Υπουργείο Παιδείας, Θρησκευμάτων και Αθλητισμού

Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων

• Σχόλιο του χρήστη 'Παναγιώτης Σκαρβέλης' | 21 Ιουλίου 2025, 17:56

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  «Δεν μπορεί να υπάρξει πιο έντονη αποκάλυψη της ψυχής μιας κοινωνίας από τον τρόπο που μεταχειρίζεται τα παιδιά της» Nelson Mandela Το Άρθρο 146 του νομοσχεδίου, το οποίο προτείνει την ανάθεση πολλαπλών σχολικών μονάδων σε έναν μόνο σχολικό νοσηλευτή, αποτελεί μια θεμελιωδώς ελαττωματική και επικίνδυνη ρύθμιση. Η πρόταση αυτή έρχεται σε ευθεία σύγκρουση με το ισχύον νομικό πλαίσιο (ΦΕΚ 2038/Β/2018), το οποίο ορίζει τον ρόλο του σχολικού νοσηλευτή ως αναπόσπαστο μέλος μιας σχολικής κοινότητας, απαιτώντας συνεχή και αδιάλειπτη παρουσία για την υποστήριξη μαθητών, την παροχή πρώτων βοηθειών σε όλο τον μαθητικό πληθυσμό και την προληπτική αγωγή υγείας. Η ιδέα ότι ένας νοσηλευτής μπορεί να καλύψει αποτελεσματικά συστεγαζόμενα ή όμορα σχολεία εντός ακτίνας 500 μέτρων είναι πρακτικά ανεφάρμοστη, καθώς αγνοεί τον κρίσιμο παράγοντα του χρόνου απόκρισης σε επείγοντα περιστατικά, μετατρέποντας την ασφάλεια των παιδιών σε ζήτημα τύχης. Η εφαρμογή αυτού του μοντέλου θα επιφέρει προβλέψιμους και απαράδεκτους κινδύνους, ιδίως για τους πιο ευάλωτους μαθητές με χρόνιες παθήσεις όπως ο διαβήτης, οι αλλεργίες και η επιληψία, οι οποίοι χρήζουν άμεσης και εξειδικευμένης παρέμβασης. Η ρύθμιση δημιουργεί ένα ντε φάκτο σύστημα ασφάλειας δύο ταχυτήτων και θέτει τους νοσηλευτές προ αδιέξοδων ηθικών και νομικών διλημμάτων, αναγκάζοντάς τους να επιλέξουν ποιο επείγον περιστατικό θα αντιμετωπίσουν. Επιπλέον, η προτεινόμενη αναλογία νοσηλευτή προς μαθητές αποκλίνει δραματικά από τα διεθνή πρότυπα ασφαλούς στελέχωσης που προτείνουν οργανισμοί όπως τα CDC και η NASN, τα οποία βασίζονται στις πραγματικές ανάγκες του μαθητικού πληθυσμού και όχι σε αυθαίρετα γεωγραφικά κριτήρια. Συμπερασματικά, η συγκεκριμένη πολιτική υποβαθμίζει τον προληπτικό ρόλο της σχολικής νοσηλευτικής σε μια απλή διαχείριση κρίσεων και αποκαλύπτει μια ανησυχητική προτεραιοποίηση των δημοσιονομικών περικοπών έναντι της θεμελιώδους υποχρέωσης της πολιτείας να προστατεύει τα παιδιά της. Η φροντίδα των παιδιών αποτελεί τον πιο αδιάψευστο δείκτη των αξιών μιας κοινωνίας . Ως εκ τούτου, η μόνη υπεύθυνη λύση είναι η άμεση και πλήρης απόσυρση του Άρθρου 146 και η δέσμευση για την ενίσχυση του θεσμού, με στόχο την επίτευξη του προτύπου του ενός, σταθερά τοποθετημένου, σχολικού νοσηλευτή ανά σχολική μονάδα. Η υγεία και η ασφάλεια των παιδιών δεν είναι πολυτέλεια, αλλά μια αδιαπραγμάτευτη αναγκαιότητα.