Υπουργείο Παιδείας, Θρησκευμάτων και Αθλητισμού

Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων

• Σχόλιο του χρήστη 'Μαριλένα' | 9 Ιουλίου 2025, 19:12

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  Ως πολίτης, αλλά και ως άνθρωπος με ενδιαφέρον για την προστασία της παιδικής υγείας, οφείλω να εκφράσω την έντονη ανησυχία μου για το περιεχόμενο του άρθρου 146 και την πρόβλεψη περί τοποθέτησης σχολικών νοσηλευτών σε περισσότερες από μία σχολικές μονάδες. Η παροχή ΠΡΩΤΩΝ ΒΟΗΘΕΙΩΝ είναι η πρώτη και κύρια αρμοδιότητα ενός σχολικού νοσηλευτή. Από τη λέξη και μόνο ("πρώτες") διαφαίνεται η κρίσιμη σημασία του χρόνου. Όταν ένα παιδί παθαίνει κρίση, λιποθυμία, αλλεργικό σοκ ή τραυματισμό, κάθε δευτερόλεπτο μετράει. Πώς μπορεί ένας νοσηλευτής να παρέμβει αποτελεσματικά αν βρίσκεται σε απόσταση 500 μέτρων από το σημείο του περιστατικού; Επιπλέον, πώς θα ειδοποιηθεί έγκαιρα και αξιόπιστα; Ποιος θα αναγνωρίσει το περιστατικό; Πώς θα διακόψει την παροχή φροντίδας σε άλλο σχολείο για να σπεύσει; Δεν πρόκειται για θεωρητικά ερωτήματα — είναι ζήτημα ζωής και θανάτου για ευπαθή και χρόνια πάσχοντα παιδιά. Εξίσου σημαντική είναι η εκπαιδευτική αρμοδιότητα του σχολικού νοσηλευτή: η ενδυνάμωση των μαθητών σε θέματα υγείας και αυτοφροντίδας. Αυτή η διαδικασία απαιτεί συστηματική παρουσία, χρόνο, και κυρίως σχέση εμπιστοσύνης με τα παιδιά. Όταν ο νοσηλευτής μοιράζεται μεταξύ μονάδων, κάτι τέτοιο καθίσταται στην πράξη ανέφικτο. Η νομοθετική ασάφεια για το αν ο νοσηλευτής μπορεί να καλύπτει δύο ή και τρεις μονάδες, επιτείνει το πρόβλημα. Πώς μπορεί ένας άνθρωπος να είναι παρών ταυτόχρονα σε περισσότερους χώρους, ειδικά όταν οι ανάγκες σε κάθε σχολείο είναι μοναδικές και ενίοτε επείγουσες; Τέτοιες πρακτικές, αν και παράνομες έως σήμερα, εφαρμόζονται ήδη από κάποιους δήμους — και τα αποτελέσματα είναι θλιβερά. Νομιμοποιώντας τες μέσω νομοθεσίας, απλώς επικυρώνουμε μια επικίνδυνη και αναποτελεσματική πολιτική. Εναλλακτικά, θα μπορούσε να εξεταστεί μια λογικότερη διαχείριση προσλήψεων. Αυτή τη στιγμή υπάρχουν περίπου 6.000 αιτήσεις για θέσεις σχολικών νοσηλευτών και μόλις 2.000 προσλήψεις. Οι επαγγελματίες υπάρχουν — αυτό που χρειάζεται είναι πολιτική βούληση και σωστή κατανομή. Τελικά, ποιος είναι ο στόχος μας; Να "φαίνεται" ότι τα σχολεία καλύπτονται, αδιαφορώντας για την ασφάλεια των παιδιών; Ή να παρέχουμε ουσιαστική, ασφαλή και άμεση φροντίδα — ιδίως για τα παιδιά με χρόνια νοσήματα ή ευπάθειες; Η απάντηση θα κριθεί μέσα από τις αποφάσεις σας.