Αρχική ΡΥΘΜΙΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΝΙΣΧΥΣΗ ΤΗΣ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΥΓΕΙΑΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΝΑΒΑΘΜΙΣΗ ΤΩΝ ΥΠΗΡΕΣΙΩΝ ΥΓΕΙΑΣΚΕΦΑΛΑΙΟ Ε΄ ΘΕΜΑΤΑ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΥ ΤΟΥ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ ΥΓΕΙΑΣ ΚΑΙ ΤΩΝ ΕΠΟΠΤΕΥΟΜΕΝΩΝ ΦΟΡΕΩΝ – άρθρα 56-74Σχόλιο του χρήστη ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΑ | 25 Σεπτεμβρίου 2025, 08:16
|
Υπουργείο Υγείας Αριστοτέλους 17, Αθήνα 104 33 Τηλ: 2132161000 email Υπευθύνου Προστασίας Δεδομένων (DPO): dpo@moh.gov.gr Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων OpenGov.gr Ανοικτή Διακυβέρνηση |
Πολιτική Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα Πολιτική Ασφαλείας και Πολιτική Cookies Όροι Χρήσης Πλαίσιο Διαλόγου |
Creative Commons License![]() Με Χρήση του ΕΛ/ΛΑΚ λογισμικού Wordpress. |
Συντάσσομαι ρητά με συναφείς προτάσεις της διαβούλευσης: οι οικογενειακοί λόγοι πρέπει να αναγνωριστούν ως αυτοτελής λόγος απόσπασης/μετάταξης/μετάθεσης, και πριν την παρέλευση διετίας από τον διορισμό. Όταν, κατόπιν διαζυγίου, ένας γονέας έχει την αποκλειστική ή κύρια επιμέλεια ανηλίκου, να είναι δυνατή η τοποθέτηση στον τόπο κατοικίας του άλλου γονέα, ακόμη κι αν αυτός δεν είναι δημόσιος υπάλληλος, εφόσον υπάρχει δικαστική απόφαση ή έγγραφη συμφωνία που προβλέπει συγκεκριμένες περιόδους διαμονής του παιδιού μαζί του. Πρόκειται για ρύθμιση μείζονος σημασίας· η έλλειψή της συνιστά ουσιώδη παράλειψη του ισχύοντος πλαισίου. Προτεινόμενη νομοτεχνική διατύπωση (νέο εδάφιο στην περ. γ’): «Κατ’ εξαίρεση και πριν την παρέλευση διετίας, επιτρέπεται η απόσπαση, μετάταξη ή μετάθεση για οικογενειακούς λόγους που άπτονται της επιμέλειας ανήλικου τέκνου. Ιδίως σε περίπτωση διαζυγίου, όταν υφίσταται δικαστική απόφαση ή έγγραφη συμφωνία που προβλέπει διαμονή του παιδιού με τον έτερο γονέα σε συγκεκριμένα χρονικά διαστήματα, δύναται να διατάσσεται η τοποθέτηση στον τόπο κατοικίας του, ανεξαρτήτως της ιδιότητάς του ως δημοσίου υπαλλήλου. Οι οικογενειακοί λόγοι λαμβάνονται υπόψη ανεξαρτήτως της προΰπαρξής τους κατά τον διορισμό, ως ευμετάβλητοι. Η επιφύλαξη ότι ο διορισμός δεν έγινε με μοριοδότηση λόγω εντοπιότητας ισχύει αναλόγως.» Αιτιολόγηση: Η οικογενειακή πραγματικότητα δεν είναι στατική· μεταβάλλεται με την ηλικία και τις ανάγκες του παιδιού, τις επιθυμίες του, τις γονεϊκές αντιδικίες, τις δικαστικές ρυθμίσεις και ενδεχόμενα καθεστώτα συνεπιμέλειας. Η προτεινόμενη ρύθμιση: – Θωρακίζει το βέλτιστο συμφέρον του παιδιού και το δικαίωμά του σε ουσιαστική επικοινωνία και με τους δύο γονείς (άρθρο 1520 ΑΚ). – Ευθυγραμμίζεται με τη συνταγματική προστασία της οικογένειας και της προσωπικότητας (άρθρα 21, 2 §1, 5 §1). – Αντιμετωπίζει ένα πραγματικό κενό του πλαισίου, αποτρέποντας άδικους αποκλεισμούς περιπτώσεων επειδή οι οικογενειακές συνθήκες «προϋπήρχαν του διορισμού».