Αρχική Σύσταση νομικού προσώπου δημοσίου δικαίου με την επωνυμία «Ελληνορθόδοξη Ιερά Βασιλική Αυτόνομη Μονή του Αγίου και Θεοβάδιστου όρους Σινά στην Ελλάδα»ΜΕΡΟΣ Ε΄ ΑΛΛΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ ΤΟΥ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ ΠΑΙΔΕΙΑΣ, ΘΡΗΣΚΕΥΜΑΤΩΝ ΚΑΙ ΑΘΛΗΤΙΣΜΟΥ (άρθρα 114-152)Σχόλιο του χρήστη Christine C | 11 Ιουλίου 2025, 19:23
  • Σχόλιο του χρήστη 'Christine C' | 11 Ιουλίου 2025, 19:22

    Σχολιασμός επί του Άρθρου 146 – Σχολικός Νοσηλευτής Ο ρόλος του σχολικού νοσηλευτή είναι θεμελιώδης για τη σχολική κοινότητα και επωφελούνται από την παρουσία του όλοι οι μαθητές, οι εκπαιδευτικοί, οι γονείς και η τοπική κοινωνία συνολικά. Η προτεινόμενη τροποποίηση δημιουργεί σοβαρά ερωτήματα για το κατά πόσο οι μαθητές που χρήζουν υποστήριξης λαμβάνουν την εξατομικευμένη φροντίδα που δικαιούνται — τόσο σε ιατρικό όσο και σε ψυχοκοινωνικό επίπεδο. Συγκεκριμένα, τίθενται κρίσιμα ερωτήματα: • Θέλουμε παιδιά με χρόνιες παθήσεις ή ειδικές ιατρικές ανάγκες να φοιτούν με αβεβαιότητα και φόβο, ή να ενθαρρύνονται στην αυτονομία και την επιτυχή ένταξή τους στην κοινωνία; • Πώς διασφαλίζεται η υγεία και η ασφάλεια όλων των παιδιών, αλλά και των εκπαιδευτικών, όταν ο νοσηλευτής καλείται να καλύψει περισσότερες από δύο σχολικές μονάδες; • Γνωρίζουμε ότι σε πολλές περιπτώσεις (π.χ. διαβήτης τύπου 1, επιληψία), η άμεση ιατρική παρέμβαση είναι θέμα ζωής και θανάτου με κάθε λεπτό να είναι σημαντικό. Ποιος αναλαμβάνει την ευθύνη όταν η υποστήριξη καθυστερεί; • Ποια επιστημονική επάρκεια διαθέτουν τα διοικητικά στελέχη για να αξιολογούν τη βαρύτητα της κάθε περίπτωσης; Μήπως έτσι δημιουργούνται ανισότητες και ελλιπής προστασία; • Τι θα συμβεί όταν δύο μαθητές χρειάζονται τον ίδιο νοσηλευτή ταυτόχρονα — π.χ. σε διαφορετικές σχολικές εκδρομές; Θα στερηθεί κάποιος το δικαίωμα συμμετοχής; • Η εκπαιδευτική πολιτική δεν οφείλει να βασίζεται στη διασφάλιση της υγείας, της ισότητας και της συμπερίληψης όλων των παιδιών, χωρίς εκπτώσεις; Η σταθερή και αποκλειστική παρουσία του σχολικού νοσηλευτή στη σχολική μονάδα εγγυάται καθημερινά την ασφάλεια, την υγεία και την αξιοπρέπεια των μαθητών. Η συμβολή του υπερβαίνει τις τυπικές νοσηλευτικές πράξεις – είναι κομμάτι της καθημερινής ζωής, της εμπιστοσύνης και της λειτουργίας του σχολείου. Η παρουσία του δεν είναι πολυτέλεια – είναι αναγκαιότητα!