• Σχόλιο του χρήστη 'Κώστας Κωνσταντάτος' | 4 Μαρτίου 2024, 18:05

    Επί του άρθρου 8 Κατ’ αρχήν η όλη διάταξη θα ταίριαζε σε τριτοκοσμικές ισλαμικές χώρες τύπου ΙΡΑΝ. Από τέτοιες χώρες θα περίμενε κανείς ότι οι ηγέτες τύπου Αγιατολάχ θα επέβαλλαν τέτοιους νόμους, ότι δηλαδή όταν ακούγεται μουσική σε κοινόχρηστους χώρους τότε το 45% (sic-ποιος σοφός επέλεξε το ποσοστό και με ποια κριτήρια;) θα πρέπει να προέρχεται από εθνική μουσική, από Έλληνα δημιουργό. Αδιαφορώντας για την ποιότητα, το επίπεδο και το είδος της μουσικής. Αρκεί να είναι ελληνικό προϊόν οπότε σίγουρα προάγεται ο πολιτισμός! Δηλαδή η ελληνική μουσική οποιουδήποτε επιπέδου προάγει την κουλτούρα και αυτή την υψηλή κουλτούρα υποχρεούμαστε να την μεταδώσουμε στους επισκέπτες μας μήπως και αποκτήσουν και αυτοί τον πολιτισμό μας. Και εάν εγώ θέλω να παίζω μόνο κλασική μουσική; Τότε τι θα κάνω; Θα αρκεί να είναι ο σολίστ ο Καβάκος, είτε μαέστρος ή συνθέτης ο Μητρόπουλος; Εάν ερμηνεύει η Μαρία Κάλλας την Tosca πού εντάσσεται, σε Ελληνίδα δημιουργό; Και το πρόσθετο ερώτημα είναι το εξής: Εάν μας πάρουν είδηση οι Ευρωπαίοι ότι νομοθετούμε τέτοιες ρατσιστικές και εθνικιστικές διατάξεις τι θα πουν; Τι θα γίνει το «image» του Ευρωπαίου Πρωθυπουργού; Αντιλήφθηκε κανένας από το περιβάλλον του πρωθυπουργικού γραφείου τι περίγελως θα γίνουμε; Διάβασα μια συνέντευξη της Υπουργού στο Σκάϊ που αναφέρει τα εξής: «το νομοσχέδιο κάνει λόγο μόνο για τη μουσική που σε περίπτωση θελήσει ο ξενοδόχος ή ο ιδιοκτήτης του τουριστικού καταλύματος, να βάλει στους χώρους αναμονής και στους ανελκυστήρες, να υπάρχει μια ποσόστωση 45% ελληνόφωνου τραγουδιού ή ελληνικής ορχηστρικής μουσικής. "Δηλαδή, είναι ένα πάρα πολύ περιορισμένο χρονικά και χωροταξικά τμήμα της δραστηριότητας που ασκούν τα καταλύματα ή τα ξενοδοχεία. Δεν παρεμβαίνει κανείς ούτε στα καφέ, ούτε στους χώρους εστίασης, ούτε, σε καμία περίπτωση, στα δωμάτια. Είναι πάρα πάρα πολύ ζυγισμένο το πού παρεμβαίνουμε" σημείωσε. Πέραν από το αδιανόητο για πολιτισμένη μη τριτοκοσμική χώρα της όλης διάταξης, ερωτώ: Που αναφέρονται στην διάταξη αυτά τα περιορισμένα χρονικά και χωροταξικά που αναφέρει η Υπουργός; Γνωρίζει τι σημαίνει η διατύπωση «στους κοινόχρηστους χώρους των ξενοδοχείων» ; Αφού δεν γνωρίζει ας ρωτήσει το Υπουργείο Τουρισμού. Κοινόχρηστοι θεωρούνται όλοι οι χώροι πλην των δωματίων, των μαγειρείων και των αποθηκών. Δηλαδή όπου κυκλοφορεί ο πελάτης. Υποδοχή, σαλόνια, εστιατόρια, bar, συνεδριακοί χώροι, περιβάλλων χώρος, πισίνες, παραλία, όλα αυτά είναι κοινόχρηστοι χώροι. Ας μην αποκρύπτει την αλήθεια λοιπόν γιατί ο τρόπος αυτός δεν αρμόζει στον πολιτισμό μας, αυτόν που θέλουμε να επιβάλουμε με νόμο στους επισκέπτες μας. Εάν γίνεται για προεκλογικούς και μόνο λόγους, για να ικανοποιήσει τους καλλιτέχνες και δημιουργούς ας μην κομίζει γλαύκας εις Αθήνας. Οι καλλιτέχνες και δημιουργοί μέσω πέντε οργανώσεων πνευματικών δικαιωμάτων που έχουν συστήσει έχουν έλθει σε απόλυτη συμφωνία με το ΞΕΕ και καταβάλλονται ετησίως τα αντίστοιχα δικαιώματα από τα τουριστικά καταλύματα. Προς τι λοιπόν η νομοθέτηση; Και ποιος θα μετράει την ποσόστωση του 45%, θα ηχογραφείται και θα αποστέλλεται σε ημερήσια βάση το Cd στο Υπουργείο όπως γίνεται με το ΕΡΓΑΝΗ για τα ημερομίσθια; Μα δεν είναι όλα αυτά αδιανόητα, είτε μάλλον εντελώς ανόητα; Και εννοείται ότι θα προσβληθούν στο Ευρωπαϊκό δικαστήριο με ότι θα σημαίνει αυτή η ήττα για την διεθνή εικόνα του Υπουργείου Πολιτισμού εν’ όψη μάλιστα και των εθνικών διεκδικήσεων.. Μα αδικεί τον εαυτό της η Υπουργός. Δεν της αξίζει κάτι τέτοιο. Κρίμα!