Αρχική Αθλητικός Εθελοντισμός,Αθλητισμός Αναψυχής και Άθληση για Όλους,Πνευματικός Αθλητισμός,Ηλεκτρονικός Αθλητισμός (e-sports),Εργασιακός Αθλητισμός και λοιπές τροποποιήσεις της αθλητικής νομοθεσίαςΆρθρο 21 Αναγγελία και εγγραφή εκπαιδευτών στο ηλεκτρονικό μητρώο εκπαιδευτώνΣχόλιο του χρήστη Στέφανος | 22 Νοεμβρίου 2021, 13:52
  • Σχόλιο του χρήστη 'Στέφανος' | 22 Νοεμβρίου 2021, 13:52

    Άρθρο & 14 & 19 Ανάγκη διαχωρισμού των μη κερδοσκοπικών δραστηριοτήτων από την κερδοσκοπική επιχειρηματική δραστηριότητα. Όπως αναφέρει το άρθρο 14, το νομοσχέδιο αυτό συντάχθηκε για να ρυθμίσει την άσκηση αθλητισμού αναψυχής μέσω των ερασιτεχνικών αθλητικών σωματείων και ομοσπονδιών, που ανήκουν, άλλωστε, στην αρμοδιότητα του Υπουργείου Αθλητισμού. Επειδή ο ΣΕΤΕΥΔΑ αποτελείται αποκλειστικά από κερδοσκοπικές τουριστικές επιχειρήσεις, έχει, δηλαδή, αντικείμενο τελείως διαφορετικό από το ρυθμιζόμενο με το υπό διαβούλευση νομοσχέδιο, τα σχόλια που υποβάλλουμε εδώ έχουν να κάνουν με όσα σχετίζονται με τον κλάδο μας αλλά και με την διασφάλιση των συμφερόντων του Δημοσίου, όπως αυτά πρέπει να ενδιαφέρουν κάθε φορολογούμενο πολίτη. Επειδή οι συνδρομές των μελών προς το σωματείο είναι αφορολόγητες, είναι γνωστό, ότι η μορφή του «αθλητικού σωματείου» έχει συστηματικά χρησιμοποιηθεί και χρησιμοποιείται πολλές φορές ως μανδύας κάλυψης κερδοσκοπικής δραστηριότητας χωρίς να πληρώνονται οι αντιστοιχούντες φόροι, με ταυτόχρονη διάπραξη αθέμιτου ανταγωνισμού στις υγιείς εμπορικές επιχειρήσεις του αντίστοιχου κλάδου. (Ενδεικτικά αναφέρουμε την υπ’ αριθ.7288/2020 απόφαση του 17ου Τμήματος του Διοικητικού Πρωτοδικείου Αθηνών, που διέγνωσε, ότι αθλητικό σωματείο οργάνωνε κερδοσκοπικές εκδηλώσεις βαφτίζοντάς τες ως αθλητικές, χωρίς να φορολογείται). Το ζήτημα, επομένως, είναι να μην αφεθεί να θεσπισθεί ένας νόμος, που θα ανοίγει την πόρτα σε τέτοιες πρακτικές και να διασφαλισθεί, ότι ο θεσμός των αθλητικών σωματείων δεν θα χρησιμοποιείται για την συγκαλυμμένη πραγματοποίηση εμπορικής δραστηριότητας. Προς αποφυγή του ενδεχομένου αυτού προτείνουμε να προστεθεί στο Άρθρο 14 ως παράγραφος 2, το εξής κείμενο: «2. Η δραστηριότητα, που ρυθμίζεται με τον παρόντα νόμο, δεν επιτρέπεται να ασκείται με σκοπό το κέρδος ή από νομικά πρόσωπα κερδοσκοπικού σκοπού. Οι διατάξεις του παρόντος νόμου δεν εφαρμόζονται για κερδοσκοπικές τουριστικές ή μη επιχειρήσεις, που ασκούν δραστηριότητες όμοιες ή παρεμφερείς με εκείνες, που ρυθμίζονται με τον παρόντα νόμο». Συνακόλουθα, θα πρέπει στην παράγραφο 1 του άρθρου 19 να προστεθούν οι λέξεις «μη κερδοσκοπικού σκοπού ή χαρακτήρα», ώστε η διάταξη να έχει ως εξής: «1. Εκδηλώσεις αθλητισμού αναψυχής και άθλησης για όλους, διοργανώνονται, κατόπιν έγκρισης του αρμόδιου οργάνου της Γενικής Γραμματείας Αθλητισμού (Γ.Γ.Α.), και από φορείς μη κερδοσκοπικού σκοπού ή χαρακτήρα, που (...)» Η τροποποίηση είναι αναγκαία, επειδή ο αόριστος όρος «φορείς», που χρησιμοποιείται στο υπό διαβούλευση νομοσχέδιο, μπορεί να ερμηνευθεί, ότι περιλαμβάνει και τους κερδοσκοπικούς φορείς, ώστε επιβάλλεται η ως άνω διόρθωση και προσθήκη, προκειμένου να είναι σαφές, ότι αποκλείονται οι κερδοσκοπικοί φορείς από την εφαρμογή των διατάξεων του νομοσχεδίου. Η τροποποίηση αυτή είναι απαραίτητη πρωτίστως και για να υπάρχει σαφής διάκριση μεταξύ του ερασιτεχνικού αθλητισμού και της εμπορικής δραστηριότητας, ιδίως της άκρως ζωτικής για την χώρα και ταχέως αναπτυσσόμενης βιομηχανίας του τουρισμού, που εκ φεύγει των αρμοδιοτήτων του Υπουργείου Αθλητισμού και επιβάλλεται να ρυθμίζεται από χωριστό, συγκεκριμένο νομικό πλαίσιο, μη σχετιζόμενο με ερασιτεχνικές δραστηριότητες. Άρθρο 20 (α) Μη σκόπιμη χρήση του αδόκιμου όρου «ακραίες αθλητικές δραστηριότητες». Η έκφραση «ακραίες αθλητικές δραστηριότητες», που αναφέρεται στο υπό διαβούλευση νομοσχέδιο, εκτός από ανακριβής είναι και όλως αδόκιμη, αφού αποθαρρύνει την συμμετοχή στις δραστηριότητες του νομοσχεδίου, (όπως και τους γονείς να τις επιτρέπουν στα παιδιά τους), και υπονομεύει τον σκοπό του, που είναι ο αθλητισμός για όλους. (β)Αδικαιολόγητη εισαγωγή αδόκιμου και αόριστου συστήματος πιστοποίησης των εκπαιδευτών. Στην χώρα μας υπάρχει ήδη ασφαλές θεσμικό πλαίσιο πιστοποίησης επαγγελματικών προσόντων μέσω του ΕΣΥΔ (Εθνικό Σύστημα Διαπίστευσης) ή και του ΕΟΠΠΕΠ, που είναι σύμφωνο και με τα προβλεπόμενα στην νομοθεσία της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Το υπάρχον θεσμικό πλαίσιο δεν απαιτεί οπωσδήποτε την ύπαρξη οποιασδήποτε σχολής αλλά είναι βασισμένο στα Ευρωπαϊκά πρότυπα, που έχουν συμφωνηθεί από τους επαγγελματίες του κάθε κλάδου. Με το υπό διαβούλευση νομοσχέδιο επινοείται άλλου είδους, καινοφανής και αόριστη διαδικασία πιστοποίησης, που απαιτεί οπωσδήποτε και φοίτηση σε κάποια σχολή. Εν όψει της φύσης των δραστηριοτήτων του νομοσχεδίου, δεν θα πρέπει να συνδεθεί απαραίτητα η εκπαίδευση με την πιστοποίηση επάρκειας προσόντων, αφού η επάρκεια μπορεί να πιστοποιηθεί νόμιμα και με άλλα κριτήρια (π.χ. μακροχρόνια εμπειρία). Ασφαλώς επιβάλλεται η δημιουργία σχολών από την ΓΓΑ για τις δραστηριότητες αρμοδιότητάς της, (όσο και άλλες σχολές για τις δραστηριότητες φορέων, που δεν υπάγονται στο Υπουργείο Αθλητισμού). Πλην, όμως, για τους ήδη έμπειρους και ήδη νόμιμα πιστοποιήσιμους εργαζόμενους, όπως και για ειδικούς κλάδους που δεν υπάρχει ή δεν θα υπάρχει σχολή, δεν είναι σωστό να δημιουργηθεί αδυναμία πιστοποίησης, εργασίας και κάλυψης των αναγκών των συγκεκριμένων δραστηριοτήτων. Επίσης, επειδή στο υπό διαβούλευση νομοσχέδιο δεν προβλέπεται συγκεκριμένο επίπεδο προσόντων των πιστοποιούμενων επαγγελματιών, καλό θα είναι να διευκρινισθεί, ότι αυτοί αρκεί να είναι επιπέδου προσόντων EQF5 ή και απλώς ΕQF4 ανάλογα με τον βαθμό δυσκολίας κάθε δραστηριότητας, σύμφωνα με το Ευρωπαϊκό σύστημα αξιολόγησης προσόντων.