Αρχική Αθλητικός νόμοςΆρθρο 13: Παροχές σε αθλητές που διακρίνονται-ΠροϋποθέσειςΣχόλιο του χρήστη Χριστίνα Αργυροπούλου | 9 Δεκεμβρίου 2014, 13:28
  • Σχόλιο του χρήστη 'Χριστίνα Αργυροπούλου' | 9 Δεκεμβρίου 2014, 13:28

    Για άλλη μια φορά αποδεικνύεται έμπρακτα ότι όταν δεν μπορούμε (ή δεν θέλουμε) να ελέγξουμε την παρανομία και την παρατυπία τα ισοπεδώνουμε όλα! Δεν μπορείτε να ελέγξετε σωματεία και ''μαιμού΄΄ μοριοδοτήσεις, δεν μπορείτε να τιμωρήσετε ενόχους και παραβάτες...δυστυχώς Γι αυτό πιθανά η καλύτερη λύση είναι να τα καταργήσουμε όλα!Ο πιο εύκολος δρόμος... Γι άλλη μια φορά όμως τιμωρούμε και πειραματιζόμαστε στα παιδιά μας... Τα μόνα που δεν είναι ένοχα.. Αναλογιστήκατε όμως πριν καταθέσετε αυτό το νομοσχέδιο πόσες ώρες την ημέρα προπονείται ένας αθλητής για να κάνει πρωταθλητισμό? Για πόσα χρόνια? Ο αθλητής ξεκινάει σαν αθλητής από μικρή συνήθως ηλικία, στην πορεία έρχεται ο πρωταθλητισμός...Αρα έχουν επενδυθεί χιλιάδες ώρες προπονήσεων (πολλές φορές διπλών ημερησίως), η οικογένεια του έχει για χρόνια στηρίξει οικονομικά,ψυχολογικά και με κάθε τρόπο τον αθλητή. Ο ίδιος ο αθλητής (που είναι και το πιο ουσιαστικό) έχει γίνει ένας μικρός υπερήρωας! Εχετε σκεφτεί τι έχει προηγηθεί, για να φτάσει να βγει μια ''χαρούμενη'' και ''περήφανη'' φωτογραφία του εκάστοτε Υπουργού Αθλητισμού με τον όποιο μεταλλιούχο αθλητή μας, που δοξάζει την χώρα μας και αποτελεί παράδειγμα για όλους? Ο ίδιος αυτός αθλητής έχει προπονηθεί χιλιάδες ώρες,πολλές φορές σε αντίξοες συνθήκες και ελλειπείς ή ανύπαρκτες υποδομές, πολλές φορές με δυσβάσταχτα έξοδα που βέβαια αναλαμβάνει η οικογένεια του. Έχει διαβάσει πολλές ώρες,πολλές φορές και μεταμεσονύκτια, γιατί το 24ωρο έχει μόνο 24 ώρες και όχι 30... Την ώρα που παιδιά ή έφηβοι της ηλικίας του ζούν και ανταπεξέρχονται στις απαιτήσεις της ηλικίας τους (που έτσι κι αλλιώς είναι δύσκολες) αυτά τα παιδιά που ασχολούνται με τον πρωταθλητισμό, κάνουν κάτι παραπάνω... Ακολουθούν για χρόνια ένα αυστηρό πρόγραμμα προπονήσεων,διατροφής,ύπνου,διαβάσματος για το σχολείο (ειδικά σε επίπεδο Λυκείου)κοινωνικής ζωής που είναι σχεδόν ανύπαρκτη... Αγωνίζονται,στεναχωριούνται,αποτυγχάνουν,επιμένουν, αυτοπειθαρχούν,ξανασηκώνονται στα πόδια τους... Οποιος έχει ζήσει απο κοντά αυτά τα παιδιά καταλαβαίνει τι κρύβεται πίσω από μια διάκριση..ένα μεταλλιο... Από την μια μεριά υπάρχει η οικογένειά του που τον στηρίζει σε κάθε βήμα του, σε κάθε αποτυχία η επιτυχία του,σε κάθε πρωινό ξύπνημα και σε κάθε μεταμεσονύκτια καληνύχτα (γιατί δεν υπάρχουν άλλες ώρες για διάβασμα)..Είναι εκεί και σε όλες τις οικονομικές, δυσβάσταχτες στα χρόνια της κρίσης, απαιτήσεις που έχει ο πρωταθλητισμός. Είναι εκεί και σε πολλά άλλα ακόμη.. Από την άλλη μεριά θα έπρεπε να είναι το κράτος! Η οικογένεια έχει τον ρόλο της και τον στηρίζει...Η αρωγή, η υποστήριξη, η αναγνώριση και η κατανόηση του κράτους είναι αυτός ο "Νέος νόμος'? Με αυτόν τον νόμο θα στηρίξετε τον αθλητισμό? Με το να απαξιώνετε τα Πανελλήνια πρωταθλήματα θα στείλετε αθλητές σε παγκόσμια? Με αυτό το νόμο θα δημιουργήσετε ''δεξαμενή'' αθλητών για να στελεχώσετε εθνικές και ολυμπιακές ομάδες? Οι πανελληνιονίκες των αθλημάτων είναι οι αυριανοί αθλητές που θα πάρουν μέρος σε πανευρωπαικούς,παγκόσμιους και ολυμπιακούς. Με αυτό το νόμο θα ενισχύσετε και θα δώσετε κίνητρα σε νέους αθλητές? Με αυτό το νόμο θα επιβραβέυσετε την υπερπροσπάθεια που κάνουν όλοι οι αθλητές? Εχουμε κάτι πιο ελπιδοφόρο να επιδείξουμε σε αυτή τη χώρα εκτός από την νεολαία μας και ειδικά την νεολαία που ασχολείται με τον αθλητισμό? Να βάλετε όρια, ναι! Να ξεκαθαρίσετε τα δίκαια από τα άδικα,ναι! Να τιμωρηθούν οι παραβάτες,ναι! Για να το πω απλά, η έννοια της μοριοδότησης είναι η έμπρακτη συμπαράσταση και αναγνώριση τους κράτους σε έναν αθλητή, που προπονείται σκληρά, καθημερινά για να φέρει αποτελέσματα, διακρίσεις και μετάλλια, την ίδια στιγμή που πρέπει να διαβάζει πολλές ώρες για να έχει μια ευκαιρία για να μπει στην τριτοβάθμια εκπαίδευση.... Οσοι έχουμε παιδιά στα Λύκεια ξέρουμε πόσο δύσκολο έχει καταστεί αυτό...και έιναι πολύ πιο δύσκολο για τα παιδιά που προσπαθούν να συνδυάσουν και τα δύο.. Ο πρωταθλητισμός είναι δύσκολος και μοναχικός, τα παιδιά αυτά κάνουν την υπερπροσπάθειά τους, οι οικογένειές τους τα στηρίζουν, εσείς σαν κράτος τουλάχιστον μην τους στερείτε την επιβράβευση και τα κίνητρα, ψηφίζοντας ένα νομοσχέδιο που θα αδειάσει τα υγιή σωματεία από υγιείς αθλητές και θα αφαιρέσει τα κίνητρα και την επιβράβευση και από τους σημερινούς αλλά και τους αυριανούς πρωταθλητές..... Ευχή θα ήταν να μιλούσατε με τα ίδια τα παιδιά..και να τους εξηγήσετε γιατί τα παιδιά της φετινής Β Λυκείου που μόχθησαν, πάλεψαν και κατέκτησαν με το σπαθί τους αποτελέσματα και κατωχύρωσαν μόρια είναι "άτυχα" και γιατί τα παιδιά με τον ίδιο κόπο και αποτελέσματα που δίνουν φέτος πανελλήνιες είναι "τυχερά"... Εξηγείστε επίσης στα παιδιά του γυμνασίου και της Α Λυκείου γιατί θα πρέπει να συνεχίσουν την υπερπροσπάθεια να συνδυάσουν πρωταθλητισμό και μόρφωση όταν η ίδια η πατρίδα τους δεν τα στηρίζει... Και μην αναρωτηθείτε αργότερα γιατί η νεολαία δεν "συμμετέχει"...δεν "ψηφίζει"...είναι "αδιάφορη"...δεν έχει "οραμα" και όλα αυτά τα στερεότυπα... Ευχαριστώ