• Σχόλιο του χρήστη 'Χρυσούλα Γούναρη' | 25 Νοεμβρίου 2018, 12:28

    Είμαι Eλληνίδα και δεν είμαι κωφή. Ωστόσο με το πέρασμα του χρόνου ενδέχεται να γίνω. Σ' αυτήν την περίπτωση, δεν θα ήθελα να μου αλλάξουν την γλώσσα, και μάλιστα δια νόμου, και κατά συνέπεια ένα μεγάλο και σημαντικό μέρος της ταυτότητας και της υπόστασής μου, επιφέροντάς μου με αυτόν τον τρόπο μεγάλες ψυχολογικές, κοινωνικές και πολιτισμικές επιπτώσεις για κάτι τόσο φυσιολογικό όπως είναι το ανθρώπινο γήρας. Το ίδιο ισχύει, βεβαίως, και σε περίπτωση που ασθενήσω κάποια στιγμή με ωτίτιδα, εμφανιστεί ξαφνικά κάποια πάθηση του ακουστικού μου νεύρου ή ακόμη σε περίπτωση ενός απρόβλεπτου ατυχήματος που θα επηρρεάσσει, με κάποιον παροδικό ή μόνιμο τρόπο, την ακοή μου. Δεν θα ήθελα, επίσης, αυτό να συμβεί και στους συνανθρώπους μου. Γι' αυτό διαφωνώ πλήρως με το εδάφιο ε του άρθρου 01 του παρόντος σχεδίου υπουργικής απόφασης [ που εκδίδεται δυνάμει του άρθρου 67 του ν. 4488/2017 (Α’ 137) ] το οποίο θεωρώ εντελώς αβάσιμο και γι' αυτό απαράδεκτο. Συν τοις άλλοις, διότι η νοηματική δεν είναι πλήρης γλώσσα και σε καμμία περίπτωση δεν μπορεί να αντικαταστήσει την ελληνική (ομιλούσα και γραπτή). Όπως τα γυαλιά οράσεως, έτσι και η νοηματική γλώσσα είναι ένα πολύ χρήσιμο εργαλείο επικοινωνίας για ορισμένους ανθρώπους που δεν μπορούν να επικοινωνήσουν διαφορετικά – γι' αυτό άλλωστε έχει αναγνωριστεί ως ισότιμη με την ελληνική απο πέρυσι και πολύ ορθώς, δεν εχει προσδιοριστεί ποιανού γλώσσα είναι. Είναι παράλογο να την επιβάλλετε με νόμο σε ανθρώπους που δεν την έχουν καμμία απολύτως ανάγκη. Αντίθετα, μπορείτε να κατοχυρώσετε τον απολύτως αναγκαίο υποτιτλισμό (και την χρήση σύγχρονων μέσων γι'αυτό) που παρέχει όλες τις προϋποθέσεις για πλήρη και ισότιμη πρόσβαση όλων στην επικοινωνία, την μάθηση και την ενημέρωση συμβάλλοντας έτσι καθοριστικά στην πρόοδο της κοινωνίας μας και του πολιτισμού μας.