• Σχόλιο του χρήστη 'Ποφάντης Στέφανος' | 9 Δεκεμβρίου 2014, 13:03

    Η καθιέρωση του Ειδικού Σήματος Λειτουργίας Αθλητικού Φορέα (ΕΣΛΑΦ) είναι αντίθετη με το άρθρο 12 του Συντάγματος, καθώς περιορίζει την ελευθερία άσκησης του δικαιώματος ίδρυσης και συμμετοχής σε αθλητικά σωματεία χωρίς άδεια, μια συνταγματική ελευθερία, που δίνει το δικαίωμα σε όσους ιδρύουν και συμμετέχουν σε σωματείο να απαιτήσουν την απουσία κρατικής παρέμβασης. Ο αντισυνταγματικός αυτός περιορισμός εκφράζεται στο σύνολο του νόμου, που θεσπίζει υπέρμετρη δυνατότητα παρέμβασης στον εκάστοτε Γενικό Γραμματέα Αθλητισμού όχι μόνο στην αναγνώριση αλλά και στη διάλυση του σωματείου, στην ακύρωση αποφάσεών του και στην έκπτωση των μελών του. Για να συνεχίσει «νομίμως» τη λειτουργία του ένα ερασιτεχνικό αθλητικό σωματείο που μέχρι τώρα έχει περάσει δια πυρός και σιδήρου για να ανταπεξέρχεται στα έξοδα ανανέωσης δελτίων, συμμετοχής σε πρωταθλήματα, κριτών, διαιτητών, συντήρησης δημοτικών γηπέδων, με την εφαρμογή του νέου νόμου, θα πρέπει αναγκαστικά να βρει, άγνωστο πως, επιπλέον οικονομικούς πόρους, ώστε να επεξεργαστεί και να τροποποιήσει το καταστατικό του και να αποκτήσει εκ νέου την αθλητική αναγνώριση αλλά και να την ανανεώνει με κόστος. Η εναρμόνιση των καταστατικών θα πρέπει να γίνει σε σύντομη προθεσμία, με κίνδυνο ανάκλησης της αναγνώρισης, σύμφωνα με ένα νέο νόμο που περιέχει αντισυνταγματικούς περιορισμούς, αντιφατικές διατάξεις, εισπρακτική λογική, ενώ σε μεγάλο μέρος του έχει κενά, αφήνοντας βασικές λειτουργίες και προϋποθέσεις να καθοριστούν μεταγενέστερα με υπουργικές αποφάσεις. Η καταβολή αντίτιμου για την απόκτηση του Ειδικού Σήματος Λειτουργίας Αθλητικού Φορέα (ΕΣΛΑΦ), δεν εξασφαλίζει τίποτε περισσότερο, παρά μόνο έσοδα σε κρατικού ελέγχου φορείς και πρόσθετα οικονομικά βάρη στα σωματεία που αναπόφευκτα θα μετακυληθούν στους γονείς. Πρόκειται για μια διαδικασία ανώφελη, αναίτια, γραφειοκρατική και δαπανηρή. Ο νέος νόμος με τις περισσότερες διατάξεις που αφορούν τα αθλητικά σωματεία, αντί να ευννοεί, αντιμάχεται τον ερασιτεχνικό αθλητισμό, που θα καταλήξει να εκφράζεται μόνο από κρατικοδίαιτους φορείς, εξοντώνοντας τα υπάρχοντα σωματεία. Στις εξαιρέσεις ανήκει η κατάργηση των προνομίων σε διακρίσεις πανελληνίων πρωταθλημάτων, ώστε να σταματήσει να γίνεται αυτοσκοπός ο πρωταθλητισμός και να πάψει να αποτελεί αντικείμενο συναλλαγής και σε συλλογικό επίπεδο αλλά και στα σχολικά πρωταθλήματα. Βέβαια όσο τα προνόμια που παραμένουν συνδυάζονται με πλήρη απελευθέρωση μεταγραφών, θα εξακολουθήσουν τα φαινόμενα μαζικής συγκέντρωσης παιδιών απ’ όλη την Ελλάδα για να καρπωθούν τα υποσχόμενα προνόμια, μια απολύτως συναλλακτική πρακτική που δεν έχει καμία σχέση με την προσωπική αθλητική αξία, ούτε φυσικά με το αθλητικό ιδεώδες.