Υπουργείο Παιδείας, Θρησκευμάτων και Αθλητισμού

Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων

• Σχόλιο του χρήστη 'Αθηνά' | 14 Ιουλίου 2025, 17:02

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  Σύμφωνα με τη Σύμβαση των Ηνωμένων Εθνών για τα Δικαιώματα των Ατόμων με Αναπηρίες (UNCRPD) που δεσμεύει και την Ελλάδα, κρίνεται απαραίτητη η συμπερίληψη των παιδιών με ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες στο εκπαιδευτικό σύστημα. Συγκεκριμένα αναφέρει ότι τα «Τα κράτη μέρη αναγνωρίζουν το δικαίωμα των ατόμων με αναπηρίες στην εκπαίδευση. Για την πραγματοποίηση αυτού του δικαιώματος χωρίς διάκριση και με ίσες ευκαιρίες, τα κράτη μέρη θα διασφαλίσουν ένα συμπεριληπτικό εκπαιδευτικό σύστημα σε όλα τα επίπεδα και δια βίου μάθηση». Συμπερίληψη στην ειδική αγωγή σημαίνει ότι όλοι οι μαθητές, ανεξάρτητα από τις μαθησιακές τους δυσκολίες, αναπηρίες ή άλλες ιδιαιτερότητες, έχουν το δικαίωμα ισότιμης συμμετοχής στη γενική εκπαίδευση. «Ισότιμη συμμετοχή» αποτελεί έννοια που δεν τηρείται στο υπάρχον νομοσχέδιο εξαιτίας του υπάρχοντος κόφτη στις φυσικές επιστήμες για τα τμήματα ένταξης. Η τροποποίηση του υπάρχοντος «κόφτη» των 300 μαθητών, για ύπαρξη οργανικής θέσης ΠΕ04 σε Τμήμα Ένταξης, σε 250 μαθητές, εξακολουθεί να αποτελεί καταπάτηση των δικαιωμάτων μερίδας μαθητών και συνεπώς είναι ευθεία παράβαση της σύμβασης των Ηνωμένων Εθνών. Σύμφωνα με στατιστικά στοιχεία μόνο ένα 20% περίπου των σχολείων διαθέτει πάνω από 250 μαθητές. Εξαιτίας του έντονου δημογραφικού προβλήματος της χωράς το ποσοστό αυτό αναμένεται να μειωθεί ακόμα περισσότερο τα επόμενα χρόνια, ειδικά στην επαρχία. Με αυτό το κόφτη, ουσιαστικά το νομοσχέδιο στερεί την δυνατότητα σε εκατοντάδες παιδιά την στήριξη που δικαιούνται από εξειδικευμένο εκπαιδευτικό φυσικών επιστημών στα βασικά μαθήματα των φυσικών επιστήμων, επειδή τυγχάνει να φοιτούν σε σχολείο περιοχής που δεν έχει μεγάλα σχολικά συγκροτήματα. Άραγε αποτελεί αυτό παροχή ίσων δικαιωμάτων και ίσων ευκαιριών για όλα τα παιδιά; Πόσοι σπουδαίοι επιστήμονες, ήταν άτομα με κάποια ειδική εκπαιδευτική ανάγκη στο σχολείο; Άπειρα τα παραδείγματα!!! Επιπλέον ο απαράδεκτος κόφτης δημιουργεί το εξής παράδοξο: Τμήμα Ένταξης σχολείου στο οποίο φοιτούν περισσότεροι από 250 μαθητές, εκ των οποίων 15 έχουν γνωμάτευση, έχει οργανική θέση ΠΕ04 και υποστηρίζονται στις φυσικές επιστήμες. Τμήμα Ένταξης σχολείου με 200 παιδιά, εκ των οποίων περισσότεροι από 15 έχουν γνωμάτευση, ΔΕΝ έχει οργανική θέση ΠΕ04 επομένως αυτά τα παιδιά δεν λαμβάνουν την εξειδικευμένη υποστήριξη και τις ευκαιρίες όπως δικαιούνται συμφώνα με το νόμο. Από αυτό γεννάται το εξής ερώτημα: Τι σχέση έχει ο γενικός μαθητικός πληθυσμός του σχολείου με τις ανάγκες του Τμήματος Ένταξης; Αν ισχυριστεί κάποιος ότι δεν βγαίνουν οι ώρες για ωράριο εκπαιδευτικού φυσικών επιστημών θα είναι ανακριβής. Σε σχολείο με 3 τμήματα σε κάθε τάξη γυμνάσιου, που είναι και ο μέσος ορός ενός σχολείου της επαρχίας, αν το κάθε τμήμα έχει 25 παιδιά, το σύνολο του σχολείο ισούται με 225 παιδιά, δηλαδή αποκλείει τον καθηγητή των φυσικών επιστήμων. Αν το κάθε τμήμα έχει ένα με δυο παιδιά που δικαιούνται υποστήριξη στο τμήμα ένταξης, αυτό αντιστοιχεί σε 39 ώρες!!!! Το πλήρες ωράριο ενός καθηγητή είναι 23 ώρες, οπότε αυτό το επιχείρημα απορρίπτεται με απλούς υπολογισμούς. Ακόμα όμως και σε πιο μικρά σχολεία, γιατί να μην τοποθετείται ένας ΠΕ04 σε δυο γειτονικά σχολεία για να συμπληρώνει ωράριο όπως συμβαίνει και με τους καθηγητές γενικής Αγωγής, που για να δημιουργηθεί «κενό» απαιτούνται 12 ώρες από τις 23!! Με αυτό τον τρόπο θα λαμβάνουν και αυτοί οι μαθητές την υποστήριξη στις θετικές επιστήμες, που έτσι και αλλιώς δικαιούνται. Καταλήγοντας να αναφέρουμε ότι οι φυσικές επιστήμες (Φυσική, Χημεία Βιολογία, Γεωγραφία) θεωρούνται σε όλο το κόσμο βασικές επιστήμες και αποτελούν πυλώνα της εκπαιδευτικής διαδικασίας. Το ίδιο σκεπτικό υιοθετεί το ελληνικό κράτος αφού αποφάσισε στις εξετάσεις του προγράμματος PISA του ΟΟΣΑ, οι μαθητές να εξεταστούν σε τρία βασικά γνωστικά αντικείμενα: μαθηματικά, κατανόηση κειμένου και φυσικές επιστήμες. Οπότε εδώ υπάρχει μια αντίφαση. Πως το ίδιο κράτος θεωρεί βασικό αντικείμενο τις φυσικές επιστήμες και ταυτόχρονα στερεί από εκατοντάδες μαθητές με ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες την υποστήριξη σε αυτές. Αυτός ο απαράδεκτος «κόφτης» δεν ικανοποιεί ούτε την ισότητα για όλους τους μαθητές , και φυσικά ούτε την ισονομία, όπου κάθε μαθητής πρέπει να λαμβάνει τη στήριξη που χρειάζεται, ανάλογα με τις δυνατότητες και τις ανάγκες του.