Αρχική Προστασία των ανηλίκων από προϊόντα καπνού και αλκοόλ - Ρυθμίσεις για μη καπνικά προϊόντα - Ψηφιακό μητρώο ελέγχου προϊόντων καπνού, αλκοόλ και λοιπών μη καπνικών προϊόντων και άλλες διατάξειςΆρθρο 47 Μεταβίβαση στην Ιερά Μητρόπολη Κίτρους Κατερίνης και Πλαταμώνος ακινήτου για την ανασύσταση και επαναλειτουργία της Ιεράς Μονής Εισοδίων της Θεοτόκου Πέτρας ΟλύμπουΣχόλιο του χρήστη ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΚΙΤΡΟΥΣ, ΚΑΤΕΡΙΝΗΣ ΚΑΙ ΠΛΑΤΑΜΩΝΟΣ | 15 Ιουνίου 2025, 22:00
  • Σχόλιο του χρήστη 'ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΚΙΤΡΟΥΣ, ΚΑΤΕΡΙΝΗΣ ΚΑΙ ΠΛΑΤΑΜΩΝΟΣ' | 15 Ιουνίου 2025, 22:00

    Η Μονή Πναγίας Πέτρας ιδρύθηκε τον 8ο αιώνα και έκτοτε ουδέποτε έπαυσε τη λειτουργία της. Η προσφορά της μέγιστη στην πνευματική στήριξη του λαού και τους εθνικούς αγώνες για την ελευθερία. Μέχρι τα τέλη του 19ου αιώνα υπήρξε και έδρα του Επισκόπου Πέτρας. Το 1925 έγινε αναγκαστική απαλλοτρίωση από δικτατορική κυβέρνηση (δηλ. παράνομα), προκειμένου να μετατραπεί σε Σανατόριο και στη συνέχεια σε Ψυχιατρείο. Η Εκκλησία δεν διαμαρτυρήθηκε ούτε πρόσβαλε νομικά την παράνομη αυτή πράξη προσβλέποντας στην περίθαλψη φυματικών ασθενών ή ψυχικά πασχόντων. Η κοινωνική προσφορά της Μονής υπήρξε μέγιστη, αποτελώντας για χιλιάδες ανθρώπους καταφύγιο ψυχών. Το 2004 έπαυσε να λειτουργεί το Ψυχιατρείο και οι εγκαταστάσεις αφέθηκαν στη φθορά του πανδαμάτορα χρόνου. Η Μονή ουδέποτε έπαυσε να λειτουργεί, ούτε ποτέ "διαλύθηκε" κατά τη νομική έννοια. Ήταν και είναι Μοναστήρι, συνεπώς δεν είναι "ανύπαρκτη". Λειτουργεί αδιάλειπτα από τον 8ο αιώνα μέχρι σήμερα, άσχετα αν οι χώροι της χρησιμοποιήθηκαν για νοσηλεία συνανθρώπων μας. Ο Ναός ουδέποτε έπαυσε να λειτουργεί ως μοναστηριακός ναός, ακόμη και κατά την περίοδο λειτουργίας των Νοσηλευτικών Ιδρυμάτων. Συνεπώς, δεν πρόκειται για ένα "νέο" ή "καινούργιο μοναστήρι". Από το 2004, οπότε έκλεισε το Ψυχιατρείο, το Νοσοκομείο Κατερίνης και γενικότερα το Κράτος δεν προέβη ούτε ζήτησε αξιοποίηση των χώρων της Μονής. Αντίθετα, οι εγκαταστάσεις καταστράφηκαν, ιδιαίτερα κατά τα προηγούμενα χρόνια με τη λειτουργία στον περιβάλλοντα χώρο της Μονής Κέντρου Προσφύγων, το οποίο τελικώς έκλεισε. Η συνέχιση λειτουργίας της Μονής δεν είναι "βούληση ενός ανθρώπου", δηλ. του δεσπότη, αλλά αίτημα της τοπικής κοινωνίας. Η βούληση αυτή εκφράστηκε πολλαπλώς. Ιδιαίτερα αποτυπώθηκε με συλλογή χιλιάδων υπογραφών (άτυπο δημοψήφισμα) που έγινε το 2009, επί ημερών του προηγούμενου Μητροπολίτη Αγαθονίκου. Η τοπική κοιωννία επανειλημμένως έχει εκφρασθεί υπέρ συνεχίσεως λειτουργίας της Μονής. Το ίδιο και Υπηρεσίες του Κράτους (Τοπική Αυτοδιοίκηση, Αρχαιολογία κ.ἀ.). Με την παρούσα νομοθετική ρύθμιση αποκαθίσταται το δίκαιο.Πρέπει να σημειωθεί ότι επιστρέφεται ένα πολύ μικρό μέρος (100 στρέμματα) τηςαρχικά αναγκαστικώς απαλλοτριωθείσας περιουσίας (συνολικά 30.000 στρέμματα). Έκταση 29.900 στρεμμάτων αποδίδεται (νομίμως πλέον) στο Δημόσιο και στους κατοίκους της περιοχής, γεγονός που αποτελεί μεγάλη προσφορά της Εκκλησίας υπέρ του κοινωνικού συνόλου. Δεν πρόκειται για "δωρεά δημόσιας έκτασης" στην Εκκλησία, αλλά για "επιστροφή" ενός πολύ μικρού μέρους της αρχικής μοναστηριακής εκτάσεως στην τοπική Ιερά Μητρόπολη. Με ενέεργειες του σημερινού Μητροπολίτη κ. Γεωργίου, το Υπουργείο Πολιτισμού εκπόνησε και ενέκρινε ήδη μελέτη αναστήλωσης του ιστορικού Ναού. Η επιστροφή της Μονής στην Εκκλησία, εκτός ότι ανταποκρίνεται στο δίκαιο, θα αποτελέσει και κίνητρο για περαιτέρω αξιοποίηση των κτιρίων και αναβάθμιση πνευματικών, φιλανθρωπικών, κοινωνικών και πολιτιστικών δράσεων, προς όφελος ολόκληρης της τοπικής κοινωνίας. Αυτό άλλωστε συνέβη, με τον έναν ή άλλον τρόπο, κατά το διάβα των αιώνων λειτουργίας του ιστορικού αυτού Μοναστηριού. Άλλοτε ως τόπος προσευχής, άλλοτε, ως κέντρο εθνικοαπελευθερωτικών αγώνων, άλλοτε ως κρυσφύγετο πατριωτών, άλλοτε ως Σανατόριο, άλλοτε ως Ψυχιατρείο, πρόσφατα ως Κέντρο Προσφύγων, σήμερα και στο μέλλον ως πνευματικό καταφύγιο χιλιάδων ανθρώπων.