• Σχόλιο του χρήστη 'ΣΩΜΣΕ' | 22 Ιανουαρίου 2016, 12:44

    Μετά την ανάγνωση του σχεδίου νόμου για την ‘’Συλλογική διαχείριση πνευματικής ιδιοκτησίας και συγγενικών δικαιωμάτων, χορήγηση πολυεδαφικών αδειών για επιγραμμικές χρήσεις μουσικών έργων στην εσωτερική αγορά και άλλα πολιτιστικά θέματα’’ εν μέσω Χριστουγέννων και Πρωτοχρονιάς (!) τα ερωτήματα και οι προβληματισμοί μας έχουν κατ΄αρχάς να κάνουν με τα εξής: Άρθρο 22 (Άδειες χρήσης) σε σχέση με την παράγραφο 1 του άρθρου 45(ειδικές ρυθμίσεις για αμοιβές χρηστών)Για ποιο λόγο αν υπάρχει διαφωνία μεταξύ χρήστη και οργανισμού, να χορηγείται άδεια στον χρήστη και μάλιστα να αναμένουμε αίτηση του χρήστη, χωρίς να υπάρχει η δυνατότητα απαγόρευσης του ρεπερτορίου.Επίσης ποιά θεωρείται σαν ‘’εύλογη αμοιβή’’? Άρθρο 23 παράγραφος 1 Υπάρχει ένας αόριστος όρος ‘’κατάλληλη αμοιβή’’....ποιά άραγε είναι αυτή η αμοιβή, ποιος τη καθορίζει και με τι κριτήρια? Άρθρο 46 Εδώ προβλέπεται εκ νέου υποχρεωτική διαπραγμάτευση κάθε τρία(3) χρόνια και ατέρμονες χρονικά διαπραγματεύσεις (και αναβολές)που ουσιαστικά και λόγω χρονικής διαδικασίας αλλά και δικαστικών και λοιπών εξόδων στις περισσότερες περιπτώσεις αλλά και με την διαρκή διαμεσολάβηση απονευρώνουν τις ποινικές διώξεις, οπότε οι διεκδικήσεις που μας αφορούν οικονομικά θα είναι μάλλον ατελέσφορες... Πως λοιπόν προστατευόμαστε πρακτικά οι δημιουργοί τόσο προληπτικά όσο και κατασταλτικά από την άρνηση των χρηστών να πληρώσουν, και από τις συνεχείς διαπραγματεύσεις που άγνωστο πότε και σε ποιό αποτέλεσμα θα καταλήξουν? Άρθρο 47 Εδώ αναφέρονται μόνο οι κυρώσεις για τους οργανισμούς και καμία κύρωση για τους χρήστες και τη συνήθη ασυνέπεια τους στη πληρωμή Άρθρο 69 παράγραφος 9α Η συγκεκριμένη τροποποίηση των παραγράφων 10 και 11 όπου αντικαθίσταται η φράση ‘’έχει ως αποτέλεσμα την άρση του αξιοποίνου’’ με τη φράση ‘’συνεπάγεται τη μη άσκηση της ποινικής δίωξης και την κατάργηση της τυχόν αρξάμενης’’ θεωρούμε ότι καταργεί την οποιαδήποτε ποινική διεκδίκηση των δικαιωμάτων μας απέναντι σε αναξιόπιστους και οφειλέτες χρήστες... Θα θέλαμε να σας θυμίσουμε πως ο ευαίσθητος κλάδος των δημιουργών βάλλεται εδώ και χρόνια από πάσης φύσεως πειρατείες και χρήστες που πλουτίζουν σε βάρος μας και αρνούνται να πληρώσουν, άσχετα με την ιδιότητά τους(τηλεοπτικά κανάλια, ραδιοφωνικοί σταθμοί, μεγάλοι χώροι νυχτερινής διασκέδασης) και την οικονομική επιφάνεια των ιδιοκτητών. Η προστασία τους και η απονεύρωση του ποινικού δικαιώματος μας για οποιαδήποτε νόμιμη διεκδίκησή μας θα μας καταστήσει οικονομικά εντελώς αδύναμους και κατά συνέπεια δε θα μπορούμε πλέον να παράγουμε το έργο μας που είναι το ελληνικό τραγούδι