• Σχόλιο του χρήστη 'Μιχάλης Αλεβίζος' | 22 Ιανουαρίου 2016, 15:58

    Άρθ 69 παρ. 2 (β) του ΣχΝ, αναφορικά με τη προτεινόμενη τροποποίηση του άρθρου 18, παρ. 3 του Ν. 2121/1993 Λαμβάνοντας υπόψη την πραγματική αμοιβή που καταβάλλεται συνήθως για απόκτηση του δικαιώματος χρήσης ενός έργου πνευματικής ιδιοκτησίας και την προτεινόμενη «εύλογης αμοιβής» 2% επί της αξίας εισαγωγής - και όχι λιανικής πώλησης υπολογιστή, τότε αυτή η «εύλογη αμοιβή» αφ’ενός μεν δεν καλύπτει κατ’ουδένα τρόπο τη ζημιά όλων των δικαιούχων από την αντιγραφή έργων τους με ηλεκτρονικό υπολογιστή για ιδιωτική χρήση κατά τη διάρκεια «ζωής» αυτού του τεχνικού μέσου, αφ’ετέρου δε συνιστά -σε σύγκριση και με τον αριθμό των ιδιωτικών αντιγραφών που θα πραγματοποιηθούν με αυτό το μέσο- ασήμαντο κόστος για τον καταναλωτή που θα αγοράσει τελικά τον υπολογιστή και στον οποίο μετακυλίεται αυτή η εύλογη αμοιβή από τον εισαγωγέα. Είναι διαπιστωμένο πως οι διαφορές στη τιμή λιανικής πώλησης ακόμη και ταυτόσημων υπολογιστών ίδιων κατασκευαστών, που εισάγονται και διατίθενται νόμιμα στην Ελλάδα, ποικίλουν σημαντικά, ανάλογα με την επιχείρηση διάθεσής τους, αρχίζοντας από 100 ευρώ με ΦΠΑ. Αυτές οι διαφοροποιήσεις δεν οφείλονται στην αποζημίωση των δικαιούχων πνευματικής ιδιοκτησίας, αλλά ενδέχεται να συνιστούν ενδείξεις κόστους και κέρδους . Συνεπώς, είναι παντελώς αβάσιμος και άδικος ο ισχυρισμός των παραγωγών και εισαγωγέων πως οι δικαιούχοι δικαιωμάτων πνευματικής ιδιοκτησίας δεν πρέπει να εισπράττουν αποζημίωση παρά την ανεξέλεγκτη αναπαραγωγή των έργων τους με ηλεκτρονικό υπολογιστή προς ιδιωτική χρήση, ιδιαίτερα στην εποχή της τεράστιας ανάπτυξης των νέων τεχνολογιών.