• Σχόλιο του χρήστη 'ΝΚ' | 20 Ιουλίου 2025, 12:08

    ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΑ ΧΡΟΝΙΚΑ ΟΡΙΑ ΦΟΙΤΗΣΗΣ Τόσον ο βασικός νόμος που θέσπισε τα χρονικά όρια φοίτησης (2021-2022) όσο και η προτεινόμενη «διευκόλυνση» από το νομοσχέδιο του κυρίου Παπαϊωάννου πάσχουν σοβαρές αστοχίες (αναδρομικότητα ρυθμίσεων που θίγει όσους έχουν οικογενειακές υποχρεώσεις, φτωχούς φοιτητές που εργάζονται χωρίς ένσημα, άλλους αρρώστους που δεν έχουν μεν αναπηρία αλλά πηγαινοέρχονται σε νοσοκομεία και δομές, κλπ). Παρά τα λεγόμενα από μεριάς υπουργείου, ουδεμία διευκόλυνση εισάγεται παρά μόνον περιπλέκεται και στραμπουλίζεται η ήδη προβληματική νομοθετική ρύθμιση του νόμου Κεραμέως. Πάρα πολλές σχολές στο προηγούμενο διάστημα αρνούνταν να δεχτούν την κατάθεση πιστοποιητικών και δικαιολογητικών για άρρωστους φοιτητές λόγω της έλλειψης προετοιμασίας και ενημέρωσης από τις διοικητικές υπηρεσίες, ο εσωτερικός κανονισμός δεν ήταν έτοιμος κλπ . Επίσης υπήρχε η παρεξήγηση ότι η μερική φοίτηση με επιμήκυνση του χρόνου φοίτησης αφορούσε μόνο τους νέους φοιτητές που εγγράφονταν στα ΑΕΙ και όχι τους παλιούς πχ προ του 2020. Υπάρχουν πλείστοι όσοι φοιτητές που εργάζονται χωρίς επίσημη κοινωνική ασφάλιση λόγω απροθυμίας του εργοδότη να τους δηλώσει και έτσι αυτοί μένουν εκτεθειμένοι και αφανείς. Το χειρότερο όμως είναι άλλο, ότι δηλαδή μέσα στα αμέσως προηγούμενα έτη πολλά τμήματα άλλαξαν το πρόγραμμα μαθημάτων με αποτέλεσμα να ξηλωθούν περασμένα μαθήματα, να προστεθούν αρκετά καινούρια και μεγάλου βάρους μαθήματα χωρίς διαφοροποίηση μεταξύ παλιών και νέων φοιτητών, να αλλάξουν οι διδακτικές μονάδες εκάστου μαθήματος με αποτέλεσμα την αλλοίωση των βαθμολογιών και ούτω καθ’ εξής. Επομένως ήταν ενδεχόμενο προ 3 ετών κάποιος να είχε περάσει το 75% των μαθημάτων, ωστόσο μετά τις αλλαγές του προγράμματος έπεσε στο 64% περίπου και φαίνεται «παραβάτης» με τη νέα ρύθμιση. Το νομοσχέδιο μνημονεύει τους γονείς ανηλίκων τέκνων μέχρι 8 ετών αλλά αδιαφορεί για άλλους φοιτητές που δεν έχουν παιδιά αλλά είχαν συνάψει γάμο, πέρασαν δυσκολίες, κατέληξαν σε πολύκροτα κι επεισοδιακά διαζύγια μετά από πρωτοφανή σύγκρουση κι εντάσεις, υπέστησαν ζημιές περιουσιακές και εισοδηματικές και έφτασαν στα ψυχιατρεία! Άλλοι αναγκάζονται να γηροκομήσουν τους ενδεείς γονείς τους, χωρίς απαραίτητα αυτοί οι άρρωστοι γονείς να έχουν χαρακτηρισμό αναπηρίας (αυτό δεν μειώνει το βάρος εξυπηρέτησης αυτών των ανθρώπων, αφού ο αργοπορημένος φοιτητής είναι αναγκασμένος το μεγαλύτερο τμήμα της ημέρας να κουράρει τον πατέρα του ή τη μητέρα του που έχει ακράτεια ούρων ή ορθοπεδικά προβλήματα κλπ). Τέλος, αλλά όχι ασήμαντο, είναι ότι επί 16 ολόκληρα χρόνια η μέση ελληνική οικογένεια έχει στερηθεί 2 μισθούς και 2 συντάξεις κάθε χρόνο υφιστάμενη τη βάρβαρη περικοπή των αποδοχών και τη βίαιη φτωχοποίηση από τα διαρκή μνημόνια που διέλυσαν την κοινωνία και το νευρικό σύστημα των μικρομεσαίων. Σε αυτά προστίθενται και οι πλειστηριασμοί για κόκκινα δάνεια, οι εξώσεις, η απώλεια κατοικίας κλπ. Για όλους αυτούς τους λόγους, φρονούμε ότι η εισαγόμενη ρύθμιση είναι άδικη και ανεπαρκής, δημιουργώντας περισσότερο μπλέξιμο παρά διευκόλυνση. Εάν χιλιάδες σπουδαστές από το μακρινό παρελθόν του 1960 έχουν εξαφανιστεί ή εγκαταλείψει τις σχολές τους, είναι εύκολο να αντιμετωπιστούν και ίσως να «διαγραφούν συναινετικά» δηλαδή με την δική τους βούληση. Οι υπόλοιποι όμως που εγγράφονται κανονικά και ανελλιπώς στα εξάμηνα πρέπει να αφεθούν με ηρεμία να ολοκληρώσουν τις σπουδές τους χωρίς να τους βάζει τρικλοποδιές το υπουργείο παιδείας. Ακόμη και στην εσχάτη περίπτωση που η κοινοβουλευτική πλειοψηφία επιμένει στις διαγραφές (λόγω των αιμοβόρων και σαδιστικών ενστίκτων της) , θα πρέπει να δοθούν περισσότερα εξάμηνα σαν περιθώριο για τους ευάλωτους που σκιαγραφήθηκαν πιο πάνω.