της ημερομηνίας κατάθεσης της αγωγής. 2. Η προθεσμία των προτάσεων για προσεπικλήσεις, παρεμβάσεις κοκ έχει τεθεί 10 ημέρες αργότερα σε σχέση με τις προτάσεις της κύριας αγωγής (100 ημέρες από τη λήξη της προθεσμίας επίδοσης, έναντι 90 ημερών από τη λήξη της ίδιας προθεσμίας). Η κατάθεση προτάσεων σε διαφορετικό χρόνο για συνεκδικαζόμενα ένδικα βοηθήματα δεν ενδείκνυται, αντιθέτως ειδικά για τις παρεμβάσεις (που αφορούν πρακτικά το ίδιο αντικείμενο με την κύρια αγωγή) είναι σαν ο ενάγων να τοποθετείται δύο φορές με χρονική απόσταση μεταξύ τους. 3. Ενώ παρέχονται στον δικαστή διευρυμένες δυνατότητες δικαστικής κρίσης με την διάταξη της προδικασίας, δεν είναι σαφές αν θα μπορεί να προβεί σε αντίστοιχη κρίση και στη συνέχεια, με την έκδοση μη οριστικής δικαστικής απόφασης. Εάν δηλαδή δεν κριθεί αόριστη η αγωγή με την διάταξη, θα μπορεί να κριθεί στη συνέχεια; 4. Υπάρχουν ελλείψεις του παραδεκτού που μπορεί να παρασχεθεί η δυνατότητα να συμπληρώνονται, κατα τρόπο αντίστοιχο με τη συμπλήρωση της πραγματικής αοριστίας, χωρίς να συνιστά αυτό βλάβη του αντιδίκου. 5. Προκειμένου για ζητήματα παραδεκτού και ορθής άσκησης της αγωγής, η δυνατότητα σχετικής δικαστικής κρίσης πρέπει να περιοριστεί στην διάταξη της προδικασίας. 6.Ειδικά για τις αποδεικτικές δυνατότητες της διάταξης (αυτοψία, πραγματογνωμοσύνη κοκ), πρέπει να διατηρηθεί η δυνατότητα του δικαστή να τις διατάσσει με μη οριστική δικαστική απόφαση, καθότι σε πολλές περιπτώσεις είναι αντικειμενικά αδύνατο να κριθούν τα ουσιαστικά κενά της υπόθεσης σε 30 ημέρες, για να διαταχθεί πχ πραγματογνωμοσύνη για να συμπληρωθούν.