Υπουργείο Πολιτισμού | Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων

Σχόλιο του χρήστη 'Γιάννης Χαλκιαδάκης' | 5 Μαρτίου 2024, 17:56

Μόνιμος Σύνδεσμος

Η προστασία των Ελλήνων δημιουργών, του Ελληνικού τραγουδιού, αλλά και της Ελληνικής γλώσσας (στίχου) κατά την γνώμη μου δεν είναι αυταρχικό μέτρο. Αντίθετα επιβάλλεται, αν θέλουμε να συνεχιστεί η δημιουργία στις σημερινές δύσκολες συνθήκες για αυτήν. Οι διαμαρτυρόμενοι είναι εκείνοι που δεν θέλουν να πληρώσουν τίποτα, αλλά να χρησιμοποιούν μουσική στους χώρους τους δωρεάν. Αλλά και κάποιοι γενικά αρνητές. Η Ν.Δ. είναι ξεκάθαρα η πιο αυταρχική κυβέρνηση των τελευταίων ετών μετά την δικτατορία. Ζούμε με κουπόνια, επιδόματα και βάουτσερ και με διαρκείς απαγορεύσεις. Το συγκεκριμένο Ν/Σ όμως, είναι στην σωστή κατεύθυνση, αλλά με πολλές ελλείψεις. Τι γίνεται ας πούμε με τα έργα της κλασικής ή ορχηστρικής μουσικής από Έλληνες συνθέτες; Πως θα υπάρχει ένα ελάχιστο ετήσιο ποσό αμοιβής (πλαφόν) για όλους ισότιμα τους Έλληνες δημιουργούς μέσω των φορέων τους; Γιατί δεν προβλέπεται ένας υποτυπώδης διανεμητικός λογαριασμός μέσα από τον οποίο να διανέμεται ισότιμα σε όλους ένα ποσοστό πχ. το 50 % των καθαρών εσόδων των οργανισμών από το συνολικό ρεπερτόριο που ακούγεται και τα υπόλοιπα σύμφωνα με τις ακροάσεις κάθε έργου στον δημιουργό του; Επίσης στο ίδιο νομοσχέδιο θα έπρεπε να προβλέπεται με κάποιο τρόπο, η ενίσχυση σε επίπεδο παιξίματος των νέων δημιουργών από τους ρ/σ και τηλεοράσεις. Δεν είναι δυνατόν να παίζουν όλοι οι σταθμοί πάντα τα ίδια έργα σε διαρκή επανάληψη. Ούτε οι ραδιοφωνικοί μουσικοί παραγωγοί να ελέγχονται από τις δισκογραφικές ή τις διαφημιστικές τους εταιρείες παίζοντας στις εκπομπές τους πάντα τους ίδιους καλλιτέχνες. Τέλος δεν είναι περιορισμός στην τέχνη η επιβολή κάποιων στοιχειωδών κανόνων στο επίπεδο της ακρόασης. Και ναι, είναι σίγουρα πιο ποιητικός ο Ελληνικός στίχος και συντριπτικά πιο ποιοτικός από τον ξενόγλωσσο. Αλλά δεν λύνονται όλα σε ένα σχόλιο.