• Σχόλιο του χρήστη 'Σπύρος Λ.' | 15 Ιουλίου 2025, 03:40

    ΓΙΑ ΤΙΣ ΔΙΑΓΡΑΦΕΣ ΦΟΙΤΗΤΩΝ Εφόσον το Υπουργείο Παιδείας συμφώνησε με τον Πρωθυπουργό και τους Πρυτάνεις στην νομοθετική ρύθμιση του νόμου για τις διαγραφές φοιτητών, αυτό θα έπρεπε να εξεταστεί εξονυχιστικά, λαμβάνοντας σοβαρά όλα τα κριτήρια και τις αιτιάσεις, της μη ολοκλήρωσης των σπουδών των φοιτητών. Αυτό προϋποθέτει πολλά συμβούλια και συνεδριάσεις, πολλές συζητήσεις και εκτενής εξέταση όλων των παραμέτρων που φέρουν καθυστέρηση ή ακόμη και την αυτοβούλως αποκοπή ενός φοιτητή στην απόκτηση ενός πτυχίου. Όλα τα παραπάνω με τη σειρά τους απαιτούν χρόνο και μεθοδικότητα. Απεναντίας, ανακοινώθηκε μια νομοθετική ρύθμιση, η όποια φαίνεται το λιγότερο βιαστική και κατ επέκταση προσβλητική προς τον φοιτητή και προς τα Πανεπιστήμια. Η τελεσίδικη αυτή απόφαση βγήκε 1,5 μήνα πριν την τελευταία προσπάθεια αυτών που οδεύουν προς την διαγραφή. Σκεφτείτε το άγχος, και μόνο αυτό, που θα υπάρχει στις αίθουσες των πανεπιστημίων τον Σεπτέμβριο. Δεν διαγράφονται απλά μητρώα. Διαγράφονται όνειρα, στόχοι, γόητρο, και οι όποιες προσπάθειες-θυσίες χρειάστηκαν. ΠΡΟΤΑΣΗ 1 Η αρχική πρόταση που καταθέτω είναι η αναστολή εκτέλεσης του νόμου περί διαγραφής φοιτητών για ένα έτος. Αυτό θα έχει ως αποτέλεσμα να παρθούν σωστές και μεθοδευμένες αποφάσεις ώστε να οριστεί η ΤΕΛΕΙΑ νομοθετική ρύθμιση και να μην αδικηθεί ούτε ένας φοιτητής τον επόμενο Σεπτέμβριο του 2026. Διότι αυτή τη στιγμή, η εξέταση της νομοθετικής ρύθμισης χρειάζεται παράταση και όχι οι φοιτητές. Επιπλέον, όπως αντιλαμβάνεστε, δεν νοείται να βρέθηκε λύση στο πρόβλημα των αιωνιων φοιτητών εφόσον η νομοθετική ρύθμιση αφορά μόνο 35000 από τους 330000. Πως θα υπάρξει λύση αφού δεν έχει βρεθεί ακόμη το πρόβλημα; Το πρόβλημα αφορά 330000 φοιτητές, αλλά η ρύθμιση έδωσε λύση μόνο στο περίπου 10% αυτών. Επίσης, η παρούσα ρύθμιση βάζει στο ίδιο σακούλι φοιτητές εγγεγραμμένους το 2018 με αυτούς του 1968. Πράγμα που σημαίνει πως δεν λήφθηκε καν στα υπόψιν, ενώ είναι ο πρώτος παράγοντας με τον οποίο θα έπρεπε να είχε χτιστεί η νομοθετική ρύθμιση αυτή. ΠΡΟΤΑΣΗ 2 Να διαγραφούν μόνο φοιτητές που είναι εγγεγραμμένοι πριν το 2000. Τέλος, όσον αφορά την παρούσα ρύθμιση και σύμφωνα με τα λεγόμενα της Υπουργού αλλά και του Πρωθυπουργού, σκοπός της είναι να προστατέψει αυτούς που είναι κοντά στο πτυχίο δίνοντας τους άλλη μια ευκαιρία. Με βάση τα κριτήρια που αναφέρονται για την εν λόγο παράταση των φοιτητών εννοεί αυτούς που χρωστούν 10 μαθήματα (τα οποία μπορούν να γίνουν 8 με δύο επιτυχείς προσπάθειες) και την πτυχιακή εργασία, και είναι ενάντια σ αυτούς που χρωστούν 1 η κανένα μάθημα ( που δεν χρειάζεται 2 επιτυχείς προσπάθειες) και την πτυχιακή. Δεν μπορεί επομένως να θεωρηθεί πιο κοντά στο πτυχίο η πρώτη περίπτωση. Δεν μπορεί να συγκριθεί το 75% επιτυχίας με το 90%. Φοιτητης που πέρασε το τελευταίο του μάθημα για παράδειγμα τα 2 τελευταία έτη και του έμεινε μόνο η εκπόνηση της πτυχιακής εργασίας διαγράφεται ενώ έχει 220 ECTS. Και ο φοιτητής που βρίσκεται στις 180 ECTS δικαιούται 1.5 χρόνο παράταση. ΠΡΟΤΑΣΗ 3 Όσοι έχουν ολοκληρώσει επιτυχώς το 90% του προγράμματος σπουδών να τους δοθεί παράταση ενός έτους χωρίς όρους και προϋποθέσεις.( Αυτοί που για παράδειγμα χρωστάνε 3 μαθήματα από 7 ECTS το καθένα) Να δίνεται δυνατότητα παράτασης ενός έτους και για τους φοιτητές που τους έχουν μείνει ΜΟΝΟ τα σκέλη της πρακτικής και της πτυχιακής, επίσης χωρίς προϋποθέσεις. Για τους υπόλοιπους φοιτητές θα πρέπει να πληρούν ΈΝΑ από τα δύο κριτήρια που ορίζει η ρύθμιση για να λάβουν την παράταση 1 ή 1,5 χρόνου. Να έχουν ολοκληρώσει δηλαδή τουλάχιστον το 75% του προγράμματος τους Ή Να έχουν συμμετάσχει επιτυχώς σε 2 εξεταστικές περιόδους τα τελευταία 4 ακαδημαϊκά εξάμηνα. Ειδάλλως εναλλακτικά θα μπορούσε να ισχύει και με τα δύο κριτήρια ταυτόχρονα αλλά να είναι απαραίτητη 1 επιτυχημένη εξεταστική περίοδο και ΟΧΙ σε 2. Η σειρά των προτάσεων που κατέθεσα δεν είναι τυχαία. Είναι ακριβής, σωστά τοποθετημένη και θέτει σοβαρή προτεραιότητα στην εύρεση λύσης των προβλημάτων χωρίς να τιμωρεί και να απειλεί κανέναν φοιτητή. Και από την άλλη δίνει την ευκαιρία στην κυβέρνηση να κερδίσει χρόνο, φτιάχνοντας μια τέλεια νομοθετική ρύθμιση, διαγράφοντας αυτούς που πραγματικά δεν τους ενδιαφέρουν οι σπουδές. Κάπως έτσι, η κυβέρνηση θα κερδίσει και την εκτίμηση των φοιτητών για την στήριξη της ως προς αυτούς. Οι φοιτητές χρειάζονται την βοήθεια του κράτους όχι την τιμωρία του.