• Σχόλιο του χρήστη 'Αντώνης Πλέσσας' | 15 Ιανουαρίου 2016, 16:50

    Στο άρθρο 2 παράγραφος β ορίζεται αμοιβή ίση με το 2% της αξίας του υπολογιστή. Επιτρέψτε μου να σχολιάσω ότι το ενδιαφέρον των εισαγωγέων για την τσέπη των καταναλωτών είναι υποκριτικό. Αν υπήρξε πραγματικό ενδιαφέρον όταν 1 ευρώ αντιστοιχούσε σε 1,60 δολάρια οι τιμές αγοράς των υπολογιστών στην Ελλάδα θα έπρεπε να είναι ιδιαίτερα χαμηλή. Αντιθέτως πληρώναμε σε ευρώ την τιμή που είχαν σε δολάρια στην Αμερική και αλλού. Ποτέ τα οφέλη των κατά περιόδους συναλλαγματικών διαφορών του ευρώ με άλλα νομίσματα δεν πέρασαν στους καταναλωτές. Οι υπολογιστές που αγοράζονται για οικιακή χρήση στον ένα ή τον άλλο βαθμό χρησιμοποιούνται πάντα και για την καταφόρτωση, αποθήκευση, εγγραφή και αναπαραγωγή έργων προστατευόμενων από την πνευματική ιδιοκτησία. ΑΛλά και στους επαγγελματικούς χώρους οι υπολογιστές χρησιμοποιούνται κατά κόρον για να έχει κανείς πρόσβαση ή να αντιγράψει τραγούδια, ταινίες κλπ. Η αμοιβή του 2% πρέπει να ισχύσει και κακώς είχε εξαιρεθεί. Αποτελεί ελάχιστη επιβάρυνση σε σχέση με τον πλούτο και την αξία των έργων που αντιγράφονται μέσω αυτών και συνιστά ελάχιστη - συμβολική αμοιβή των ανθρώπων που τα δημιούργησαν. Χωρίς τη δυνατότητα αντιγραφής έργων - περιεχομένου οι υπολογιστές θα είχαν πολύ μικρότερη σημασία στη ζωή μας.