Υπουργείο Υποδομών και Μεταφορών

Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων

• Σχόλιο του χρήστη 'Διεύθυνση Τεχνικών Έργων ΠΚΜ' | 24 Ιανουαρίου 2025, 12:18

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  Παραθέτονται οι κυριότερες, κατά την άποψή μας τροποποιήσεις – συμπληρώσεις αυτού, οι οποίες αφορούν στις αρμοδιότητες των Τεχνικών Υπηρεσιών, όπως ισχύουν σήμερα, και από την ανάληψη των οποίων και την εκτέλεση των σχετικών ενεργειών έχουν διαπιστωθεί τα κενά του ισχύοντος νομοθετικού πλαισίου. Θεωρούμε εξαιρετικά σημαντική την επικοινωνία του παρακάτω περιεχομένου προς το αρμόδιο νομοθετικό όργανο, προκειμένου να υπάρξει κάποιο βήμα προς την επίλυση των ζητημάτων που απασχολούν εδώ και δεκαετίες την Υπηρεσία συγκεκριμένα, αλλά και το σύνολο των αντίστοιχων φορέων ανά την επικράτεια. 1. Στο Άρθρο 3 του παρόντος σχεδίου νόμου, το οποίο περιλαμβάνει τις τροποποιήσεις που επέρχονται στους ορισμούς που αναφέρονται στην παρ. 2 του Άρθρου 2 του Κ.Ο.Κ. (ν. 2696/1999, Α’ 57), κρίνεται απαραίτητη η προσθήκη του ορισμού της “επικίνδυνης βλάβης” στις οδούς, ως εξής: “Επικίνδυνη βλάβη: εκείνη που εξαιτίας της ο μέσος συνετός και προσεκτικός οδηγός, όπως νοείται κατά τις διατάξεις της παρ. 2 του Άρθρου 13, αιφνιδιάζεται και χάνει τον έλεγχο του οχήματός του, παρόλο που τηρεί τις διατάξεις του Κώδικα Οδικής Κυκλοφορίας”. Επιπροσθέτως, θεωρούμε ότι στο συγκεκριμένο Άρθρο θα πρέπει να αποσαφηνιστούν οι έννοιες της προληπτικής και της θεραπευτικής συντήρησης των οδικών υποδομών, η διάκριση - επιλογή μεταξύ των οποίων έγκειται αφενός μεν στον χρόνο της επέμβασης, πριν, για λόγους πρόληψης, ή μετά, για λόγους αποκατάστασης μίας επικίνδυνης βλάβης, αφετέρου στις διαθέσιμες χρηματικές πιστώσεις. Στους αυτοκινητόδρομους, και τις οδούς ταχείας κυκλοφορίας πραγματοποιείται κυρίως προληπτική συντήρηση, για να διατηρείται υψηλή στάθμη λειτουργικής ικανότητας, το οποίο επιτυγχάνεται μέσω επιβολής διοδίων. Αντίθετα στο περιφερειακό δίκτυο (εθνικό – επαρχιακό), πραγματοποιείται κυρίως θεραπευτική συντήρηση, δεδομένου του ότι οι διαθέσιμες ετήσιες χρηματικές πιστώσεις αποτελούν ένα πολύ μικρό ποσοστό των αναγκαίων για την επαναφορά της οδού σε ένα ικανοποιητικό, σε σχέση με το αρχικό, επίπεδο. Προτάσεις για τους παραπάνω ορισμούς είναι οι παρακάτω: Προληπτική συντήρηση: αφορά στο σύνολο των επεμβάσεων που λαμβάνουν χώρα σε τακτική βάση, πριν από την εμφάνιση των βλαβών, με στόχο την διατήρηση της ποιότητας της οδού στο αρχικό επίπεδο εξυπηρέτησης. Θεραπευτική συντήρηση: αφορά σε άμεσες ενέργειες οι οποίες στοχεύουν στην αποκατάσταση των εμφανιζόμενων επικίνδυνων βλαβών με στόχο την εξασφάλιση της βατότητας και της ασφάλειας της οδού. 2. Στο Άρθρο 10 του παρόντος σχεδίου νόμου, το οποίο αφορά στο Άρθρο 9 του Κ.Ο.Κ. (ν. 2696/1999, Α’ 57) “Σήμανση των εργασιών που εκτελούνται στις οδούς”, προτείνεται η συμπλήρωση της παρ. 1 του Άρθρου 9, ως εξής: “Εφόσον διαπιστωθεί η ύπαρξη μιας επικίνδυνης βλάβης από τα όργανα της Ελληνικής Αστυνομίας, κατά την έννοια της παρ. 2, του Άρθρου 2, αυτή οριοθετείται καταλλήλως και, αναλόγως της έκτασης και της επικινδυνότητας της συνθήκης, η κυκλοφορία δύναται να διακοπεί, ολικώς ή μερικώς”. 3. Στο Άρθρο 11 του παρόντος σχεδίου νόμου, το οποίο αφορά στο Άρθρο 10 του Κ.Ο.Κ. (ν. 2696/1999, Α’ 57) “Εγκατάσταση μέσων σήμανσης και σηματοδότησης”, προτείνεται καταρχήν η συμπλήρωση της παρ. 1 του Άρθρου 10, ώστε να αποσαφηνίζονται πλήρως i. ο ρόλος της τεχνικής επιθεώρησης, ο οποίος αφορά στη συντήρηση των υποδομών και την πρόληψη ή αποκατάσταση των βλαβών (αντικείμενο των τεχνικών υπηρεσιών φορέων) και ii. ο αντίστοιχος της αστυνόμευσης των αρμόδιων αστυνομικών αρχών (Διεύθυνση Τροχαίας), ο οποίος αφορά στον έλεγχο της κυκλοφορίας και την εφαρμογή του παρόντος κώδικα, δεδομένου μάλιστα του ότι αφορούν σε ενέργειες που λαμβάνουν χώρα σε διαφορετικό χρόνο και διέπονται από διαφορετικό καθεστώς, λειτουργώντας ο μεν προληπτικά, ο δε κατασταλτικά. Η πρόταση μας είναι η εξής: “Οι φορείς του επόμενου εδαφίου, που έχουν κατά τον παρόντα Κώδικα αρμοδιότητες ή την εξουσία επί του πράγματος, επί του οποίου διεξάγεται δημόσια κυκλοφορία, υποχρεούνται να λαμβάνουν όλα τα απαραίτητα μέτρα σήμανσης και σηματοδότησης, σε περίπτωση επικίνδυνης βλάβης, κατά την έννοια της παρ. 2 του Άρθρου 2 του παρόντος, ώστε από τη δημόσια κυκλοφορία να μη δημιουργείται κίνδυνος ή ζημία τρίτων προσώπων ή άλλων έννομων αγαθών. Αυτοί αφορούν (α) στις τεχνικές υπηρεσίες που είναι υπεύθυνες κατά τις σχετικές με τις αρμοδιότητές τους διατάξεις, για την συντήρηση των υποδομών και την αποκατάσταση των διαπιστωμένων επικίνδυνων βλαβών, καθώς επίσης (β) στις αρμόδιες αστυνομικές αρχές, που είναι υπεύθυνες για τον έλεγχο της κυκλοφορίας και την τήρηση του παρόντος, σύμφωνα με τις ισχύουσες διατάξεις”. 4. Στο Άρθρο 50 του παρόντος σχεδίου νόμου, το οποίο αφορά στο Άρθρο 52 του Κ.Ο.Κ. (ν. 2696/1999, Α΄57) “Μέτρα ρύθμισης οδικής κυκλοφορίας”, πέρα από τις προτεινόμενες τροποποιήσεις και συμπληρώσεις αυτού, επισημαίνεται και η ανάγκη αναθεώρησης της παρ. 1 αυτού, έτσι ώστε να απλοποιηθεί η διαδικασία που ακολουθείται για την επιβολή προσωρινών μέτρων ρύθμισης της κυκλοφορίας. Η συνήθης διαδικασία αφορά στον σχεδιασμό (από ή για λογαριασμό των αρμόδιων Τεχνικών Υπηρεσιών), στην λήψη της σχετικής απόφασης για την επιβολή των απαραίτητων μέτρων (από το αρμόδιο Περιφερειακό ή Δημοτικό συμβούλιο), και στην έγκριση αυτών (από την αρμόδια Αποκεντρωμένη Διοίκηση). Δεδομένης της προσωρινής φύσης κάποιων εκ των παραπάνω μέτρων, ειδικά για περιπτώσεις που άπτονται στο πλαίσιο των αρμοδιοτήτων των τεχνικών υπηρεσιών, και προκειμένου να ελαχιστοποιείται ο χρόνος παρέμβασης, επιδιόρθωσης και απόδοσης του αποκλειόμενου τμήματος στην Υπηρεσία, προτείνεται συμπλήρωση ακροτελεύτιου εδαφίου στην παρ. 1 του εν λόγω άρθρου, ως εξής: “Ειδικά για τις περιπτώσεις που αφορούν σε προσωρινά μέτρα ρύθμισης της οδικής κυκλοφορίας (εργοταξιακή σήμανση), τα οποία λαμβάνονται με σκοπό την αποκατάσταση μιας επικίνδυνης βλάβης ή την διενέργειας διαδικασιών προληπτικής ή θεραπευτικής συντηρήσεως, όπως αυτές ορίζονται στο άρθρο 2 του παρόντος, ή για εργασίες αναβάθμισης της οδού, η απόφαση λαμβάνεται από την αρμόδια Διεύθυνση Αστυνομίας ή Τροχαίας, με βάση τις μελέτες που έχουν εκπονηθεί και εγκριθεί από τις κατά περίπτωση αρμόδιες Τεχνικές Υπηρεσίες συντηρήσεως του οδικού δικτύου”. Σε περίπτωση που η παραπάνω προσθήκη συμπεριληφθεί στο κείμενο της παρ. 1, τότε θα συμπαρασύρει και την τροποποίηση της παρ. 2 του ιδίου Άρθρου, η οποία θα πρέπει να συμπληρωθεί με νέο εδάφιο υπ’ αριθμ. 2, ως εξής: “Κατ’ εξαίρεση, τέτοιου είδους άμεσα και έκτακτα μέτρα μπορούν να λαμβάνονται από τις Τεχνικές Υπηρεσίες, αρμόδιες για την συντήρηση των οδών, χωρίς την υποχρέωση εκπόνησης αντίστοιχης μελέτης αλλά με ταυτόχρονη ενημέρωση της αρμόδιας Διεύθυνσης Τροχαίας”. 5. Σχετικά με την θέσπιση, μέσω του Άρθρου 20 του παρόντος σχεδίου νόμου, το οποίο αφορά στο Άρθρο 20 του Κ.Ο.Κ. (ν. 2696/1999, Α’ 57) “Όρια ταχύτητας”, μικρότερου ελαχίστου ορίου ταχύτητας εντός αστικού ιστού, από τα 50km/h στα 30km/h, επί της αρχής γίνεται αντιληπτό το προσδοκώμενο όφελος, θα πρέπει ωστόσο να επισημανθεί ότι αυτό δεν αρκεί. Εάν κανείς θέλει συνειδητά να επιτύχει την ελαχιστοποίηση των πιθανών ατυχημάτων εντός αστικού ιστού, θα πρέπει να εντατικοποιήσει, θεσμοθετημένα, τους ελέγχους και την αστυνόμευση κυρίως αξόνων εντός αστικού ιστού, μέσω επαναλαμβανόμενων επιθεωρήσεων από τις αρμόδιες αστυνομικές αρχές. 6. Έχει ήδη αναφερθεί η συσχέτιση του επιλεχθέντος συστήματος συντήρησης (προληπτική ή θεραπευτική συντήρηση) σε οδικούς άξονες με τις διαθέσιμες χρηματικές πιστώσεις. Στις περιπτώσεις των αυτοκινητοδρόμων και των οδών ταχείας κυκλοφορίας, μέσω της επιβολής διοδίων, συγκεντρώνεται το απαραίτητο χρηματικό ποσό, ώστε να είναι δυνατό να εφαρμοστεί ένα πρόγραμμα προληπτικής συντήρησης, που στόχο έχει την διατήρηση του οδικού άξονα στην κατά το δυνατό, αντίστοιχη της αρχικής, κατάσταση. Αντίθετα, όσον αφορά στο περιφερειακό δίκτυο (εθνικό και επαρχιακό), και με δεδομένες τις διαθέσιμες, για τα τελευταία έτη, χρηματικές πιστώσεις, οι οποίες αποτελούν ένα πολύ μικρό ποσοστό των αναγκαίων για την διενέργεια εργασιών που άπτονται στη λογική της προληπτικής συντηρήσεως, εφαρμόζεται υποχρεωτικά η θεραπευτική συντήρηση, η οποία εξαντλείται στην αποκατάσταση διαπιστωμένων βλαβών, όποτε και εφόσον αυτές επέλθουν. Σε περίπτωση που οι προτεινόμενοι ορισμοί για την προληπτική και θεραπευτική συντήρηση συμπεριληφθούν ως έννοιες στο Άρθρο 2 (των ορισμών), εύλογο είναι ότι θα πρέπει να προβλεφθεί ένας τρόπος να σημαίνονται τα οδικά τμήματα, προκειμένου να ενημερώνονται οι χρήστες για το επίπεδο συντήρησης του τμήματος το οποίο πρόκειται να διασχίσουν. Αυτό θα έχει ως αποτέλεσμα να προσαρμόζουν την οδηγική τους συμπεριφορά, αναλόγως του επιπέδου συντήρησης της εκάστοτε οδού, και όχι της κατηγορίας, των γεωμετρικών χαρακτηριστικών, ή του ανώτατου επιτρεπόμενου ορίου ταχύτητας, ως συμβαίνει μέχρι σήμερα. Η πρόταση αφορά σε δύο νέες πληροφοριακές πινακίδες, η πρόβλεψη και περιγραφή των οποίων θα πρέπει να παρατίθεται στο Άρθρο 4 του παρόντος σχεδίου νόμου, το οποίο θα συμπληρώνει την παρ. 4 Άρθρο 4 του ν. 2696/199 (Α’ 57) ως εξής: “Π-132: Επίπεδο συντήρησης Ι: Άριστο” (θα αφορά σε οδικά τμήματα στα οποία εφαρμόζεται σύστημα προληπτικής συντήρησης) και “Π-133: Επίπεδο συντήρησης ΙΙ: Μέτριο” (θα σημαίνει όλα τα υπόλοιπα οδικά τμήματα, στα οποία, αναγκαστικά, εφαρμόζεται θεραπευτική συντήρηση). H κάθε μία από αυτές τις πινακίδες θα πρέπει να συνοδεύεται με μία πρόσθετη πινακίδα, στην οποία θα αναγράφεται το μήκος του οδικού τμήματος για το οποίο ισχύει το επίπεδο συντήρησης που σημαίνεται. Εναλλακτικά το επίπεδο συντήρησης κάθε οδικού τμήματος θα πρέπει να σημαίνεται με πινακίδα αρχής και τέλους. 7. Τέλος, όπως έχει προστεθεί ειδικό άρθρο (Άρθρο 52Α) το οποίο αφορά στα “μέτρα ρύθμισης οδικής κυκλοφορίας στους χερσαίους χώρους λιμένων”, προτείνουμε να υπάρξει πρόβλεψη και για νέο Άρθρο (52Β), που να διευθετεί την πρόσβαση στις ιρλανδικές διαβάσεις, για τις οποίες κρίνεται ως αναγκαία η διατύπωση σαφών οδηγιών για τον χειρισμό καταστάσεων που δημιουργούνται από την ύπαρξη και την διάβασή τους από τους χρήστες/πολίτες. Θα πρέπει αυτές αφενός μεν να διαβαθμιστούν με κάποιο τρόπο, αξιολογώντας παράγοντες που τις χαρακτηρίζουν όπως το πλάτος του διερχόμενου υδατορέματος και την ορμητικότητα των νερών, μέριμνα για κατάλληλη σήμανση αυτών, αλλά και νομοθετική ρύθμιση, που να περιγράφει την ευθύνη του ιδιώτη ο οποίος, εφόσον έχει πληροφορηθεί σχετικά για την όποια επικινδυνότητα, επιλέγει να διαβεί με το όχημά του μία Ιρλανδική διάβαση.