• Σχόλιο του χρήστη 'ΖΙΩΓΑΣ ΕΥΓΓΕΛΟΣ' | 3 Δεκεμβρίου 2014, 12:32

    «Ο πρωταθλητισμός απαιτεί πολλές θυσίες και μπορεί σε κάποιους να δίνει χαρές, για άλλους όμως αποτελεί ένα μεγάλο βάρος. Ουσιαστικά ένας αθλητής για να κάνει πρωταθλητισμό χρειάζεται ταλέντο αλλά και δυνατή εσωτερική παρακίνηση» επισημαίνει στο «Βήμα» η ψυχολόγος με εξειδίκευση σε αθλητικά θέματα κυρία Μαρία Ψυχουντάκη(1). Ο πρωταθλητισμός λοιπόν είναι μια παρεξηγημένη έννοια. Κάνω πρωταθλητισμό δεν σημαίνει βγαίνω πρώτος, αλλά δίνω τον καλύτερο εαυτό μου για να βγω πρώτος. Πρωταθλητισμός δεν σημαίνει « νίκη με κάθε τίμημα» και δεν σημαίνει σώνει και καλά «αποκλειστική απασχόληση», όπως πιθανώς πιστεύουν πολλοί. Μην φοβόσαστε λοιπόν όταν ακούτε τη λέξη «πρωταθλητισμός». Μην αφήνετε τα λίγα αρνητικά να υπερκαλύπτουν τα πολλά θετικά. Απλώς, μπροστά στη λέξη να βάζετε πάντα το επίθετο «ισορροπημένος» Γ. Μαυρωτάς (2). Όσο και αν ανατρέξει κανείς σε βιβλιογραφικές αναφορές, το σίγουρο είναι πως θα καταλήξει στο ίδιο συμπέρασμα: Πρωταθλητισμός σημαίνει θυσίες, καθημερινή προπόνηση, στερήσεις από τις προκλήσεις της ηλικίας, οικονομικές επιβαρύνσεις δυσβάσταχτες για την οικογένεια, αγωνίες, τραυματισμοί, απογοητεύσεις και ο κατάλογος δεν έχει τέλος. Όταν σα γονείς αποφασίζουμε να στηρίξουμε τα παιδιά μας με κάθε τρόπο ( συναισθηματικά, οικονομικά κ.ά ) στο να κάνουν "ισορροπημένο πρωταθλητισμό", ΄το τελευταίο που έχουμε στο μυαλό μας είναι τα "μόρια" για εισαγωγή στο Πανεπιστήμιο. Γιατί παράλληλα με τον πρωταθλητισμό στο άθλημά τους, τα περισσότερα από αυτά τα παιδιά είναι και πρωταθλητές στη γνώση. «Νους υγιής εν σώματι υγιεί»,"Θα πρέπει να προσεύχονται( οι αθλητές) για ένα υγιές μυαλό σε ένα υγιές σώμα. Ρωτήστε για μια ρωμαλέα καρδιά που δεν έχει το φόβο του θανάτου, και θεωρεί τη μακροημέρευση το λιγότερο από τα δώρα της φύσης, που μπορεί να αντέξει οποιαδήποτε περίπτωση του μόχθου, που δεν ξέρει ούτε οργή ούτε επιθυμία και σκέφτεται, τα δεινά και τους σκληρούς άθλους του Ηρακλή καλύτερα από ό,τι οι αγάπες και δεξιώσεις στα μαξιλάρια του Σαρδανάπαλου. Τι συστήνω σε σας, που μπορείτε να δώσετε στον εαυτό σας; Για σίγουρα, ο μόνος δρόμος για μια ζωή της ειρήνης είναι η αρετή". Αυτά προτρέπει ο Λατίνος ποιητής Γιουβενάλης, τους Ρωμαίους(3). Είναι υποχρέωση ΚΑΙ της Πολιτείας να στηρίζει αυτά τα χαρισματικά παιδιά! Αλήθεια, έχει κανείς την αίσθηση πως μια Πανελλήνια Νίκη μπορεί να επιτευχθεί μόνο με απάτες και δολοπλοκίες, και την εξαιρεί ο νομοθέτης από την παροχή κινήτρων στο νέο νομοσχέδιο; Η ύπαρξη Ομοσπονδιών "φαντάσματα", και η αντίστοιχη βιομηχανία "πρωταθλητών" μέσα από αυτές, δεν αποτυπώνει τον κανόνα, μα την εξαίρεση. Γινόταν με την ανοχή της πολιτείας, η οποία ενώ γνώριζε για χρόνια ολόκληρα, όχι μόνο δεν λάμβανε μέτρα, αλλά επικύρωνε με τον πιο επίσημο τρόπο - την υπογραφή του εκάστοτε υπουργού Παιδείας - τη λίστα των ανύπαρκτων πρωταθλητών! Η τιμωρητική διάθεση προς κάθε μορφή εγχώριου πρωταθλητισμού, εκτιμώ, πως είναι προς τη λάθος κατεύθυνση. Πιστεύω, πως ο νομοθέτης πρέπει να ενσκήψει εκ νέου και να διορθώσει την κατάφωρη αδικία που μόνο απογοήτευση θα επιφέρει στους νέους πρωταθλητές μας. Σίγουρα τα κριτήρια πρέπει να αυστηροποιηθούν, τα κίνητρα όμως πρέπει να συνεχίσουν να υπάρχουν. Τα μόρια δεν πρέπει να αποτελούν αυτοσκοπό, αλλά επιβράβευση των προσπαθειών των νέων αθλητών, οι οποίοι εκπροσωπούν τη χώρα μας, με τίμιους αγώνες, εντός και εκτός Ελλάδας! Ευχαριστώ πολύ, θεωρώντας το δημόσιο διάλογο την πεμπτουσία της Δημοκρατίας. ΖΙΩΓΑΣ ΒΑΓΓΕΛΗΣ ΚΑΘΗΓΗΤΗΣ ΦΥΣΙΚΗΣ ΑΓΩΓΗΣ-ΠΡΟΠΟΝΗΤΗΣ, ΠΑΤΕΡΑΣ ΑΘΛΗΤΡΙΑΣ/ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟΝΙΚΗ, ΠΟΥ ΑΠΟ ΤΟ ΠΡΩΙ ΜΕΧΡΙ ΑΡΓΑ ΤΟ ΒΡΑΔΥ ΑΓΩΝΙΖΕΤΑΙ ΓΙΑ ΝΑ ΠΕΤΥΧΑΙΝΕΙ ΤΟΥΣ ΣΤΟΧΟΥΣ ΤΗΣ ΤΟΣΟ ΣΤΟΝ ΑΘΛΗΤΙΣΜΟ, ΟΣΟ ΚΑΙ ΣΤΙΣ ΑΠΑΙΤΗΣΕΙΣ ΤΟΥ ΣΧΟΛΕΙΟΥ (Μ.Ο 19.11/13). 1 .http://www.tovima.gr/sports/article/?aid=650977 2 .http://www.protagon.gr/?i=protagon.el.article&id=4860 3 .http://el.wiktionary.org/wiki/%CE%BD