Υπουργείο Παιδείας, Θρησκευμάτων και Αθλητισμού

Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων

• Σχόλιο του χρήστη 'ΧΡΗΣΤΟΣ ΔΑΡΑΜΗΛΑΣ ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΑΣ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑΣ ΣΥΛΛΟΓΩΝ ΑΤΟΜΩΝ ΜΕ ΣΑΚΧΑΡΩΔΗ ΔΙΑΒΗΤΗ' | 14 Ιουλίου 2025, 15:47

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  Διαβούλευση του Σχεδίου Νόμου του Υπουργείου Παιδείας και συγκεκριμένα Κεφάλαιο ΣΤ΄, Άρθρο 146. Το προτεινόμενο άρθρο 146 αναθέτει στον Περιφερειακό Διευθυντή Εκπαίδευσης την ευθύνη αξιολόγησης της “βαρύτητας της πάθησης” μαθητών, προκειμένου να αποφασίσει για την τοποθέτηση σχολικού νοσηλευτή σε συγκεκριμένες σχολικές μονάδες. Αυτό το πλαίσιο εγείρει σοβαρά θεσμικά, επιστημονικά και ηθικά ερωτήματα: 1. Έλλειψη ιατρικής αρμοδιότητας Ο Περιφερειακός Διευθυντής Εκπαίδευσης δεν διαθέτει ιατρική ιδιότητα ούτε επιστημονική κατάρτιση προκειμένου να αξιολογεί ή να ιεραρχεί παθήσεις μαθητών. Η έννοια της "βαρύτητας" μιας πάθησης δεν είναι ούτε στατική ούτε συγκρίσιμη οριζόντια· εξαρτάται από ιατρικές, ψυχοκοινωνικές και λειτουργικές παραμέτρους που μόνο ειδικά ιατρικά όργανα και υπηρεσίες υγείας μπορούν να αξιολογήσουν. 2. Παράκαμψη θεσμικών φορέων Υπάρχει ήδη Ομάδας Εργασίας για τον Σχολικό Νοσηλευτή του Υπουργείου Υγείας, η οποία δεν έχει γνωμοδοτήσει επί του προτεινόμενου πλαισίου. Αγνοείται δηλαδή η μόνη θεσμοθετημένη επιστημονική επιτροπή που γνωρίζει σε βάθος το αντικείμενο. Η απουσία της από τη διαδικασία προκαλεί ερωτήματα θεσμικής σοβαρότητας και λειτουργεί εις βάρος της ασφάλειας των μαθητών. 3. Κίνδυνος άνισης και αυθαίρετης κατανομής Η τοποθέτηση ενός σχολικού νοσηλευτή σε πολλαπλά σχολεία (έως και σε σχολεία εντός ακτίνας 500 μέτρων) με μόνο κριτήριο την "βαρύτητα" της πάθησης, χωρίς σαφή και διαφανή καθορισμό καθηκόντων, οδηγεί σε: • Αυθαίρετες και άνισες πρακτικές, χωρίς κοινά αποδεκτά επιστημονικά ή παιδαγωγικά κριτήρια. • Ανεπαρκή κάλυψη αναγκών σε ευάλωτους μαθητές. • Αντιπαιδαγωγικές και επικίνδυνες καταστάσεις για την ασφάλεια και τη φροντίδα παιδιών με σοβαρές παθήσεις. 4. Ζητήματα ευθύνης Σε περίπτωση έκτακτου επεισοδίου υγείας – όπως υπογλυκαιμία, επιληπτική κρίση, αναπνευστική δυσχέρεια, αλλεργικό σοκ – ο χρόνος αντίδρασης είναι κυριολεκτικά ζήτημα ζωής και θανάτου. Η καθυστέρηση παροχής φροντίδας, λόγω φυσικής απουσίας του νοσηλευτή από τη μονάδα όπου βρίσκεται ο μαθητής, θέτει σε άμεσο κίνδυνο την υγεία και τη ζωή του παιδιού. Σε μια τέτοια περίπτωση, το ερώτημα είναι ξεκάθαρο: Ποιος φέρει την ευθύνη; • Ο Διευθυντής Εκπαίδευσης που μετέφερε αυθαίρετα τον νοσηλευτή; • Ο Περιφερειακός Διευθυντής που "ιεράρχησε" τις παθήσεις; • Ο εκπαιδευτικός που δεν είναι κατάλληλος να διαχειριστεί επείγον περιστατικό; • Το Υπουργείο που δεν διασφάλισε τη μόνιμη παρουσία ειδικού προσωπικού; Το πλαίσιο αυτό γεννά εν δυνάμει ποινικές και αστικές ευθύνες του Κράτους, για παράλειψη νόμιμης υποχρέωσης πρόληψης και φροντίδας, ειδικά όταν έχει εκδοθεί σχετική ιατρική γνωμάτευση και εγκριτική απόφαση. Επιπλέον, συνιστά παραβίαση της αρχής της ισότητας και του δικαιώματος πρόσβασης σε υποστηρικτικές δομές υγείας για τα παιδιά που έχουν αναγνωρισμένες ανάγκες από δημόσιο νοσοκομείο. 5. Έλλειψη διαβούλευσης με επιστημονικούς και επαγγελματικούς φορείς Δεν προκύπτει καμία διαβούλευση με: • τον Πανελλήνιο Σύλλογο Νοσηλευτών και Επισκεπτών Υγείας • Επιστημονικούς συλλόγους ιατρών ή νοσηλευτών, • την Ε.Σ.Α.μεΑ. ως φορέα εκπροσώπησής παιδιών με χρόνιες παθήσεις ή αναπηρία Γεγονός που αναιρεί τη βασική νομιμοποιητική βάση της δημόσιας πολιτικής: την επιστημονική τεκμηρίωση και κοινωνική διαβούλευση. Πρόταση μας Ζητούμε την άμεση απόσυρση του άρθρου 146 από τη διαβούλευση και την εκ νέου σύνταξή του με βάση: • τη γνωμοδότηση της Ομάδας Εργασίας για τον Σχολικό Νοσηλευτή του Υπουργείου Υγείας, • την αποκλειστική ευθύνη αξιολόγησης αναγκών από ιατρικούς φορείς και φορείς ψυχικής υγείας • τη διασφάλιση ενός σταθερού, αποκλειστικού σχολικού νοσηλευτή ανά μαθητή, ανά μονάδα, με δυνατότητα κάλυψης μόνον σε εξαιρετικές περιπτώσεις. Ο ρόλος του Σχολικού Νοσηλευτή δεν είναι απλώς υποστηρικτικός – είναι σωτήριος για την καθημερινή ασφάλεια και αξιοπρέπεια των παιδιών με ιατρικές ανάγκες. Οφείλουμε να τον αντιμετωπίζουμε με τη σοβαρότητα και τον επαγγελματισμό που απαιτείται, όχι με αυθαίρετες διοικητικές ερμηνείες ή κατανομές.