• Το Σχέδιο νόμου βγαίνει στη διαβούλευση χωρίς να έχει γίνει καμία συζήτηση με τους ίδιους τους καλλιτέχνες , τους δημιουργούς. Αγνοήθηκαν παντελώς από την προετοιμασία του σχεδίου νόμου οι συλλογικοί φορείς των καλλιτεχνών. Το νέο σχήμα που δημιουργείται στηρίζεται εν πολλοίς σε Ιδιωτικά συμφέροντα: μετέχουν ΝΠΙΔ, όπως το MOMUS, το ACROPOLE CREATIVE HUBE , ο «Οργανισμός Βιβλίου και Πολιτισμού». Απουσιάζουν οι συλλογικοί φορείς των καλλιτεχνών , των δημιουργών. Ιδιαίτερα για τα Εικαστικά, το σχέδιο νόμου αγνοεί παντελώς το Νομικό Πρόσωπο Δημοσίου Δικαίου που διοικείται από τη Γενική Συνέλευση των Εικαστικών Καλλιτεχνών, το Επιμελητήριο Εικαστικών Τεχνών Ελλάδος που βάσει του νόμου του (1218/81) είναι σύμβουλος της Πολιτείας και εποπτευόμενος φορέας του Υπουργείου Πολιτισμού. Είναι φανερό ότι υπαγορεύτηκε από την ανάγκη υλοποίησης της Ευρωπαϊκής Ατζέντας της Ευρώπης 2017 – 2028 και επιβεβαιώθηκε στη σύνοδο των ηγετών που πραγματοποιήθηκε στο Γκέτεμποργκ τον Νοέμβριο του 2017 καθώς και από το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο τον Δεκέμβριο του 2017 όπου με σαφήνεια ορίζεται το πολιτικό, κοινωνικό και το πολιτιστικό πλαίσιο το οποίο αναγορεύτηκε σε στρατηγικό εργαλείο της ΕΕ για «να τονώσει το αίσθημα του Ανήκειν στην ΕΕ» και από την άλλη να ενισχύσει την πολιτιστική Βιομηχανία δια μέσου της «έξυπνης οικονομίας» προικοδοτώντας πολιτιστικές δρασεις στα κράτη μέλη με 1,8 δις ευρω για το 2018 – 2019, βάζοντας ως προϋπόθεση για τη χρηματοδότηση την επιχειρηματική δράση και την ανταγωνιστικότητα. Με άλλα λόγια θα συμβάλει στη χρηματοδότηση επιχειρηματικών δράσεων στο χώρο της τέχνης και του Πολιτισμού, πράγμα που σημαίνει απαξίωση των καλλιτεχνών , των δημιουργών , οδηγώντας εν τέλει στην αλλοίωση, τη χειραγώγηση και τον έλεγχο του πολιτισμού.