• Σχόλιο του χρήστη 'Βασίλης Γεωργιάδης' | 15 Ιουλίου 2025, 12:07

    Ντροπή και χοντράδα! Προσπαθείτε να κάνετε οικονομία από την ασφάλεια των παιδιών, αποφεύγοντας να βάλετε από έναν σταθερό σχολικό νοσηλευτή στα σχολεία, και πάτε να δώσετε λεφτά από τον κρατικό προυπολογισμό στους ομίλους και τις καλές πρακτικές στα πρότυπα. Απαξιώνοντας τους πολλούς εκπαιδευτικούς που κάνουν τα ίδια, κάποιοι, όχι εγώ, και ακριβώς τα ίδια σε κανονικά σχολεία μέσα από προγράμματα και ομίλους και χωρίς μείωση ωραρίου και με πανεπιστήμια και πληρώνοντας από την τσέπη τους. Περιφρόνυση και γαϊδουριά από αυτούς που το σκαρφίστηκαν. Αδιαφορία και αντουενατισμός από όποιον/όποια το δεχτεί. Η προτεινόμενη ρύθμιση, αποσπασματικά εφαρμοζόμενη, εγείρει ζητήματα ευθείας παραβίασης θεμελιωδών αρχών του Συντάγματος, και συγκεκριμένα: 1. Παραβίαση της Αρχής της Ισότητας (Άρθρο 4, παρ. 1 του Συντάγματος) Η θεμελιώδης συνταγματική αρχή της ισότητας επιτάσσει την ίση μεταχείριση προσώπων που τελούν υπό τις αυτές ουσιώδεις συνθήκες. Η προωθούμενη ΚΥΑ δημιουργεί μια αδικαιολόγητη και αυθαίρετη διάκριση μεταξύ δύο κατηγοριών δημοσίων υπαλλήλων (εκπαιδευτικών), οι οποίοι ανήκουν στον ίδιο κλάδο, διαθέτουν τα ίδια τυπικά και ουσιαστικά προσόντα και παρέχουν υπηρεσία υπό το ίδιο εργοδοτικό καθεστώς (Ελληνικό Δημόσιο). Η λειτουργία ομίλων και καινοτόμων δράσεων (π.χ. ρομποτικής, ρητορικής, θεάτρου, περιβαλλοντικών προγραμμάτων) αποτελεί μια πραγματικότητα και στα "κανονικά" (μη πρότυπα) σχολεία, συχνά με την εθελοντική, αμισθί και εκτός ωραρίου προσφορά των εκπαιδευτικών. Η εργασία αυτή, από τη φύση της, έχει την ίδια εκπαιδευτική και παιδαγωγική αξία, είτε παρέχεται σε ένα Πρότυπο είτε σε ένα περιφερειακό Γυμνάσιο ή Λύκειο. Η απλή διοικητική ονομασία μιας σχολικής μονάδας ως "Πρότυπο" αποτελεί οργανωτικό χαρακτηρισμό και δεν μπορεί, από μόνη της, να αποτελέσει επαρκές και αντικειμενικό κριτήριο για τη θεμελίωση μιας μισθολογικής προνομιακής μεταχείρισης, ιδίως όταν η αποζημιούμενη εργασία είναι ουσιωδώς η ίδια. Σύμφωνα με την πάγια νομολογία του Συμβουλίου της Επικρατείας, ο νομοθέτης δεν μπορεί να μεταχειρίζεται κατά τρόπο ανόμοιο όμοιες καταστάσεις, χωρίς να υπάρχει σοβαρός λόγος δημοσίου συμφέροντος που να δικαιολογεί τη διάκριση. 2. Παραβίαση της Αρχής της Ίσης Αμοιβής για Εργασία Ίσης Αξίας (Άρθρο 22, παρ. 1 του Συντάγματος) Από τη συνδυασμένη ερμηνεία της αρχής της ισότητας και του δικαιώματος στην εργασία, απορρέει η αρχή της ίσης αμοιβής για εργασία ίσης αξίας. Η Πολιτεία, ως εργοδότης, οφείλει να διασφαλίζει ότι για την παροχή εργασίας που δεν παρουσιάζει ουσιώδεις ποιοτικές ή ποσοτικές διαφορές, καταβάλλεται και αντίστοιχη αμοιβή. Η χρηματοδότηση της εν λόγω αποζημίωσης από δημόσιους πόρους (κρατικό προϋπολογισμό και κονδύλια της Ε.Ε.) καθιστά το κράτος άμεσα υπεύθυνο για την εισαγωγή αυτής της ανισότητας. Το επιχείρημα ότι οι όμιλοι στα Πρότυπα Σχολεία υπηρετούν την "αριστεία" είναι αίολο, καθώς ο στόχος της αριστείας και της καινοτομίας οφείλει να διαχέεται σε ολόκληρο το δημόσιο εκπαιδευτικό σύστημα και επιτυγχάνεται μέσα από αμέτρητες δράσεις σε όλα τα σχολεία της χώρας. Η επιβράβευση της προσπάθειας δεν μπορεί να είναι επιλεκτική και γεωγραφικά ή διοικητικά προσδιορισμένη. ΠΡΟΤΑΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΡΣΗ ΤΗΣ ΑΝΤΙΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑΣ Προκειμένου η προτεινόμενη ρύθμιση να εναρμονιστεί με το Σύνταγμα και τις αρχές του κράτους δικαίου, και ταυτόχρονα να αποτελέσει ένα πραγματικό κίνητρο για την αναβάθμιση του παρεχόμενου εκπαιδευτικού έργου, προτείνεται: Η ειδική αποζημίωση για τη λειτουργία ομίλων και δράσεων εκτός ωρολογίου προγράμματος να μην περιορίζεται στους εκπαιδευτικούς των Πρότυπων Σχολείων, αλλά να μπορεί να χορηγηθεί σε κάθε εκπαιδευτικό της δημόσιας εκπαίδευσης, ανεξαρτήτως του τύπου σχολικής μονάδας στην οποία υπηρετεί.