Αρχική Αναμόρφωση του πειθαρχικού δικαίου των υπαλλήλων του δημόσιου τομέα, σύσταση Ελληνικού Κέντρου Εμπειρογνωμοσύνης...ΚΕΦΑΛΑΙΟ Β’ ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ ΣΤΟΝ ΚΩΔΙΚΑ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗΣ ΔΗΜΟΣΙΩΝ ΠΟΛΙΤΙΚΩΝ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΩΝ ΥΠΑΛΛΗΛΩΝ ΚΑΙ ΥΠΑΛΛΗΛΩΝ Ν.Π.Δ.Δ. (άρθρα 3-48)Σχόλιο του χρήστη ΕΝΑΠ ΕΣΔΔΑ | 21 Ιουλίου 2025, 08:33
  • Σχόλιο του χρήστη 'ΕΝΑΠ ΕΣΔΔΑ' | 21 Ιουλίου 2025, 08:33

    Στο άρθρο 7 του Σ/Ν παραμένει η «αυτοδίκαιη αργία», αυξάνοντας μάλιστα το πλήθος των αδικημάτων που δύνανται να οδηγήσουν σε αυτή. Μόνο με επιβολή μιας σύλληψης ή περιοριστικών όρων, κάποιος υπάλληλος τίθεται σε αυτοδίκαιη αργία. Η άμεση θέση σε αργία του διωκόμενου υπαλλήλου και ειδικά για αδικήματα που διώκονται μόνο κατ’ έγκληση, χωρίς έστω την κλήση του υπαλλήλου σε απολογία στο πειθαρχικό συμβούλιο του φορέα του, λειτουργεί βεβιασμένα και στην αντίθετη κατεύθυνση από τους σκοπούς του κράτους δικαίου και ειδικότερα με το τεκμήριο της αθωότητας και την αρχή της αναλογικότητας. Μια σύλληψη υπαλλήλου στο πλαίσιο της συνδικαλιστικής του δράσης ή κατηγορίες για αδικήματα ιδιωτικού, προσωπικού ή οικογενειακού χαρακτήρα μπορούν να οδηγήσουν στην αυτοδίκαιη αργία. Ενώ την ίδια στιγμή, απαιτείται πλέον αμετάκλητη απόφαση αντί για τελεσίδικη που ισχύει μέχρι σήμερα για την απόδοση του παρακρατηθέντος εισοδήματος (βλ. άρθρο 9 του Σ/Ν). Σημειώνεται επίσης ότι δεν υφίσταται ο χρονικός προσδιορισμός της «αυτοδίκαιης αργίας» με συνέπεια ο υπάλληλος να είναι έρμαιο των ρυθμών απονομής της δικαιοσύνης. Στο άρθρο 8 του Σ/Ν (104 του ν. 3528/2007 (Α΄26)) περιλαμβάνεται σύνολο ατομικών διοικητικών μέτρων-πειθαρχικών ποινών, οι οποίες εκδίδονται από το «ανώτατο μονοπρόσωπο όργανο του φορέα» για «λόγους επιτακτικού δημοσίου συμφέροντος». Η αόριστη διατύπωση διατάξεων που αφορούν σε έκδοση ατομικών διοικητικών μέτρων εντείνει την αδιαφάνεια και αντίκειται σε όλες τις αρχές της χρηστής διοίκησης. Το ανώτατο μονοπρόσωπο όργανο σε πολλούς φορείς προέρχεται από την εκτελεστική εξουσία, με αποτέλεσμα η κρίση του να αντίκειται τόσο στη δημοκρατική αρχή (διάκριση των λειτουργιών), όσο και στην αρχή του κράτους δικαίου. Κρίνεται απαραίτητη η κατάργηση του εν λόγω άρθρου ως πειθαρχικού μέτρου, διότι φαίνεται να παραβιάζει ατομικά δικαιώματα χωρίς επαρκή και εμπεριστατωμένη αιτιολόγηση. Οι δημόσιοι υπάλληλοι έχουν ανταπεξέλθει σε πληθώρα συνθηκών προάγοντας το δημόσιο συμφέρον, παρά την υποστέλεχωση και τις πολιτικές πιέσεις. Η διασφάλιση της δημόσιας διοίκησης και λειτουργίας σε έκτακτες συνθήκες είναι ζήτημα επαρκούς στελέχωσης του δημοσίου με μόνιμο και σταθερό προσωπικό. Η σύνθεση του Πειθαρχικού Συμβουλίου Ανθρώπινου Δυναμικού Δημοσίου Τομέα χρειάζεται να περιλαμβάνει τουλάχιστον δύο αιρετούς από το σωματείο του υπαλλήλου (ή ενός στα τριμελή κλιμάκια του άρθρου 22 του Σ/Ν), οι οποίοι θα μπορούν να μεταδώσουν την υφιστάμενη κουλτούρα του οργανισμού στα υπόλοιπα μέλη και με αυτόν τον τρόπο να διευκολύνεται η απονομή της σωστής απόφασης. Με το Σ/Ν δεν προτείνεται ούτε ένας, παρά μόνο δίνεται το δικαίωμα υποβολής αίτησης για συμμετοχή εκπροσώπου συνδικαλιστικής οργάνωσης στο Πειθαρχικό Συμβούλιο, χωρίς μάλιστα δικαίωμα ψήφου, δεν συμμετέχουν πλέον δικαστές, ενώ πλέον θα συμμετέχουν μέλη του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους που υπάγοναι στον Υπουργό Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών. Αναιρείται οποιαδήποτε δυνατότητα των δημοσίων υπαλλήλων να εκπροσωπούνται απέναντι στις πειθαρχικές διώξεις και το κράτος. Παράλληλα η υποκατάσταση των Δευτεροβάθμιων πειθαρχικών συμβουλίων πλήττει κάθε έννοια κράτους δικαίου, καθώς αφαιρείται η δυνατότητα αναίρεσης της πειθαρχικής ποινής από πειθαρχικό όργανο δεύτερου βαθμού. Στο άρθρο 10 του Σ/Ν προστίθενται νέα αδικήματα. Μεταξύ άλλων η γενικότητα της «αναξιοπρεπής συμπεριφορά εντός ή εκτός υπηρεσίας» δύναται να στοχοποιήσει δημοσίους υπαλλήλους για την πολιτική τους δράση, τις ενέργειες που προέβησαν εντός της Υπηρεσίας για την διασφάλιση του Δημοσίου συμφέροντος και τη συνδικαλιστική τους δράση. Οι ποινές (άρθρο 19 του Σ/Ν) αυξάνονται. Προτείνεται από εμάς διατήρηση της υφιστάμενης μορφής, καθώς με την αύξησή τους φαίνεται να λαμβάνουν τιμωρητικό και όχι σωφρονιστικό χαρακτήρα. Με το άρθρο 27 του Σ/Ν η πρόβλεψη για «Πειθαρχική Συνδιαλλαγή», πρόκειται για ένταξη μίας fast-track διαδικασίας ανάμεσα στον υπάλληλο που υφίσταται την πειθαρχική διαδικασία (εξαιρούνται παραπτώματα που οδηγούν σε οριστική παύση ή οδήγησαν σε ζημία) και το ανώτατο μονοπρόσωπο όργανο του φορέα του. Ο υπάλληλος τιμωρείται είτε με στέρηση μισθού είτε 5 μηνών είτε 10 μηνών αν συντρέχουν περισσότερα παραπτώματα, και περατώνεται η πειθαρχική διαδικασία. Οι fast-track διαδικασίες συνιστούν μια διαδικασία για απόσπαση «ομολογίας» προκειμένου να λειτουργούν εκβιαστικά για τον υπάλληλο. Στο άρθρο 40 του Σ/Ν δίνεται η δυνατότητα κοινοποιήσεων στον πειθαρχικώς διωκόμενο με ηλεκτρονικά μέσα αποκλειστικά. Ειδικότερα πρόκειται για ιδιαίτερα αιφνιδιαστικό μέσο κοινοποίησης κυρίως εφόσον προεξοφλεί ότι ο υπάλληλος έχει ενημερωθεί τρείς μέρες μετά την αποστολή του μηνύματος. Φαίνεται να μην λαμβάνεται καθόλου υπόψη ότι ο υπάλληλος μπορεί να τελεί σε άδεια ή να απεργεί το συγκεκριμένο διάστημα ακόμα και να συμβαίνουν σφάλματα στη λειτουργία της πλατφόρμας του ηλεκτρονικού ταχυδρομείου. Στα δια ταύτα πρόκειται για ένα σχέδιο νόμου το οποίο πρέπει να αποσυρθεί άμεσα καθόσον αντιμετωπίζει την πειθαρχική και συνεπώς την υπηρεσιακή κατάσταση των δημοσίων υπαλλήλων με τρόπο συντηρητικό, αυταρχικό και τιμωρητικό, ενώ παράλληλα παραγνωρίζει τις σοβαρές ελλείψεις που ταλανίζουν τη δημόσια διοίκηση και χρήζουν άμεσα επίλυσης.