Υπουργείο Δικαιοσύνης

Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων

• Σχόλιο του χρήστη 'Ένωση Ενοικιαστών/τριών Θεσσαλονίκης' | 8 Ιουλίου 2025, 17:59

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  Η Ένωση Ενοικιαστ(ρι)ών Θεσσαλονίκης απαιτεί να απαλειφθεί η τροποποίηση του άρθρου 637 του Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας απο το προς ψήφιση νομοσχέδιο, προκειμένου να προστευθεί το γενικό συμφέρον απο μια αυθαίρετη, αδιαφανή, κοινωνικά αδικη και νομιμκά έωλη διαδικασία έξωσης. Πρόκειται για μια εξαιρετικά επικίνδυνη μεταρρύθμιση που πλήττει τη στεγαστική ασφάλεια των ενοικιαστών/τριών. Το υπό διαβούλευση νομοσχέδιο επεκτείνει τη διαδικασία της διαταγής απόδοσης μισθίου – της fast-track έξωσης που ο ν. 4055/2012 προβλέπει για περιπτώσεις καθυστέρησης ενοικίου – στη λήξη του συμβολαίου μίσθωσης. Δηλαδή, μόλις λήγει η συμφωνημένη διάρκεια της μίσθωσης, ο εκμισθωτής θα μπορεί αμέσως να κινεί τη διαδικασία έξωσης και να εξασφαλίζει διαταγή απόδοσης μέσα σε 1-2 μήνες, ακόμα κι αν το ενοίκιο πληρώνεται κανονικά. Όλοι οι ενοικιαστές/τριες θα κινδυνεύουν πλέον από άμεση έξωση χωρίς δίκη. Η έξωση θα διατάσσεται μάλιστα από δικηγόρο και όχι από δικαστή, καθιστώντας τη διαδικασία νομικά έωλη. Η προτεινόμενη ρύθμιση πλήττει βάναυσα τα ήδη δοκιμαζόμενα νοικοκυριά των ενοικιαστών. Ως αποτέλεσμα μεταρρυθμίσεων που ευνοούν την κερδοσκοπία, οι τιμές των ενοικίων έχουν εκτοξευτεί. Οι ενοικιαστές δαπανούν περισσότερο από το μισό τους εισόδημα για στεγαση, περικόπτοντας άλλες βασικές τους ανάγκες. Η αναζήτηση κατάλληλης και προσιτής κατοικίας είναι δαπανηρή, δύσκολη και χρονοβόρα, ενώ γίνεται ακόμα πιο περίπλοκη σε περιπτώσεις ασθένειας, εργασιακής επισφάλειας, οικονομικής δυσπραγίας, εγκυμοσύνης, ύπαρξης μικρών παιδιών ή άλλων εξαρτημένων μελών. Σε αυτήν τη δεινή κατάσταση προστίθεται άλλη μια απάνθρωπη ρύθμιση: οι ενοικιαστές/τριες θα μπορούν να πετιούνται κυριολεκτικά στον δρόμο με συνοπτικές διαδικασίες, χωρίς να έχουν το δικαίωμα να προσφύγουν στο δικαστήριο για να αιτηθούν παράταση. Όταν δεν καταφέρνουν να βρουν άλλη στέγη στο διάστημα 1-2 μηνών, οι οικογένειες θα μένουν άστεγες. Η ρύθμιση αυτή, ευνοεί τους εκμισθωτές που θέλουν να να αυξήσουν υπέρογκα τα μισθώματα ή να εκμεταλλευτούν τα ακίνητα μέσω βραχυχρόνιας μίσθωσης, επιτρέποντάς τους να ξεφορτώνονται γρήγορα τους ενοικιαστές. Στην ήδη ασύδοτη και αρρύθμιστη αγορα του ενοικίου, η κυβέρνηση προσφέρει στους εκμισθωτές ένα ακόμη εργαλείο πίεσης και εκβιασμού, την ώρα που οι ενοικιαστές/τριες χάνουν και την τελευταία εγγύηση σταθερότητας και ασφάλειας. Σε μια εποχή έκρηξης των ενοικίων και ανεπάρκειας προσιτών κατοικιών, η fast-track έξωση στη λήξη της μίσθωσης θα πλήξει δυσανάλογα τους πιο ευάλωτους πληθυσμούς, που ήδη υποφέρουν από τη στεγαστική κρίση, και θα σπρώξει τους νέους και τους οικονομικα αδύναμους στη φτωχοποίηση, την αστεγία και τη μετανάστευση. Στην Αιτιολογική Έκθεση του νομοσχεδίου, η κυβέρνηση υποστηρίζει ότι «στόχος της αξιολογούμενης ρύθμισης είναι η διευκόλυνση των πολιτών στη διαχείριση και αξιοποίηση της ακίνητης περιουσίας τους, μέσω της άρσης των εμποδίων». Με απλά λόγια, η κυβέρνηση χαρακτηρίζει την ανάγκη των ανθρώπων για στέγαση ως «εμπόδιο». Η διατύπωση αυτή φανερώνει μια ανάλγητη αντικοινωνική μεροληψία: η κυβέρνηση επιλέγει να προστατεύσει τα συμφέροντα των εκμισθωτών, επενδυτών και μεσιτών που θησαυρίζουν από την κρίση, αντί για το δικαίωμα της κοινωνικής πλειοψηφίας για ασφαλή κατοικία. Οι εκμισθωτές, περίπου το 11% του πληθυσμού,έχουν αυξήσει σημαντικά τα εισοδήματά τους εν μέσω της εντονότατης στεγαστικής κρίσης. Αντίθετα, το ένα τρίτο των πολιτών – οι ενοικιαστές/τριες – πλήττεται από τα εξωφρενικά ενοίκια και τη γενικότερη ακρίβεια, ζώντας σε καθεστώς διαρκούς ανασφάλειας. Η Ελλάδα είναι η μόνη χώρα της ΕΕ που διαθέτει μηδενικό απόθεμα κοινωνικής κατοικίας, και μια από τις ελάχιστες που δεν εφαρμόζουν κανέναν έλεγχο στις αυξήσεις των ενοικίων. Παρ’ όλα αυτά, η κυβέρνηση δεν παίρνει κανένα ουσιαστικό στεγαστικό μέτρο· αντίθετα, επιχειρεί να πλήξει περαιτέρω τα στεγαστικά δικαίωματα του πληθυσμού, ενάντια σε κάθε έννοια κοινωνικής δικαιοσύνης και δημοσίου συμφέροντος.