• Η Οδηγία θα πρέπει να εξειδικευθεί με τρόπο ώστε να προβλέπει τη δυνατότητα εξαιρέσεων κι ευνοϊκών ρυθμίσεων βάσει αντικειμενικών γεωγραφικών και οικονομικών κριτηρίων (π.χ. παραμεθόριες περιοχές, μικροί παραδοσιακοί οικισμοί κάτω των 1.000 κατοίκων, μικρά και ακριτικά νησιά κλπ), όπως ειδικότερα θα πρέπει τα κριτήρια αυτά να εξειδικευθούν κατά τη νομοπαρασκευαστική διαδικασία. Επιπλέον, θα πρέπει να ληφθεί ειδική πρόνοια για κατ' εξαίρεση διαμόρφωση των αμοιβών με βάση και υποκειμενικά κριτήρια που δικαιολογούνται από τις αρχές του κοινωνικού κράτους και της προστασίας των ίσων ευκαιριών, όπως κριτήρια σε σχέση με την αναπηρία, τη νεανική επιχειρηματικότητα, την ισότητα των ευκαιριών για είσοδο στην επιχειρηματικότητα, την ισότητα των φύλων και την προστασία των μειονεκτουσών κοινωνικών ομάδων. Περαιτέρω, το παρόν άρθρο πρέπει να τροποποιηθεί κατάλληλα ώστε, στο βαθμό που δεν το απαγορεύουν οι Διεθνείς Συνθήκες: (α) να προστεθεί η έννοια της συνολικής αναλογικότητας ως προς τον καθορισμό της αμοιβής, τόσο μεταξύ των συνολικά καταβαλλόμενων δικαιωμάτων χρήσης στους διάφορους ΟΣΔ, όσο και στα πλαίσια της έκτασης χρήσης του ρεπερτορίου του κάθε ΟΣΔ που κάνει ο κάθε χρήστης, ανάλογα με τη φυσιογνωμία του και τις επιλογές του (λ.χ. ραδιοσταθμός ενημερωτικός, μουσικός με ελληνικό ρεπερτόριο, με ξένο ρεπερτόριο κλπ), και (β) να επιτρέπεται ρητά, ώστε να ενθαρρύνεται στην πράξη, και κάθε άλλου είδους, ατομική ή συλλογική, συμφωνία μεταξύ των επαγγελματιών χρηστών και των ΟΣΔ, πέραν του καθορισμού ποσοστιαίας αμοιβής και αντί αυτής (π.χ. κατ’ αποκοπή με βάση τις πραγματικές μεταδόσεις μουσικών έργων κλπ). Σκοπός της πρότασης είναι να εναρμονισθεί το πλαίσιο καθορισμού των αμοιβών με τα σύγχρονα τεχνολογικά δεδομένα, τα οποία επιτρέπουν τη χωρίς κόστος, διαρκή και σε πραγματικό χρόνο ενημέρωση του ΟΣΔ και των δημιουργών για τις πραγματικές μεταδόσεις μουσικών έργων από τους ραδιοσταθμούς. Είναι αδιανόητο, τη στιγμή που κάθε ραδιοσταθμός περιορίζεται σε (ψηφιακές, κατά κανόνα) μεταδόσεις έργων μερικών μόλις εκατοντάδων δημιουργών, οι οποίες μάλιστα μπορούν να παρακολουθούνται ηλεκτρονικά και να ενημερώνουν τις κατάλληλες ηλεκτρονικές υποδομές των ΟΣΔ σε πραγματικό χρόνο χωρίς ανθρώπινη παρέμβαση (άρα, και χωρίς κανένα επιπλέον κόστος για τους ΟΣΔ) για το τι πραγματικά μεταδόθηκε, να πρέπει να καταβάλλεται μια ενιαία αμοιβή για το σύνολο του ελληνικού και ξένου ρεπερτορίου που εκπροσωπεί κάθε ΟΣΔ. Περαιτέρω, σε κάθε περίπτωση, και με δεδομένο ότι είναι ήδη διαθέσιμες τεχνολογικά οι λύσεις για ψηφιακή παρακολούθηση της τήρησης των σχετικών συμφωνιών (λ.χ. σχεδόν όλοι οι ραδιοσταθμοί μεταδίδουν ψηφιακά το πρόγραμμά τους και υπάρχουν ευρέως διαθέσιμες τεχνολογικές λύσεις που εκδίδουν ψηφιακό playlist σε πραγματικό χρόνο και με ελάχιστο κόστος), ο νόμος θα πρέπει να προβλέπει ρητά, ώστε να ενθαρρύνει προς τελικό όφελος του καταναλωτή, τη δυνατότητα σύναψης απευθείας εμπορικών συμφωνιών μεταξύ των επαγγελματιών χρηστών και των δικαιούχων Πνευματικών και Συγγενικών Δικαιωμάτων, χωρίς τη μεσολάβηση των ΟΣΔ, μετά από ατομικές διαπραγματεύσεις, και αντίστοιχη (αναλογική) μείωση των καταβαλλόμενων προς τους ΟΣΔ δικαιωμάτων για τους υπόλοιπους δικαιούχους (δημιουργούς κι ερμηνευτές). Η δυνατότητα αυτή είναι εξόχως επωφελής και για τους δικαιούχους, καθώς θα οδηγήσει σε καλύτερη εκμετάλλευση της περιουσίας τους, θα αναβαθμίσει τη συνεργασία μεταξύ αυτών και των επαγγελματιών χρηστών (ιδίως των ραδιοσταθμών) και θα διευκολύνει την καλύτερη προώθηση των μουσικών έργων από τους ίδιους τους δημιουργούς και τους ερμηνευτές.