Υπουργείο Παιδείας, Θρησκευμάτων και Αθλητισμού

Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων

• Σχόλιο του χρήστη 'ΕΙΡΗΝΗ Β' | 10 Ιουλίου 2025, 14:43

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  Ως επαγγελματίας σχολική νοσηλεύτρια, με βαθιά αίσθηση ευθύνης απέναντι στην υγεία και την ασφάλεια των παιδιών, εκφράζω την έντονη αντίθεσή μου στη διάταξη του Άρθρου 146 που επιτρέπει την παράλληλη τοποθέτηση του ίδιου σχολικού νοσηλευτή σε όμορα ή συστεγαζόμενα σχολεία εντός ακτίνας 500 μέτρων. Η συγκεκριμένη διάταξη θέτει σε σοβαρό κίνδυνο τόσο τους μαθητές όσο και την ποιότητα της παρεχόμενης φροντίδας. Στηρίζομαι στα εξής τεκμηριωμένα επιχειρήματα: 1. Κίνδυνος για τη ζωή των παιδιών σε επείγοντα περιστατικά Η παρουσία σχολικού νοσηλευτή στο σχολείο δεν είναι πολυτέλεια – είναι ζήτημα ζωής. Πολλοί μαθητές πάσχουν από: • Διαβήτη τύπου 1 (με ενδεχόμενο υπογλυκαιμικών επεισοδίων), • Επιληψία (με ξαφνικές κρίσεις), • Σοβαρές αλλεργίες (που απαιτούν άμεση χορήγηση αδρεναλίνης), • Καρδιολογικές παθήσεις ή άλλες χρόνιες καταστάσεις. 2. Η “μικρή απόσταση” των 500μ είναι παραπλανητική Ακόμα και αν δύο σχολεία βρίσκονται θεωρητικά κοντά, στην πράξη: • Παρεμβάλλονται δρόμοι, σκαλοπάτια, κτιριακά εμπόδια, • Υπάρχουν ώρες αιχμής, καιρικές συνθήκες, ανυπαρξία μέσων μετακίνησης (π.χ. δεν μπορεί ο νοσηλευτής να αφήσει τον εξοπλισμό πίσω του). 3. Υποβάθμιση της φροντίδας και υποτίμηση του ρόλου μας Η απόφαση αυτή: • Μετατρέπει τον σχολικό νοσηλευτή σε “περιφερόμενο φροντιστή”, • Υποβαθμίζει το επιστημονικό μας έργο, που είναι πολύ περισσότερο από “παροχή πρώτων βοηθειών”, • Αντιμετωπίζει την υγειονομική κάλυψη ως λογιστική εξίσωση εξοικονόμησης κόστους. 4. Η ψυχική υγεία και η πρόληψη απαιτούν παρουσία, όχι απουσία Ο σχολικός νοσηλευτής: • Ανιχνεύει πρώιμα σημάδια ψυχικών δυσκολιών (άγχος, βία, διατροφικές διαταραχές), • Παρεμβαίνει παιδαγωγικά, σε συνεργασία με εκπαιδευτικούς και γονείς. Πώς μπορεί να κάνει κάτι τέτοιο όταν είναι απόντας;