• Σχόλιο του χρήστη 'GRAMMO/IFPI' | 1 Νοεμβρίου 2022, 19:08

    -Η παρ. 3 του νέου άρθρ. 66ΣΤ τον ν. 2121/1993 επεκτείνει, κατά πλάσμα δικαίου, την ισχύ της άδειας που έλαβε η πλατφόρμα και στον χρήστη της υπηρεσίας της πλατφόρμας. Επομένως, η άδεια αυτή ισχύει για τον χρήστη στην ίδια έκταση και για τον σκοπό που χορηγήθηκε. Τούτο πρέπει να προβλεφθεί στη διάταξη της παρ. 3, ώστε να έχει αυτή ως εξής: «66ΣΤ. 3. Όταν ένας πάροχος επιγραμμικών υπηρεσιών ανταλλαγής/διαμοιρασμού περιεχομένου έχει λάβει άδεια, η άδεια αυτή καλύπτει, για τον σκοπό και στην έκταση που χορηγήθηκε, επίσης τις πράξεις της παρουσίασης και διάθεσης στο κοινό που διενεργούνται από χρήστες των υπηρεσιών που προβλέπονται στην παρ. 2, με την προϋπόθεση ότι οι χρήστες δεν ενεργούν σε εμπορική βάση ή η δραστηριότητά τους δεν αποφέρει σημαντικά έσοδα». -Προκειμένου να ακολουθηθεί το γράμμα της Οδηγίας, η διάταξη της παρ. 5(γ), θα πρέπει να τροποποιηθεί ως εξής: «5(γ) Η κατά τα ανωτέρω απαλλαγή από την ευθύνη, δεν εφαρμόζεται σε παρόχους υπηρεσιών των οποίων ο κύριος σκοπός είναι η συμμετοχή ή η διευκόλυνση της πειρατείας των δικαιωμάτων πνευματικής ιδιοκτησίας». ‒Η προσθήκη της παρ. 7 στο άρθρ. 65 ν. 2121/1993, κατά την οποία, οι παρ. 1 έως και 6 εφαρμόζονται με την επιφύλαξη του άρθρου 66ΣΤ, πρέπει να διαγραφεί. Ο πάροχος, ακόμη και όταν συμμορφώνεται με τις υποχρεώσεις επιμέλειας που προβλέπει η παρ. 5 του άρθρ. 66 ΣΤ, ουδόλως αποκλείεται να αποτύχει να αποτρέψει μελλοντικές αναφορτώσεις. Στην περίπτωση αυτή, αν δεν διαγραφεί η παραπάνω προσθήκη, το αποτέλεσμα οδηγεί σε άτοπο. Ο πάροχος δεν θα ευθύνεται για την παράλειψη της προσβολής στο μέλλον (!!!).