• Σχόλιο του χρήστη 'Έλλη' | 10 Ιουλίου 2025, 17:12

    Για το άρθρο 146 Ως γονείς μαθητών της Γενικής Εκπαίδευσης, επιθυμούμε να εκφράσουμε την έντονη ανησυχία και αντίθεσή μας απέναντι στην πρόταση που φέρεται να εξετάζεται, βάσει της οποίας ένας σχολικός νοσηλευτής θα καλύπτει ταυτόχρονα περισσότερες από μία σχολικές μονάδες εντός ακτίνας 500 μέτρων. Μια τέτοια απόφαση, αν εφαρμοστεί, θέτει σε άμεσο κίνδυνο την ασφάλεια και την υγεία των παιδιών μας και ουσιαστικά ακυρώνει τον ρόλο του σχολικού νοσηλευτή, μετατρέποντάς τον σε διακινούμενο υπάλληλο, χωρίς σταθερή παρουσία, γνώση του μαθητικού πληθυσμού και δυνατότητα άμεσης επέμβασης. Οι ανάγκες των μαθητών δεν περιμένουν – ούτε 5 λεπτά, ούτε 500 μέτρα. Ένα παιδί με σακχαρώδη διαβήτη τύπου 1, που φορά αντλία ινσουλίνης, χρειάζεται συνεχή, υπεύθυνη και άμεση φροντίδα, όχι «προσέγγιση βάσει χιλιομετρικής ακτίνας». Ένα παιδί με αλλεργία, ένα παιδί με επιληψία, ένα παιδί με κρίση πανικού, δεν μπορεί να περιμένει να "έρθει η σειρά του". Η παρουσία σχολικού νοσηλευτή σε κάθε σχολείο δεν είναι προνόμιο· είναι στοιχειώδες δικαίωμα των παιδιών μας. Η Πολιτεία δεν μπορεί να προωθεί μέτρα που ευφημιστικά ονομάζονται “ενίσχυση του ρόλου”, ενώ στην πράξη υπονομεύουν την ουσία του. Δεν ενισχύεις τον ρόλο ενός επαγγελματία όταν του αφαιρείς τη δυνατότητα να πράξει το καθήκον του εγκαίρως, ουσιαστικά και με συνέχεια. Ως γονείς, ζητούμε με σαφήνεια και αποφασιστικότητα: Την άμεση απόσυρση κάθε σκέψης περί κοινής κάλυψης πολλών σχολείων από έναν νοσηλευτή. Τη θεσμοθέτηση οργανικών θέσεων σχολικών νοσηλευτών ανά σχολική μονάδα, ξεκινώντας από σχολεία με αυξημένες ανάγκες υγειονομικής φροντίδας. Η υγεία των παιδιών μας δεν είναι θέμα κόστους, αλλά ευθύνης και προτεραιότητας. Και είναι χρέος της Πολιτείας να την προστατεύσει