Αρχική Δημιουργική Ελλάδα: ενίσχυση του κινηματογραφικού, οπτικοακουστικού και δημιουργικού τομέα ίδρυση φορέα για το βιβλίο και λοιπές διατάξεις σύγχρονου πολιτισμούΜΕΡΟΣ Ζ’ ΡΥΘΜΙΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΝΙΣΧΥΣΗ ΤΗΣ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΣ ΟΡΓΑΝΙΣΜΩΝ ΣΥΓΧΡΟΝΟΥ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ (άρθρα 76-85)Σχόλιο του χρήστη ΟΤΕ Α.Ε. | 28 Μαρτίου 2024, 11:11
  • Σχόλιο του χρήστη 'ΟΤΕ Α.Ε.' | 28 Μαρτίου 2024, 11:11

    Σχόλια της ΟΤΕ Α.Ε. στο άρθρο 84 – Τροποποίηση της παρ. 1 του άρθρου 49 παρ. 1 Ν. 2121/1993 Η σχεδιαζόμενη τροποποίηση έρχεται σε αντίθεση με το ενωσιακό δεδικασμένο, ιδίως την απόφαση Atresmedia του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης (C-146/19), αλλά και τις διεθνείς συμβάσεις και συγκεκριμένα τη Σύμβαση της Ρώμης και τη Συνθήκη WPPT, που αποτελούν μέρος της έννομης τάξης της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Περαιτέρω η τροποποίηση του άρθρου 49 παρ. 1 Ν.2121/93 αγνοεί τη νομολογία του ΔΕΕ και την ερμηνεία των νομικών όρων των οδηγιών της ΕΕ με γνώμονα τις διεθνείς συμβάσεις. Κατά πάγια νομολογία του ΔΕΕ, διάταξη του δικαίου της Ένωσης για τον καθορισμό του νοήματος και του περιεχομένου της, πρέπει να ερμηνεύεται, σε ολόκληρη την Ένωση, με αυτοτελή και ομοιόμορφο τρόπο. Σχετική τροποποίηση θα μπορούσε να γίνει μόνο από τον ενωσιακό νομοθέτη. Σύμφωνα με την απόφαση Atresmedia, όταν μουσική επένδυση/soundtrack ενσωματώνεται (συγχρονίζεται) σε ταινία ή σειρά, η ενσωμάτωση αυτή πραγματοποιείται με την άδεια των δικαιούχων (παραγωγών του υλικού φορέα ήχου, ερμηνευτών/τραγουδιστών, εκτελεστών/μουσικών), οι οποίοι κατά την ενσωμάτωση λαμβάνουν την αμοιβή τους από τον παραγωγό του οπτικοακουστικού έργου. Το ΔΕΕ επεσήμανε ότι η έννοια του φωνογραφήματος (που δεν ορίζεται στην Οδηγία 2006/115, το άρθρο 8 παρ.2 της οποίας μεταφέρθηκε στην ελληνική έννομη τάξη με το άρθρο 49 του Ν.2121/93) καθορίζεται στα διεθνή κείμενα (σύμβαση Ρώμης και Συνθήκη WPPT) αποκλείοντας το χαρακτηρισμό της ηχητικής εγγραφής/μουσικής επένδυσης ως φωνογράφημα στην περίπτωση ενσωμάτωσης αυτής σε οπτικοακουστικό έργο. Στην περίπτωση αυτή (δηλαδή στην περίπτωση της ενσωμάτωσης), η μουσική επένδυση/soundtrack δεν μπορεί να χαρακτηριστεί ως φωνογράφημα υπό την έννοια των άνω διεθνών συμβάσεων, για τον λόγο δεν οφείλεται εύλογη αμοιβή. Διευκρινίζεται ότι η έννοια του φωνογραφήματος ισοδυναμεί με τον όρο υλικός φορέας ήχου (που αναφέρεται στο άρθρο 49 παρ. 1). Σε κάθε περίπτωση τα δικαιώματα των παραγωγών και ερμηνευτών/εκτελεστών επί τους φωνογραφήματος δεν θίγονται: - Όταν το φωνογράφημα ενσωματώνεται σε οπτικοακουστικό έργο, οι δικαιούχοι λαμβάνουν αμοιβή συνήθως από τον παραγωγό του οπτικοακουστικού έργου. - Επιπλέον, είναι εφικτή η αυτοτελής, χωριστή, εκμετάλλευση του φωνογραφήματος, το οποίο τίθεται σε κυκλοφορία ανεξάρτητα από το οπτικοακουστικό έργο. Συνεπώς, η διάταξη του άρθρου 49 παρ.1 του Ν. 2121/1993 θα πρέπει να παραμείνει ως ακριβώς ισχύει σήμερα.