Υπουργείο Παιδείας, Θρησκευμάτων και Αθλητισμού

Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων

• Σχόλιο του χρήστη 'Ζωη Μπ.' | 14 Ιουλίου 2025, 11:22

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  Σύμφωνα με τα δεδομένα που προκύπτουν, φαίνεται πως ο ρόλος του σχολικού νοσηλευτή περιορίζεται, σε πολλές περιπτώσεις, στην απλή παρουσία του στο σχολείο, απλώς για να «υπάρχει» η ειδικότητα αυτή στην εκπαιδευτική δομή. Ωστόσο, αυτή η προσέγγιση αδικεί τόσο τον ρόλο του νοσηλευτή όσο και τις ανάγκες των μαθητών και των οικογενειών τους. Οι νοσηλευτές που τοποθετούνται σε σχολικές μονάδες – πολλές φορές σε Β’, Γ’ ή και Δ’ φάση – καλούνται να δώσουν ελπίδα και λύσεις σε παιδιά που έως τότε αδυνατούσαν να φοιτήσουν για λόγους υγείας. Παράλληλα, στηρίζουν και τις οικογένειες, ελαφρύνοντας γονείς που αναγκάζονταν να μένουν στο σπίτι για να φροντίσουν το παιδί τους. Ωστόσο, πρακτικά, δεν είναι εφαρμόσιμο να καλείται ο σχολικός νοσηλευτής να καλύπτει παράλληλα και περιστατικά εκτός της σχολικής του μονάδας. Σας μεταφέρω την εμπειρία μου: Βρέθηκα σε τριεδρική σχολείο με τρία διαβητικά παιδιά, όλα με ιδιαίτερη ευαισθησία στην ινσουλίνη. Συχνά, δεν προλάβαινα καν να αλλάξω αίθουσα για να προλάβω ένα επεισόδιο υπογλυκαιμίας. Η μετακίνησή μου εκτός σχολείου θα σήμαινε ότι άφηνα ακάλυπτα αυτά τα παιδιά και θέτω το ερώτημα: αν συμβεί κάτι την ώρα που ο νοσηλευτής λείπει από τη μονάδα, ποιος θα αναλάβει την ευθύνη; Δεν μιλάμε απλώς για ένα γραφειοκρατικό πρόβλημα. Μιλάμε για την υγεία παιδιών. Είναι επικίνδυνο να διαχειριζόμαστε τέτοιες καταστάσεις με ελαφρότητα και να δημιουργούμε συνθήκες που ενισχύουν παρερμηνίες ή στερεότυπα γύρω από τον ρόλο μας. Ναι, είμαστε εδώ για να βοηθάμε κάθε παιδί που έχει ανάγκη. Αυτός είναι ο πυρήνας της αποστολής μας. Όμως, για να γίνει αυτό με ασφάλεια και αξιοπρέπεια, πρέπει να διασφαλίζεται η επαρκής και σταθερή παρουσία του νοσηλευτή σε κάθε σχολείο που το χρειάζεται – και όχι η «περιφορά» του από μονάδα σε μονάδα. Ας σταθούμε με υπευθυνότητα απέναντι στις ζωές των παιδιών και ας αντιμετωπίσουμε την υγεία τους όχι ως τεχνικό εμπόδιο αλλά ως αυτονόητη προτεραιότητα.