• Σχόλιο του χρήστη 'Ανώνυμος' | 26 Νοεμβρίου 2018, 14:57

    Έχοντας εδώ και τουλάχιστον 50 χρόνια υιοθετήσει το κοινωνικό μοντέλο αντί του ιατρικού στην αντιμετώπιση της αναπηρίας, μου προκαλεί εντύπωση που κάποιος αναφέρεται σε ασθενείς που λαμβάνουν επιδόματα. Ο όρος αναπηρία αναφέρεται στον περιορισμό, που η έλλειψη μιας ικανότητας προς την εκτέλεση μια δραστηριότητας προκαλεί στη ζωή των ατόμων που τη φέρουν, επειδή η εκάστοτε κοινωνική οργάνωση δεν έχει λάβει καθόλου ή έχει λάβει ελάχιστη μέριμνα για τα άτομα αυτά, με αποτέλεσμα να τα αποκλείει από τις δραστηριότητές της. Πιο συγκεκριμένα λοιπόν η κώφωση είναι μια αισθητηριακή αναπηρία και όχι μια ασθένεια. Ο λόγος που τα επιδόματα χορηγούνται, για όσους δεν γνωρίζουν, είναι για να καλύψουν πρόσθετες ανάγκες που δημιουργούνται από την αναπηρία και τις οποίες η Πολιτεία έχει αποδειχθεί ότι αδυνατεί να καλύψει. Τέλος, σχετικά με τη διαφωνία για τη χρήση νοηματικής γλώσσας ή μη θα ήθελα απλώς να αναφέρω κάποιες από τις βασικές αρχές της Διεθνούς Σύμβασης των Ηνωμένων Εθνών για τα δικαιώματα των Ατόμων με Αναπηρία του ΟΗΕ • Η πλήρης και αποτελεσματική συμμετοχή και ένταξη στην κοινωνία. • Ο σεβασμός της διαφορετικότητας και η αποδοχή των ατόμων με αναπηρία ως μέρος της ανθρώπινης ποικιλομορφίας και της ανθρωπότητας. • Προσβασιμότητα. Το αν κάποιος θέλει να κάνει χρήση υποτίτλων ή νοηματικής γλώσσας είναι αναφαίρετο δικαίωμα του και σωστά υπάρχει η επιλογή και των δυο στο προσχέδιο γιατί με αυτό τον τρόπο καλύπτει όλους τους Κωφούς /Βαρήκοους. Είναι λυπηρό άνθρωποι που διεκδικούν την πλήρη συμμετοχή τους, θέλοντας πρόσβαση παντού, να είναι ΟΙ ΙΔΙΟΙ που αποκλείουν άλλους ανθρώπους λέγοντας να καταργηθεί η νοηματική.