Αρχική Σύσταση νομικού προσώπου δημοσίου δικαίου με την επωνυμία «Ελληνορθόδοξη Ιερά Βασιλική Αυτόνομη Μονή του Αγίου και Θεοβάδιστου όρους Σινά στην Ελλάδα»ΜΕΡΟΣ Ε΄ ΑΛΛΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ ΤΟΥ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ ΠΑΙΔΕΙΑΣ, ΘΡΗΣΚΕΥΜΑΤΩΝ ΚΑΙ ΑΘΛΗΤΙΣΜΟΥ (άρθρα 114-152)Σχόλιο του χρήστη Χριστίνα Δημοπούλου | 18 Ιουλίου 2025, 22:29
Σχόλιο επί του Άρθρου 146 του υπό διαβούλευση νομοσχεδίου Θα ήθελα να εκφράσω την έντονη αντίθεσή μου ως προς το περιεχόμενο του Άρθρου 146, καθώς και τη βαθιά ανησυχία μου για τις επιπτώσεις που ενδέχεται να έχει η εφαρμογή του στη σχολική κοινότητα και, κυρίως, στην ασφάλεια των μαθητών με σοβαρά προβλήματα υγείας. Η πρόβλεψη που φαίνεται να επιτρέπει την ταυτόχρονη κάλυψη περισσότερων του ενός σχολείων από έναν σχολικό νοσηλευτή, αγνοεί πλήρως την αναγκαιότητα της συνεχούς και άμεσης παρουσίας του συγκεκριμένου επαγγελματία στο σχολικό περιβάλλον. Δεν πρόκειται για έναν ρόλο «συμβολικό» ή προληπτικό. Η ύπαρξη σχολικού νοσηλευτή συχνά αφορά περιπτώσεις παιδιών που αντιμετωπίζουν χρόνιες και δυνητικά απειλητικές για τη ζωή καταστάσεις, όπως ο σακχαρώδης διαβήτης τύπου 1, βαριές αλλεργίες (αναφυλαξία), επιληψία κ.ά. Θέτω το εξής, πολύ απλό αλλά ουσιαστικό ερώτημα: Σε περίπτωση που, την ίδια χρονική στιγμή, στο ένα από τα δύο σχολεία που καλύπτει ο ίδιος νοσηλευτής, ένα παιδί με σακχαρώδη διαβήτη παρουσιάσει σοβαρό επεισόδιο υπογλυκαιμίας και στο δεύτερο σχολείο άλλο παιδί εκδηλώσει αλλεργικό σοκ, ποιο περιστατικό θα κληθεί να διαχειριστεί πρώτα ο νοσηλευτής; Πόσος χρόνος θα μεσολαβήσει μέχρι να φτάσει στο σημείο; Ποια εγγύηση μπορεί να δώσει η Πολιτεία ότι και τα δύο παιδιά θα λάβουν έγκαιρα την κατάλληλη παρέμβαση; Η καθυστέρηση έστω και λίγων λεπτών μπορεί να αποβεί μοιραία. Η αντιμετώπιση τέτοιων καταστάσεων απαιτεί άμεση παρέμβαση, ειδικές γνώσεις και, κυρίως, φυσική παρουσία. Είναι απογοητευτικό να διαπιστώνει κανείς ότι, σε μια εποχή που η ενημέρωση γύρω από ζητήματα υγείας έχει προχωρήσει σημαντικά και σε ένα κράτος που διεκδικεί τον χαρακτηρισμό του ως κοινωνικό και δημοκρατικό, παρατηρούνται παλινδρομήσεις σε τόσο κρίσιμα θέματα. Η ανασφάλεια που δημιουργείται σε γονείς και εκπαιδευτικούς είναι τεράστια, και η υποβάθμιση της υγειονομικής κάλυψης των σχολείων αντίκειται τόσο στις αρχές της πρόληψης όσο και στις στοιχειώδεις υποχρεώσεις της Πολιτείας προς τους πολίτες της – ιδίως προς τα παιδιά. Εν κατακλείδι, ζητώ την άμεση αναθεώρηση ή απόσυρση του άρθρου 146, ώστε να διασφαλιστεί η πλήρης και αποκλειστική παρουσία ενός σχολικού νοσηλευτή σε κάθε σχολική μονάδα όπου υπάρχει τεκμηριωμένη ανάγκη. Η ανθρώπινη ζωή και η υγεία των παιδιών μας δεν επιδέχονται εκπτώσεις ή «διοικητικές ευκολίες».