Αρχική Παρεμβάσεις στον Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας - Τροποποιήσεις σχετικά με τη δημοσίευση διαθηκών - Τροποποιήσεις στο ρυθμιστικό πλαίσιο των ανακοπών…ΜΕΡΟΣ Α΄ ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ ΣΤΟΝ ΚΩΔΙΚΑ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΔΙΚΟΝΟΜΙΑΣ – ΤΡΟΠΟΠΟΙΗΣΕΙΣ ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΗ ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΔΙΑΘΗΚΩΝ – ΣΥΣΤΑΣΗ ΜΗΤΡΩΟΥ ΔΙΑΘΗΚΩΝ ΚΕΦΑΛΑΙΟ Γ΄ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΣΤΑ ΠΡΩΤΟΒΑΘΜΙΑ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΑ – ΤΡΟΠΟΠΟΙΗΣΗ ΔΕΥΤΕΡΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ ΚΩΔΙΚΑ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΔΙΚΟΝΟΜΙΑΣ (Άρθρα 23-42)Σχόλιο του χρήστη ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΝΩΣΗ ΔΙΑΜΕΣΟΛΑΒΗΤΩΝ | 10 Ιουλίου 2025, 20:39
  • Σχόλιο του χρήστη 'ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΝΩΣΗ ΔΙΑΜΕΣΟΛΑΒΗΤΩΝ' | 10 Ιουλίου 2025, 20:39

    1) Για την τροποποίηση του άρθρου 215 ΚΠολΔ. Στην παρ. 2 προστίθεται η φράση: "Με την επίδοση της αγωγής ξεκινά και η διαδικασία διαμεσολάβησης, όπου είναι υποχρεωτική." Με την προτεινόμενη διάταξη προβλέπεται ότι η διαδικασία διαμεσολάβησης, όπου είναι υποχρεωτική ξεκινά με την επίδοση της αγωγής. Η διάταξη προφανώς αναφέρεται στην ΥΑΣ και σκοπό έχει την γρήγορη περάτωση της σχετικής διαδικασίας. Ωστόσο η διάταξη, όπως είναι διατυπωμένη, δημιουργεί την εντύπωση ότι έρχεται σε αντίθεση, και σιωπηρά καταργεί τις διατάξεις των άρθρων 6 παρ.1 τελευταίο εδάφιο «..αγωγής που τυχόν θα ασκηθεί..» και 7 παρ. 4 «..αν επακολουθήσει άσκηση αγωγής ή αν έχει ήδη ασκηθεί» από τις οποίες προκύπτει ότι η ΥΑΣ μπορεί να διεξαχθεί και πριν την άσκηση της αγωγής. Περαιτέρω, δημιουργεί σύγχυση για τον τρόπο διεξαγωγής της ΥΑΣ στην πράξη σε συσχετισμό με τις διατάξεις του άρθρου 7 Ν. 4640/2019. Π.χ. ποια διαδικασία εκκινεί; Ποιες είναι οι ενέργειες στις οποίες πρέπει να προβεί το επισπεύδον μέρος; Ποιες είναι οι προθεσμίες; Εννοεί ότι το επισπεύδον μέρος οφείλει να αναθέσει την ΥΑΣ σε διαμεσολαβητή αμέσως μετά την επίδοση; Υπάρχει ασάφεια, η οποία, σε συνδυασμό με το ότι δεν γίνεται ανάλογη τροποποίηση του Ν. 4640/2019, μόνο προβλήματα θα προκαλέσει. Περαιτέρω δεν επιλύει το βασικότερο πρόβλημα του Ν.4640/2019 που προκαλεί καθυστερήσεις στην ΥΑΣ που είναι η υποχρέωση αποδοχής του/της διαμεσολαβητή/βήτριας από το έτερο μέρος για την ΥΑΣ. Σημειώνεται ότι από άποψη συστημικού δικαίου είναι λάθος να υπάρχουν διατάξεις για τη διαμεσολάβηση στον ΚΠολΔ, δεδομένου ότι η διαμεσολάβηση ρυθμίζεται από τις ειδικές διατάξεις του Ν. 4640/2019. Και αν, τελικώς, τεθούν θα πρέπει να υπάρχει ρητή διάταξη για τη σχέση μεταξύ αυτών και αν η προτεινόμενη διάταξη τροποποιεί τις σχετικές διατάξεις του Ν. 4640/2019. Και σε κάθε περίπτωση, αν υπάρξει διάταξη, προτείνουμε την αντικατάσταση της διάταξης αυτής ως εξής: "Με την επίδοση της αγωγής ο ενάγων οφείλει να κοινοποιήσει την προβλεπόμενη από το άρθρο 7 του Ν.4640/2019 γνωστοποίηση για τη διεξαγωγή της υποχρεωτικής αρχικής συνεδρίας στα μέρη από διαμεσολαβητή αποκλειστικής επιλογής του ενάγοντος. Σε περίπτωση που τα μέρη αποφασίσουν την υπαγωγή της διαφοράς σε διαμεσολάβησης ο διαμεσολαβητής απαιτείται να είναι κοινής αποδοχής. Αν δεν επιτευχθεί συμφωνία ως προς το πρόσωπο του διαμεσολαβητή αυτού, διορίζεται διαμεσολαβητής σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 5 παρ. 2 του Ν. 4640/2019. Σε περίπτωση διεξαγωγής της ΥΑΣ πριν την άσκηση της αγωγής για το αντικείμενο αυτής, δεν απαιτείται η εκ νέου διεξαγωγή ΥΑΣ". 2) Για την τροποποίηση άρθρου 237 ΚΠολΔ. Στην παρ. 1 (για την προθεσμία των 120 ημερών) προστίθεται η φράση: "Η προθεσμία αυτή δεν αναστέλλεται κατά το διάστημα της διαδικασίας διαμεσολάβησης". Με την προτεινόμενη διάταξη προβλέπεται ότι η προθεσμία της κατάθεσης των προτάσεων στη νέα τακτική δεν αναστέλλεται κατά το διάστημα της διαδικασίας διαμεσολάβησης. Με τον τρόπο που είναι διατυπωμένη η διάταξη δεν διακρίνει μεταξύ της ΥΑΣ που έχει, κατ' αρχήν, ενημερωτικό χαρακτήρα και της εκούσιας διαμεσολάβησης που άρχεται με την υπογραφή πρακτικού υπαγωγής σε αυτή, γεγονός που έχει ως συνέπεια τη μη αναστολή ακόμα και στις περιπτώσεις υπαγωγής της διαφορά στην εκούσια διαμεσολάβηση. Τα μέρη που επιλέγουν την υπαγωγή της διαφοράς σε εκούσια διαμεσολάβηση δεν το κάνουν για να καθυστερήσουν. Το κάνουν γιατί επιδιώκουν την εύρεση λύσης. Στην περίπτωση, λοιπόν, αυτή θα πρέπει να αναστέλλεται η προθεσμία κατάθεσης των προτάσεων όπως ήδη προβλέπεται στο ν.4640/2019 ώστε τα μέρη να μπορούν να διαπραγματευθούν χωρίς πίεση και άγχος απώλειας δικονομικών προθεσμιών αλλά και ουσιαστικών δικαιωμάτων τους για την περίπτωση που τελικά δεν ευοδωθεί η διαμεσολάβηση και εν γένει να μην παρεμποδίζεται η προσφυγή τους στο φυσικό δικαστή κατά τις επιταγές και της σχετικής Οδηγίας. Άλλωστε, στην πράξη έχει αποδειχθεί ότι πολύ συχνά η υπόθεση επιλύεται και η δίκη καταργείται. Στην πραγματικότητα, λοιπόν, η αναστολή, ενώ φαινομενικά οδηγεί σε καθυστέρηση, συμβάλει στην επιτάχυνση της δικαιοσύνης. Συμπερασματικά: Η ΕΕΔ διαφωνεί με την κατάργηση της αναστολής των προθεσμιών από τη διαδικασία της εκούσιας διαμεσολάβησης. Συμφωνεί με την μη αναστολή των προθεσμιών από τη διαδικασία της ΥΑΣ και μόνο, εφόσον το άρθρο 215 διαμορφωθεί σύμφωνα με το εκεί σχόλιο. Τονίζεται και πάλι ότι από άποψη συστημικού δικαίου είναι λάθος να υπάρχουν διατάξεις για τη διαμεσολάβηση στον ΚΠολΔ, δεδομένου ότι η διαμεσολάβηση ρυθμίζεται από τις ειδικές διατάξεις του Ν. 4640/2019